(rzekomo 1334, interpolowano po 1544, a przed 1610, prawdop. ok. 1610, kop. 1610 Hamerfort; 1545 Hamerforth, 1617 Hamerforth alias Tepermil) miejsce, bród na strudze, lewym dopływie Zgniłej Obry, w pobliżu zaginionej kuźnicy w okolicy wsi Kręcko, a także taż struga, dopływ Zgniłej Obry; Kręcko 6,5 km na NW od Babimostu.

[Pow. kośc.]

1545 Jerzy Kręski toczy proces z Maciejem opatem parad. pozwanym o granice między Kręskiem [obecnie Kręcko] i Koźminkiem; w akcie opis gran.: kopiec narożny rozdziela dziedziny Brudzewo [własn.] Brudzewskich, Kręsko [własn. Kręskiego] i Koźminek [własn.] opata, a leży pod Brudzewskim Laskiem, niedaleko od strugi; następnie gran. idzie wzdłuż strugi do brodu H., potem do innego kopca narożnego, co rozdziela wsie Kosiczyn [obecnie Kosieczyn] własn. Kosickich, Kręsko i Koźminek (KoścZ 29, 5lv-52).

1334, interpolacja przed 1610 Mikosz s. Bodzęty dla usług Benczy de Noblizycze [na Śląsku; potem Oppelwitz, obecnie Opalewo, 12 km na NW od Babimostu] daje mu wieś Kręsko, m. in. z lasami od wsi Podmokle [Wielkie] aż do [brodu na Zgniłej Obrze] Boleniny (Wp. 2 nr 1137); w tekście interpol. dodano opis gran. wsi Kręsko, m. in. od dwóch kopców narożnych, które leżą pod lasem zw. Brudzewski i rozdzielają Kręsko, Brudzewo i Koźminek, gran. biegnie w dół wzdłuż strugi, aż do miejsca [brodu] zw. H., odtąd kopce gran. prowadzą do kopca narożnego na błoniu między lasami, który rozdziela Kręsko, Kosiczyn i Koźminek (Wp. 3 nr 1138).

1617 podkom. rozgranicza wsie Kręsko i Koźminek; w opisie gran. m. in.: od 22 kopca gran. idzie przez strugę zw. H., czyli Tepermil, przy stawach, które należą do wsi Kręsko, po czym usypano 23 kopiec gran.; 30 i 31 kopiec gran. usypano przy miedzy, która prowadzi do rz. Zgniłej Obry (PP 4 k. 92v, 93).

Uwaga: Dok. z 1334 oblatowano w księdze sądowej w 1544 r. bez interpolacji (Wp. 2 nr 1137), a w 1610 r. z interpolacją w postaci opisu gran. (Wp. 2 nr 1138). Interpolacji dokonano w okresie 1544-1610 r., lecz porównanie tekstu interpol. z aktami procesowymi z 1617 r. nasuwa przypuszczenie, że dodatki te wprowadzono ok. 1610 r.

Dwuczłonowa nazwa H. oznaczałaby bród (-fort) w pobliżu kuźnicy (Hamer-) i potwierdzałaby istnienie zaginionej, skądinąd nie znanej kuźnicy.