1293 or. Rambovo (Wp. 2 nr 704), 1510 Rabowo (LBP 119), 1530 Rambowo (ASK I 3, 124), 1563 Rambkowo! (ASK I 4, 158v), 1564 Rembouo (IBP 287), 1571 Rembowo (ASK I 5, 432v), 8 km na SE od Gostynia.

1. 1530 n. pow. kośc. (ASK I 3, 124); 1510 n. par. Domachowo (LBP 119), 1571 [błędnie] par. Krobia! [zamiast nazwy par. wpisano nazwę klucza bpiego, do którego nal. R.] (ASK I 5, 432v).

2. 1293 las k. R. → p. 3.

3. Własn. rycerska, potem kościelna – bpów pozn. w kluczu Krobia. 1293 ks. Przemysł II potwierdza, że Ciecirad, syn Męczki [Mączki?] (Manczconis) niegdyś [tzn. zmarłego?] rycerza książęcego, zastawia Janowi bpowi pozn. swoją dziedzinę opust. R. wraz z przyległym lasem za 300 grz. srebra; sumę tę Ciecirad otrzymał już od wspomn. bpa (Wp. 2 nr 704).

1510 w R. 10 1/2 ł. os., 2 ł. soł. → p. 5; 1530 pobór od 5 ł. os. (ASK I 3, 124); 1563 pobór od 12 ł. os., 2 ł. soł., 1 karczmy dor., 6 kom. (ASK I 4, 158v); 1564 wieś R. w kluczu bpów pozn. Krobia; w R. 14 ł.: 12 ł. os., 2 ł. opust., z których płacą tak samo jak z ł. os.; z każdego łanu dają 1 fl. i 12 gr, 2 kapłony, 2 koguty, 10 jaj; z łanów opust. dają robociznę (robotne) [o wartości] 3 talarów, a cieśla, który uprawia 1 ł. [opust.?], daje robociznę [tylko o wartości] 1 talara, ponieważ pracuje we dworze; nie dają [z R. daniny zw.] krowne ani czynszu w owsie; wiecne [opłata sądowa] dają w owsie; w sumie dają z R. 14 grz. 15 gr, 24 kapłony, 24 koguty, 2 kopy (capecia) jaj oraz wiecne w owsie; sołtys w R. ma 2 ł., jest zobowiązany do dostarczania wozu i konia [na potrzeby regensa wsi?] (IBP 287); 1571 pobór od 12 ł., 2 ł. soł., 4 komor., 1 karczmy dor. (ASK I 5, 432v); 1581 pobór od 12 ł. [os.], 2 ł. soł., 2 zagr., 3 komor., 2 [ł.?, komor.?] opust., 2 rzem., 2 ubogich komor. (ŹD 65).

4. 1510, 1563, 1564, 1571, 1581 w R. 2 ł. soł. → p. 3.

5. 1510 w R. 10 1/2 ł. os. i 5 ł. opust., z których [tj. ze wszystkich czy tylko opust.?] nic nie płacą swojemu plebanowi; z 2 ł. soł. płacą meszne (LBP 119).

8. Ok. 600 m na E od wsi, a ok. 300 m na NW od skrzyżowania szosy Siedlec – Bodzewo z drogą polną z R., na polu uprawnym, silnie zniwelowane grodzisko wklęsłe (o wymiarach 48 x 50 m, wysokość wału 1,5-2 m, szerokość wału 8-12 m) ze słabo widocznymi śladami fosy od W; na powierzchni obiektu w l. 1928, 1959 i 1977 zebrano fragmenty naczyń datowanych na IX-XI w. (górą i całkowicie obtaczanych) oraz kawałki polepy (Hensel 5, 289-290).

Uwaga: Dzies. z wsi Rębowo bpów pozn. dostał w 1452 od bpa Andrzeja Bnińskiego Jan z Niewiesza kan. pozn. i dziekan włocł. (CP 29, 145v; RH 10, 1934, s. 25 – wg M. Mastyńskiej miało chodzić o nasze R.). Do bpów pozn. należało jednak także Rębowo na Mazowszu (k. Jamna, w pow. gąbińskim) (Now. 2, 62); w 1363 bp pozn. Jan lokował to Rębowo na pr. średzkim (Wp. 3 nr 1498), a w 1593 bp pozn. Łukasz Kościelecki transumował wspomn. dok. (CP 4 nr 247). Nie wiemy, czy nadanie dzies. w 1452 dotyczyło mazowieckiego Rębowa czy naszego R. Możliwe, że chodzi o nasze R., gdyż dzies. z niego znajdowały się zapewne w dyspozycji bpa (nie płacono ich plebanowi).