(1398 or. [Kedzin], 1422 Kadzen, 1426 Cadzeyn, 1439 Cadzem [!], 1581 Kadzin), obecnie północna cz. wsi Ostrowieczno1Nazwa Kadzyń nie występuje na MTop. 1934, 1948 i 1964, ani też w Spisie. Położenie tej osady ustalono na podstawie map Perthéesa i Gilly’ego. Kadzyń jako cz. wsi Ostrowieczno występuje w Wykazie urzędowym nazw miejscowości w Polsce, t. 2, Warszawa 1981, s. 8, na N od jez. Ostrowieczno, leży 3,5 km na ENE od m. Dolsk.
1. 1467 n. pow. kośc. (PG 6, 240); 1581 n. par. Dolsk (ASK I 6, 484v; ŹD 64).
2. 1435 gran. między C. a Nowcem (K 2, 266, na podstawie KoścZ 1435 k. 124, lecz informacji tej nie udało się odszukać).
1570 Marcin Kadzyński dz. w K. pozywa Jana Błożejewskiego z powodu przesunięcia przezeń gran. między Błożejewem a borami wsi K. i o wycięcie dębiny na 3 grzępach [wzgórkach] oraz drzew w krzakach zw. Dębowiec (KoścZ 60, 14v).
3. Własn. szlach. 1398 Czewlej Kedziński [!] (WR 1 nr 379).
1422-26 Mik. Samson z K., Mik. Kadzeński2KR 4, 41 i KR 8, 30-31, podaje, że występuje on w K. także później, cytując KoścZ k. 100 pod 1424 oraz KoścZ k. 119v pod 1438 r., ale tych przekazów nie udało się odszukać, jego s. Jan (WR 3 nr 955; WR 4 nr 706; KoścZ 8, 228v, dawniej k. 3v), przedtem z Jarosławek.
1426-28 Jan Samson z C., Jan s. Mik. Samsona z C., Jan Szamszulewicz zastawnik [części] K. (KoścZ 8 k. 215, 228v, dawniej k. 280, 3v; KoścZ 9 k. 21v, 51), zapewne ident. z Janem Samsonem z Jarosławek 1436 n. (KR 8, 31).
1428-48 Paweł, Paszek dz. z K.3K 2, 266, do tej osoby przytacza nadto KoścZ k. 90v pod 1443 r., lecz tej wiadomości nie udało się odszukać, Kadzeński, Kadzyński (KoścZ 9 k. 51, 187v, 215; KoścZ 10, 146; KoścZ 12 k. 346, 364; KoścZ 13 k. 53, 116, 176, 225), 1477 Jadwiga wd. po Paszku Kadzeńskim (PG 9, 72).
1457 Małgorzata z K.: jej mąż, Piotr ze wsi Czechel [pow. kal.] zapisuje ż. na częściach tej wsi po 50 grz. posagu i wiana (PG 5, 60).
1465-67 Mac. Kadzeński, Kadzyński (KoścZ 15, 52v), [zapewne s. Paszka Kadzyńskiego i Katarzyny Jedleckiej]: 1467 tenże na 1/2 dziedzictwa C. zapisuje ż. Katarzynie [Jedleckiej; ze wsi Jedlcze w pow. kal., obecnie Jedlce-Stara Wieś] po 70 grz. posagu i wiana (PG 6, 40); 1477 wspomn. jako zm., wuj Wojc. Mieniszewskiego [ze wsi Mieniszewo w pow. kal., obecnie Miniszew] (PG 9, 72).
1477-96 Anna Mieniszowska i jej mąż Wacław Kęszycki [z Kęszyc, pow. kal.]: 1477 Jadwiga wd. po Paszku Kadzeńskim, na rzecz swej wnuczki4Jadwiga odstępuje Annie ,,filiastre sue germane alias wnuczce”; przyjąłem, że to ostatnie określenie najwierniej oddaje stosunek pokrewieństwa obu osób Anny Mieniszewskiej, żony Wacława Kęszyckiego, odstępuje 100 kóp szer. półgr, tj. 1/3 posagu, jaki na wsi K. zapisał jej mąż Paszek (PG 9, 72); 1477 Wojc. Mieniszewski, na rzecz tejże Anny, swej siostry, odstępuje pr. bliższości [to jest spadek] po zm. Macieju Kadzyńskim, swym wuju, po ciotce Kat. Jedleckiej oraz mające spaść na niego pr. bliższości po Jadwidze wd. po Paszku Kadzyńskim i po wszystkich innych osobach z K., a to celem wyposażenia Anny z 1/2 Mieniszewa, z dóbr po ojcu i po matce (PG 9, 72); 1493 Wacław dz. w K., na całej tej wsi, zapisuje Marcinowi niegdyś Pijanowskiemu 5 grz. czynszu rocznego z zastrz. pr. wykupu za 60 grz. (PG 10, 191v); 1496 Wacław i kapłan Jakub, bracia niedz., dziedzice w Kęszycach i C. poświadczają, że Jan Baranowski zaspokoił ich roszczenia do 50 grz. szer. półgr, za którą to sumę Elżbieta Russocka, wd. po Winc. Ostrowieckim, zastawiła 3 ł. w Russocinie (KoścZ 4, 104).
1477 Jadwiga wd. po Paszku Kadzyńskim → wyżej.
1523 wieś C. uwolniona od czynszu rocznego na rzecz kap. pozn. (A 241; CP 5 nr 14).
1548 w toku wykupu wójtostwa w m. bpim Dolsk bp pozn. poleca dotychczasowemu wójtowi szl. Mik. Dąbrowskiemu, aby zapłacił 103 grz. szl. Janowi Kadzyńskiemu (AE IX 196v-198v).
1530 pobór: 2 ł. (ASK I 3, 123v); 1563 pobór: 3 1/2 ł. (ASK I 4, 157v); 1581 pobór: 3 ł., 4 zagr. (ASK I 6, 484v; ŹD 64); 1610 folw., 3 ł. kmiece (AV 4, 63v).
5. 1434 Mikołaj pleb. w Kunowie toczy proces z Sułkiem kmieciem (laicus) z Trąbina o to, że zwożąc mu zboże [dziesięcinne] z Nowca, Błożejewa, z folw. w K.5Now. 2, 412, na tej podstawie uznał, że dzies. z folw. w K. należała do kościoła par. w Kunowie oraz z folw. i od kmieci w Trąbinie, w zamian za słomę [tytułem zapłaty za pracę], pobrał wszystką słomę, a nie oddał plebanowi wszystkiego ziarna; pozwany zaprzecza, że miał zwozić tylko w zamian za słomę i przyznaje, że pobrał 6 korczyków (chori) [tu słowo nie odczytane], 6 [korczyków?] żyta i 3 ćw. (mensure) grochu (ACC 18, 289v).
1610 z wizytacji kościoła par. w Dolsku: pleb. ma dzies. z folw. w K., a z łanów kmiecych meszne i wiardunki, tj. z 3 ł. po 4 gr (AV 4, 63v).
6. 1439 śwd. z aktu bpa pozn.: szl. [imię nie podane] de Cirekuicza alias de Cadzem (RH 10, 277, na podstawie AC 1439 k. 19-19v, obecnie AE I A 28).
1 Nazwa Kadzyń nie występuje na MTop. 1934, 1948 i 1964, ani też w Spisie. Położenie tej osady ustalono na podstawie map Perthéesa i Gilly’ego. Kadzyń jako cz. wsi Ostrowieczno występuje w Wykazie urzędowym nazw miejscowości w Polsce, t. 2, Warszawa 1981, s. 8.
2 KR 4, 41 i KR 8, 30-31, podaje, że występuje on w K. także później, cytując KoścZ k. 100 pod 1424 oraz KoścZ k. 119v pod 1438 r., ale tych przekazów nie udało się odszukać.
3 K 2, 266, do tej osoby przytacza nadto KoścZ k. 90v pod 1443 r., lecz tej wiadomości nie udało się odszukać.
4 Jadwiga odstępuje Annie ,,filiastre sue germane alias wnuczce”; przyjąłem, że to ostatnie określenie najwierniej oddaje stosunek pokrewieństwa obu osób.
5 Now. 2, 412, na tej podstawie uznał, że dzies. z folw. w K. należała do kościoła par. w Kunowie.