ABRAMOWICE

(1238 Abramouicze z fals. z przełomu XIV/XV w., 1254 Abramouicze, Abramouicz, Habramowicze, Jabramouicze, Abramovice) 12,5 km na SE od Dobczyc.

1. 1530 pow. szczyrz. (RP k. 32; ŹD s. 52); 1470-80 n. par. Szczyrzyc alias Góra [Ś. Jana] (DLb. 2 s. 115).

2. 1528 Zygmunt Stary wyznacza komisarzy do rozgraniczenia dóbr król. → m. Dobczyc i wsi Wiśniowa, Jerzmanowa i Kobielnik od dóbr kl. szczyrz. Góra Ś. Jana [Szczyrzyc], A., Godusza, Pobręczyn, Gruszowiec, Dobroniów i Smykań (MS 4, 5346-7); 1529 komisarze rozgraniczają powyższe dobra → Dobczyce (MK 44 s. 347-9).

3. Przed r. 1254 własn. szlach., następnie kl. Cyst. w → Szczyrzycu, 1254 Klemens i Marek ss. zm. wwdy krak. Marka poświadczają przed Bolesławem Wstydl. i jego matką Grzymisławą, że ich zm. stryj wwda krak. komes Czader nadał kl. szczyrz. m. in. A. z dzies. (Mp. 1, 40; Pol. 3, 29 - fals. z XIV w.?); 1255 → p. 5; 1353 brat Hugo włodarz w A. (KK 1, 196); 1400 Mirosław kmieć z A. (ZK 3 s. 165; SP 8, 10645); 1408 opat kl. szczyrz. Mikołaj zezwala Pawłowi z Janowic zbudować karczmę w posiadłościach klaszt. między wsiami cysterskimi A. i Dobranów a jego wsią Janowice, dzies. z karczmy ma należeć do klasztoru (ZDM 5, 1219 - ręką XV w.: Thaberna de Janowice); 1423 Jaśko i Piotr kmiecie z A. (GK 2 s. 24, 30); 1441 Janik karczmarz de Abramowszka (SP 2, 3026)1Tzn. z karczmy w Abramowicach. Wyd. natomiast błędnie uzupełnił tekst dodatkiem Wolya, a takiej w Małopolsce nie było; 1470-80 folwark, 2 ł. kmiece, karczma, zagrody (DLb. 2 s. 115-6; 3 s. 439, przy uposażeniu dziesięcinnym kl. sieciech. podał natomiast Dlugosz 4 ł. kmiece, tamże s. 277); 1529 czynsz z całej wsi pobiera kl. szczyrz. (LR s. 184); 1530 pobór z 2 ł. i 2 karczem dorocznych (RP k. 32); 1564 sep z 2 ł. (LK 2 s. 72).

4. 1510 Maciej Jug wójt z A. (Wypisy s. 105).

5. 1238 mgr Salomon archidiakon sand. i Uger zw. Buzakarinus przysądzają kl. szczyrz. w sporze z komesem Zdzisławem pr. patronatu kościoła w Szczyrzycu [Górze Ś. Jana] z dzies. m. in. w A. (Mp 1, 296 – fals.)2Zachowany w or. wyrok tych arbitrów nie wymienia imiennie wsi klaszt., wspominając ogólnie o przysądzonych kl. dzies. Wyrok ten interpolowano na przełomie XIV/XV w., wprowadzając nazwy wsi po słowie decimis. Z kolei tak przerobiony tekst cystersi umieścili w spreparowanym dok. Kazimierza W. z datą 1368 (Mp. 1, 296), którym miał transumować 4 dok. szczyrz. Rzekomy or. Kazimierza W. został spisany tą samą ręką, która sporządziła rzekomy or. z datą 1255 → p. 5. Por. też Mp. 1 s. 354-6; 1254 dzies. należy do kl. szczyrz. → p. 3; 1255 Bolesław Wstydl. nadaje wsiom kl. szczyrz. imm. ekon. i sąd., a także potwierdza mu posiadanie dzies. w imiennie wymienionych wsiach, m. in. w A. (Mp. 1, 42 - fals. z przełomu XIV/XV w., por. Matuszewski, Imm. s. 280); 1408 → p. 3; 1368 Kazimierz W. transumuje wyrok z r. 1238 (Mp. 1, 296)2Zachowany w or. wyrok tych arbitrów nie wymienia imiennie wsi klaszt., wspominając ogólnie o przysądzonych kl. dzies. Wyrok ten interpolowano na przełomie XIV/XV w., wprowadzając nazwy wsi po słowie decimis. Z kolei tak przerobiony tekst cystersi umieścili w spreparowanym dok. Kazimierza W. z datą 1368 (Mp. 1, 296), którym miał transumować 4 dok. szczyrz. Rzekomy or. Kazimierza W. został spisany tą samą ręką, która sporządziła rzekomy or. z datą 1255 → p. 5. Por. też Mp. 1 s. 354-6; 1470-80 dzies. snop. i kon. z 4 ł. kmiecych wart. 4 grz. klasztorowi sieciech., folwark dzies. nie daje (DLb. 3 s. 277); dzies. snop. i kon. z 2 ł. kmiecych wart. 3 grz. klasztorowi szczyrz. (DLb. 2 s. 115-6; 3 s. 439); 1529 kl. szczyrz. i pleban w Szczyrzycu [Górze Ś. Jana] pobierają meszne w H., J. (LR s. 184, 322).

1 Tzn. z karczmy w Abramowicach. Wyd. natomiast błędnie uzupełnił tekst dodatkiem Wolya, a takiej w Małopolsce nie było.

2 Zachowany w or. wyrok tych arbitrów nie wymienia imiennie wsi klaszt., wspominając ogólnie o przysądzonych kl. dzies. Wyrok ten interpolowano na przełomie XIV/XV w., wprowadzając nazwy wsi po słowie decimis. Z kolei tak przerobiony tekst cystersi umieścili w spreparowanym dok. Kazimierza W. z datą 1368 (Mp. 1, 296), którym miał transumować 4 dok. szczyrz. Rzekomy or. Kazimierza W. został spisany tą samą ręką, która sporządziła rzekomy or. z datą 1255 → p. 5. Por. też Mp. 1 s. 354-6.