ANDRZYCHÓW

(1345 Henrichow, Heinricho, Heynrichow, Henricouicz, Gindrzichow, Jandrzychow, Gendrzychow, Andrzichow, Andrzychowicze), dziś Andrychów, m. od 1767 r., 9 km na SE od Kęt.

1. 1470-80 dystr. zator. (DLb. 1 s. 81); 1581 pow. śl. (ŹD s. 101); 1345-52, 1373-5 par. własna, dek. Zator (MV 2 s. 187; Rejestr świętop. s. 7); 1470-80 par. Wieprz (DLb. 1 s. 81; 2 s. 232); 1529 par. własna, dek. Zator (LR s. 207).

3. Własn. szlach. 1395 Pełka s. Cedra z H. (ZDM 4, 1120); 1434-47 Jeszko, Jaśko z H., G. (ZDM 2, 467, 507; GrünMark 2 s. 586; KMK 2, 429); 1438 Henryk z H. (ZDM 2, 516); 1470-80 J., dz. Mik. Szaszowski h. Kopacz, łany kmiece (DLb. 1 s. 81; 2 s. 232).

5. 1345-7, 48-52 świętop. 3 gr (MV 2 s. 187 i n. wg ind.); 1373-5 H., świętop. 3 sk. (Rejestr świętop. s. 7, 30); 1470-80 dzies. snop. z łanów kmiecych wart. 1 wiard. scholasterii krak. (Dlb. 1 s. 81; 2 s. 232); 1529 A., dzies. pien. Wart. 12 gr bpowi krak., pleban pobiera w A. tylko meszne w· życie i owsie miary zator. wart. 4 grz. i 3 gr oraz klerykaturę (LR s. 9, 207); 1598 kościół Ś. Macieja; do par. należą A. i Sulikowice (Sułkowice] (WR k. 156v).