(1446; 1521 podgrodye; Osady 107) dziś nie istnieje, lokalizacja sporna. Znajdowało się na prawym brzegu Wisły, u ujścia Chodelki, k. → Podgórza.

Pow. lub.; [par. → Wilków].

Własn. szlach.

5. Dzies. należy do kl. święt. i pleb. Wilkowa, następnie tylko do pleb.

1482 Stanisław z Wojczyc, kan. i oficjał sand., jako sędzia komisaryczny z ramienia bpa krak. Jana potwierdza ustąpienie przez Andrzeja pleb. Wilkowa na rzecz opata i konw. święt. dzies. z ról kmiec. w P. oraz z 2 ł. w → Woli Kowalskiej, które z dawna należą do opactwa (AG 1878); 1521 ugoda między przedstawicielami opactwa święt. a Stanisławem pleb. Wilkowa w sprawie dzies. snop. z ról z dawna kmiecych i folw., we wsiach Podgórz i P., na mocy której kl. ma pobierać dzies. z wszystkich przymiarek w obu wsiach, tzn. tak jak dawniej od wszystkich mkców tych wsi, zaś pleb. z ról z dawna folw., należących do dworów w P. i Podgórzu. 4 godnych zaufania mężów wyznaczy, które z ról są z dawna kmiece, a w związku z tym dziesięcinne opactwa, a które folw., dziesięcinne plebana (ib. 1888).

7. SHGL 185; Osady 107-8; Derwich 1992 wg indeksu; 1992a 75; Rozwałka 214.

Uw. Dok. z 1521 r. rozstrzyga sporną dotychczas kwestię lokalizacji P. Jak się okazuje, nie było to ani przedmieście zamku lub. (SHGL 185), ani też alternatywna nazwa Podgórza (Osady 107n.), lecz samodzielna wieś położona k. Podgórza, zanikła po 1521 r. na skutek niszczycielskiej działalności Wisły i Chodelki, ewentualnie, może w wyniku działów majątkowych, wchłonięta przez Podgórz.