a. 1439 Mechorino, osada niezident., może leżała w Wlkp.

Ante 1439 komemoracja zm. konwersa lub. Mechory, który dał klasztorowi [lub.] wieś M. (MPHn. 9/2, 89).

Uwaga: Wśród znanych skądinąd dóbr lub. wieś o takiej nazwie nie występuje. Nie ma też podstaw do utożsamiania jej z Miechorzewem k. Buku, co sugeruje K 8, 66. Wydawca identyfikował M. z Mikorzynem k. Kępna w pow. wieluńskim, a Mechorę z dobroczyńcą klasztoru o tym samym imieniu zapisanym w księdze brackiej kl. lub. ręką z XII w. (MPHn. 9/2, 5, tekst źródła i przyp. 14). W tym czasie znany był też komes Mikora, może krewny Piotra Włostowica, jednakże w literaturze na ogół odrzuca się możliwość identyfikowania go z Mechorą dobroczyńcą kl. lub. (PSB 21, 157; M. L. Wójcik, Ród Gryfitów do końca XIII wieku, Wrocław 1993, s. 24-25).