PŁACZKOWO

1393 [nazwisko:] Placzkofszky (Lek. 1 nr 1625), 1397 or. Placzkovo (Lek. 2 nr 1994), 1428 Placzkowicze (KoścZ 9, 3); 1459, 1510 Placzky, Płaczki (KoścZ 14, 229; LBP 45), 1568 Minor Bartossewicze dicte Placzkowo (PG 20, 724v), 1583 Bartoszewice alias Placzkowo (KoścG 37, 100), 1584 Bartoszewice sive Placzkowo (KoścG 38, 16), obecnie Płaczkowo, 6 km na NW od Jutrosina, → Bartoszewice Małe1→ Bartoszewice Małe albo Płaczkowo, Uwaga. Pisząc hasło Bartoszewice Małe przyjęliśmy, że wieś ta stanowiła jeden organizm z P., potraktowaliśmy więc obie osady łącznie. Tutaj zestawiamy w nagłówku formy nazwy P., a w treści hasła uzupełniamy te wiadomości, których nie znaliśmy w czasie pisania hasła Bartoszewice. W XIV w. P. stanowiło zapewne odrębną osadę, jednakże już w XV w. doszło do połączenia obu tych wsi, czemu wyraźnie sprzyjało to, że obie pozostawały w jednym ręku.

1. [Pow. kośc.]; 1510 par. Jutrosin (LBP 45).

3. Własn. szlach. 1427-29 Jan Płaczkowski [prawdop. identyczny z Janem Bartoszewskim występującym jako śwd. w 1423 (WR 3 nr 973)]: 1427 tenże, razem z Janem z Pasierbic, toczą spór z Janem Żydówką z Pasierbic (KoścZ 8, 282, dawniej k. 65); 1427 tenże, nazwany Janem z Bartoszewic Małych, ręczył za Jana Pasierbickiego i z tego powodu ma otrzymać [zwrot wyłożonych] 3 grz. (KoścZ 8, 295, dawniej k. 114); 1428 tenże z P. oraz Janusz z P. winni są Janowi Pasierbickiemu i jego ż. Klemencji 21 grz. z tytułu poręki (KoścZ 9, 3v); 1429 tenże, razem z Wojtkiem z Pasierbic, toczą spór z Janem z Kuczyny (KoścZ 9, 151).

1428 Janusz z P. [zw. też Płaczkowie lub Bartoszewski z Bartoszewic] → wyżej.

5. 1444 świadczenia z P. albo Bartoszewic Małych (Now. 2, 419; ACC 27, 85v – cytowanego aktu nie udało się odnaleźć).

1 → Bartoszewice Małe albo Płaczkowo, Uwaga. Pisząc hasło Bartoszewice Małe przyjęliśmy, że wieś ta stanowiła jeden organizm z P., potraktowaliśmy więc obie osady łącznie. Tutaj zestawiamy w nagłówku formy nazwy P., a w treści hasła uzupełniamy te wiadomości, których nie znaliśmy w czasie pisania hasła Bartoszewice. W XIV w. P. stanowiło zapewne odrębną osadę, jednakże już w XV w. doszło do połączenia obu tych wsi, czemu wyraźnie sprzyjało to, że obie pozostawały w jednym ręku.