1245 [fals. z XVI w.] Malogoscz (Wp. 1 nr 249), 1331 Mylgast (Schultz 97), 1337 Millegosch (Gollmert 28; Raumer 105), 1532 Melagosth (MS 4 nr 16277), 1560 Melgast (PG 104, 763v), 1563 Mellegasth (ASK I 5, 201 v), 1577 Milogoscz (ASK I 5, 762v), 5, 5 km na SE od Tuczna.

1. M. w Nowej Marchii, w ziemi Tentzik [Tuczno] → p. 1; 1532, 1563 n. pow. wał.¹→ Łowicz, przyp. 1 (MS 4 nr 16277; ASK I 5, 201v); par. M.? → p. 5.

2. 1245 [fals. z XVI w., → Czarnków – dobra, p. 3 i przyp. 3] [północna gran. dóbr Człopa i Czarnków] przebiega m. in. przez wzgórze zw. [Długie] (mons Longus), które opada (declinatur) ku wsi M. (Wp. 1 nr 249); 1545 opis granicy między dobrami Czarnków a dobrami Tuczno zawiera to samo sformułowanie dot. wzgórza [Długie] i wsi M.²Prawdop. opis z 1545 był podstawą do sporządzenia falsyfikatu datowanego na r. 1245 (PG 87, 304v).

1331 gran. wsi M. z m. Tuczno → Miłogoszcz, jeziora.

3. Własn. szlach. 1337 wieś opust. w ziemi [dobrach?] Tentzick [Tuczno] nal. do Lud[wika] Wedla, ma 64 ł. (Gollmert 28; Raumer 105).

1510 śwd. Jakub Recze z M. (ACC 87, 72v).

1532 Mac. Tuczyński „de Wedel” oddaje swym ss. Janowi, Krzysztofowi i Stanisławowi dobra Tuczno i nal. do nich wsie, m. in. M. (MS 4 nr 16277).

1560 świadkowie Erazm i Chrystian „a Recz”, dziedzice [recte: manowie] z M. (PG 104, 763v).

1563-79 pobór z M.: 1563 z 5 ł. (ASK I 5, 201v); 1577 płacą 2 manowie: man [bez imienia] płaci od 3 półł. i 2 zagr., Joachim Miłogoski płaci od 3 półł. i 3 zagr. (ASK I 5, 762v); 1479 wieś M. Stan. Tuczyńskiego starszego [s. Macieja]; manowie miłogoscy płacą od 3 śl., 6 zagr. i od owiec (ASK I 3, 688).

5. [1349 wieś M. nie była wymieniona w wykazie wsi parafialnych (Wp. 2 nr 1284), choć w 1337 (→ p. 3) posiadała 64 łany (a z tej liczby 4 ł. przeznaczone były zazwyczaj na uposażenie plebana)].

1607 oficjał pozn. zarządza przesłuchanie świadków w sprawie odtworzenia uposażenia pleb. w Tucznie po ustąpieniu innowierców; Urban Reczen [Ręcz?] (ok. 70 1.) zeznaje, że przed objęciem kościołów przez innowierców w M. była kaplica, którą innowiercy zburzyli i wybudowali kościółek; wszyscy mieszkańcy M. dawali meszne plebanowi w Tucznie po 1 korcu żyta ze śladu; śwd. słyszał od przodków, że w M. jest 1 śl. roli pleb. w 3 polach; „szlachta-manowie” podzielili tę rolę między siebie; świadkowie z Mielęcina zeznają, że Dawid Fischer, kmieć osadzony na [dawnej] roli pleb. w Mielęcinie, swoje powinności świadczył ministrowi luterańskiemu w M. (ACC 135, 212v; DepTest. XIV 148v); 1607 oficjał orzeka o zasięgu par. Tuczno i o jej uposażeniu w Tucznie oraz we wsiach, gdzie znajdują się kościoły filialne; w wyroku nie uwzględniono [na razie] uposażenia kościołów w tych wsiach, w których zeznawał tylko 1 [miejscowy] śwd.; dot. to m. in. wsi M. (AAP Sententiae III 242v); 1628 pleb. w Tucznie otrzymuje [meszne] po 1 korcu żyta miary pozn. z 14 ł. w M.; po wypędzeniu ministra innowierców z M. [Krzysztof Tuczyński] kaszt. [sant. 1615-23, pozn. 1623-49 (UDR I/2 s. 118, 158)] zajął łan pleb. w M. dla siebie (sibi usurpat; AV 7, 11v); 1641 w M. kościół drewniany, filia par. w Tucznie (AV 10, 329).

Uwaga: → Frydland – dobra, uwaga.