1249 or. Kron, 1251 Cron, niezidentyfikowana posiadłość templariuszy.

1249 Przemysł I zaświadcza, że żona zm. komesa Piotrka de Lank [zapewne Łęki Wielkie lub Małe k. Kościana] wraz z bratankami (nepotes) Chociemirem i Piotrkiem nadała templariuszom swą wieś K. (DKM s. 352-53 nr 5; Templ. nr 32); 1251 Boguchwał bp pozn. ustanawia warunki płacenia dzies. przez templariuszy z posiadanych przez nich dóbr, m. in. z C. (Wp. 1 nr 294; Templ. nr 38).

Uwaga: W literaturze identyfikuje się K. z → Krzonem (obecnie Krzan) k. Kościana lub Wałczem (niem. Deutsch-Krone). Identyfikację z Krzonem przyjmowali K 4, 432; Now. 2 s. 387, 434; A. Gąsiorowski, Jeszcze o tomie VI Kodeksu dyplomatycznego Wielkopolski, „Studia i Materiały do Dziejów Wielkopolski i Pomorza” 16, 1985, zesz. 1 (31), s. 117. Z Wałczem lub zaginioną dziś osadą pod Wałczem identyfikował K. Schmidt 36, a ostatnio także (ze znakiem zapytania) W. Irgang (Templ.). Rozstrzygnięcie sprawy nie jest możliwe. Nic nie wnosi kontekst innych miejscowości wymienionych w dok. z 1251, gdyż wiele z nich jest również niezidentyfikowanych. Za Wałczem przemawiać może okoliczność, że w 1291 pojawił się templariusz Albert magister curiae in Crona w wyraźnie wałeckim kontekście (Wp. 2 nr 679). Zwolennicy identyfikacji z Krzonem wskazują, że nadawca wsi K. pochodził najpewniej z Łęk położonych w sąsiedztwie Krzonu (jako Pietrek de Pratis występuje on także na dok. Odonica dla templariuszy w 1233: Wp. 1 nr 146).