(1422 or. Gorgosewo, 1424 or. Pogwisdowo alias Gorgossewo, 1428 Gorgoszewo, 1444 Gorgoschewo, 1606 Gorgossewo) 12,5 km na N od m. Buk.

1. 1446 pow. pozn.; [par. Bytyń].

2. 1508 zapust → p. 3; 1513 lasy czyli poręba → p. 3; 1547 pomiar dóbr wsi opust. G.: wspomn. granice wsi Bądowo i wsi opust. Mieścisko [k. Buku] (PZ 31, 662v-663v).

3A. Własn. szlach. Własn. Witkowskich. 1422 Sędziwój z Witkowic przedstawia w sądzie ziemskim dok. sprzedaży cz., jaką Tomisława c. Mikosza z Rościegniewic miała po ojcu w G. i Rościegniewicach, pozywając wszystkich, którzy by mieli pr. bliższości; sąd wyrokuje słuszność dok. sprzedaży (PZ 7, 67v; K 2, 201 pod 1423); 1424 Dziersław, Jan [ss. Mikosza?] i Tomisława c. Mikosza, niegdyś dziedzice Rościegniewic i Pogwizdowa, odstępują od swego pr. bliższości co do Rościegniewic i Pogwizdowa czyli G. na rzecz Sędziwoja z Witkowic; jeśli posiadają jakieś dok. dot. tych dziedzin, to mają one być skasowane; przewlekłe spory kończą ugodą (PZ 7, 164); 1444 szl. Mikołaj, Stefan i Wojciech bracia, mieszczanie z Kaźmierza pozywają Mikołaja i Stanisława z Witkowic o 1/2 Rościegniewic i 1/2 G.; pozwani okazują dok. wzdawny star. gen. wlkp., wobec czego sąd przyznaje im Rościegniewice i G. (PZ 14, 271v).

1462 sąd przysądza Bernardowi z Wysoczki wwiązanie w części dóbr Macieja i Jana z Witkowic, G. i Rościegniewic, dopóki nie zapłacą oni 68 1/2 grz. i kary (PZ 17, 274v; K 2, 201 pod 1459); 1472 Jan i Maciej bracia niedz. z Witkowie sprzedają Mikołajowi z Bytynia ósmą cz. G. i ósmą cz. Rościegniewic i całą cz. w Witkowicach za 200 grz. (PG 8, 131v).

1496 Sędziwój Witkowski zapisuje ż. Katarzynie c. Stan. Sławieńskiego po 130 grz. posagu i wiana na 1/2 cz. z działów z bratem Jakubem Witkowskim w Witkowicach, na połowach części w G. i Rościegniewicach i na 1/2 jeziora [jez. Rościągniewice] (PG 7, 119); 1508 tenże zapisuje ż. Barbarze Kunińskiej po 70 grz. posagu i wiana na 1/2 swych części w Witkowicach, Rościegniewicach i G., tzn. m. in. na wolnym wyrębie w zapuście wsi G. na swoją potrzebę (PG 14, 7v).

1538 Jakub Jaskólecki sprzedaje bratu Marcinowi Jaskóleckiemu za 250 grz. z zastrz. pr. wykupu połowy wsi Witkowice, Rościegniewice i całą dziedzinę opust. G., które nabył od Andrzeja Witkowskiego z zastrz. pr. wykupu (PG 17, 166).

3B. Własn. Bytyńskich, potem Konarzewskich. 1446 Wyszota z Bytynia daje Dorocie ż. Bernarda z Wysoczki dwa ł. w Jabłonce [k. Trzciela, obecnie Jabłonka Stara] i 100 grz. w zamian za ósmą cz. w Rościegniewicach i ósmą cz. w G. (PG 2, 156v); 1446 tenże kupuje od Marcina z Witkowie ósmą cz. w G. za 40 grz. (PG 2, 131v).

1472 → p. 3 A.

1506 Mik. Bytyński zapisuje ż. Elżbiecie c. Andrzeja Sarbskiego [ze wsi Sarb k. Buku; obecnie Sarbia] po 60 grz. posagu i wiana na czwartej cz. w Witkowicach, czwartej cz. Rościegniewic i na dwóch cz. G. (PG 13, 86v).

1513 opiekunowie Macieja, Doroty i Jadwigi dzieci Mik. Bytyńskiego wydzierżawiają Janowi Kunowskiemu pleb. w Bytyniu dobra Bytyń wraz z inwentarzem w dworze, z folw. i z dwoma cz. wsi G., z wyjątkiem lasów czyli poręby (ACC 89, 35); 1525 Jadwiga Bytyńska zakonnica w Owińskach przyrzeka (PG 73, 237), a 1526 sprzedaje Piotrowi Konarzewskiemu sędziemu kal. za 2000 grz. Bytyń, części we wsiach Rościegniewice, Witkowice, G., całą dziedzinę opust. Bądowo, jakie jej przypadły po śmierci brata Macieja Bytyńskiego (PG 16,107-108).

1533 Elżbieta [Słupska] Kcyńska wd. po Wojc. [Słupskim, tenut. Kcyni, zob. GStar. 41] Kcyńskim kwituje Piotra Konarzewskiego z sumy 1000 grz. zapisanej jej na m. Bytyń, wsiach os. Rościegniewice i Witkowice i częściach wsi opust. G. i Bądowo (PZ 30, 87); 1537 Andrzej Konarzewski daje w dożywocie ż. Dorocie c. zm. Jana Sławskiego m. Bytyń, wieś Konarzewo, części wsi Witkowice i G., całą wieś opust. Bądowo i części w Rościegniewicach (PG 17, 114).

5. 1428 Maciej pleban z Bytynia w sporze z wieśniakami z Rościegniewic, którzy uprawiają role w G., żąda dzies. snop. z ról w G.; wieśniacy zeznają, że z ról w Rościegniewicach płacili po 8 gr tytułem dzies. oraz że panowie dodali im część ról gorgoszewskich; pleban wnosi o 1 gr z tych dodatków, tak aby płacono mu dzies. po 9 gr z łanu i z dodatkowych ról, na co wieśniacy zgadzają się (AC 2 nr 1003).

Uwaga: Jeszcze w 1591 r. 1/2 G. była własn. Konarzewskich (PG 158, 928).