SIKORZYN

1388 or. Sicorzino (Lek. 2 nr 2764), 1391 Szikorszyno (Lek. 2 nr 1471), 1393 Sikorzino (Lek. 2 nr 1484), 1395 de Sikorzina (Lek. 2 nr 1960), 1401 de Szikorzina, Szykorzino (KoścZ 1, 141; KoścZ 2, 7), 1417 Szycorzino (KoścZ 4, 308v), 1419 Sycorzino (KoścZ 4, 416v-417), 1421 Sicorzyno (WR 3 nr 888), 1425 Siccorzino (KoścZ 8, 151), 1426 Sykorzyno (KoścZ 8, 217), 1428 Sycorzyno, Szycorzyno (KoścZ 9 k. 1v, 83), 1430 Szyecorzino (PZ 11, 65v), 1432 Schykorzyno (KoścZ 10, 37), 1446 Sykorzino (PG 2, 165), 1462 Sikorzyno (PG 6, 162v), 1500 Szykorzyno (PG 12, 84-84v), 1530 Schykorzino (ASK I 3, 122), 6 km na SW od Śmigla.

1. 1417 S. w opolu przem. → p. 6; 1446 n. pow. kośc. (PG 2, 165), 1558, 1563-64 pow. wsch. (WsG 4, 257v; KoścG 16, 180; PG 20, 242) [S. leżał tuż przy gran. z pow. wsch., dlatego też najpewniej kilkakrotnie w znanych nam źródłach z drugiej połowy XVI w. został przypisany do tego pow.]; 1451?, 1510 n. par. Charbielin (LBP 153).

2. 1419 zapowiedź (dąbrowa w S.) → p. 3; 1420 Mik. Sikorzyński w sporze z Niklem Ramszem Koszanowskim o granicę między Morownicą a S.; Koszanowski ma wobec dziedziców S. zaprzysiąc, że wskazał prawdziwą granicę (WR 3 nr 759); 1425-28 mł. wodny i wiatrak → p. 3: Sędziwój; 1567 w rozgraniczeniu wsi Biskupice [Dłużyńskie, w par. Charbielin] i → Poświątne [na W od Śmigla] wymieniony m. in. kopiec węgielny tych wsi z S. (KoścG 20, 197v-198).

3. Własn. szlach. 1388 Małgorzata ż. Paszka z → Karśnic w procesie ze swą ciotką Małgorzatą obecnie ż. [Mikołaja?] Warmula [z → Popowa (Starego) k. Śmigla], a przedtem ż. Janusza z Radomicka, uzyskuje dobra po ojcu: 1/2 Popowa [Starego], cały S. i 1/3 Zaparcina (Lek. 2 nr 2764).

1388-1401 Małgorzata (Machula, Machna) z S., Sikorzyńska [→ przyp. 1]: 1388 Małgorzata ż. Warmula, ciotka Małg. Paszkowej → wyżej; 1391 Machula z S. toczy proces z Mik. [Warmulem?] i jego siostrą Jutą z → Karśnic o 11 grz., szaty i 1 grz. czynszu (Lek. 2 nr 1432); 1394 [taż?] Małg. Sikorzyńska oraz Małg. Popowska w sporze z dziedzicami Boszkowa (Lek. 2 nr 1604); 1394 Dorota z Boszkowa w sporze z ż. Walermula [czyli tą Sikorzyńską] i swą siostrą Małgorzatą [Paszkową?]1W haśle → Boszkowo uznaliśmy, że chodzi o jedną osobę: Małgorzatę ż. [Mik.] Wa(le)rmula z Popowa; w świetle poprzedniej zapiski wydaje się jednak możliwe, że chodzi o dwie osoby. W S. równocześnie występowały dwie, a może nawet trzy Małgorzaty, nie umiemy jednoznacznie ich rozdzielić (także → Popowo k. Śmigla, przyp. 3, → Radomicko, przyp. 8) (Lek. 2 nr 1612); 1395 Machna z S. wraz ze swym mężem Mik. [Warmulem?] w sporze z Mikołajem [Miklaszem] Radomickim (Lek. 1 nr 1960); 1401 taż Małgorzata z S.; jej mąż Mik. Warmul [najpewniej z → Karśnic] pozwany przez Ottona Siekowskiego z → Siekowa o zabitego kmiecia2W 1399 Walermul (prawdop. nasz Mikołaj) wygrywa proces z Ottonem z → Siekowa, który oskarżył go o ukrywanie podpalaczy (Lek. 2 nr 2363) (KoścZ 1, 141, dawniej k. 142; KoścZ 2, 7).

1391-93 Małg. Popowska [czy ident. z Małg. Paszkową?, → przyp. 1] toczy proces z Hanką [skąd?, może z → Radomicka?] o 1/2 Popowa i cały S. (Lek. 2 nr 1471, 1484); 1394 Małg. Popowska → wyżej; 1395-99 Małg. Popowska w sporach z Wolframem z Bucza, → Popowo [Stare] (WR 3 nr 26; Lek. 1 nr 2991).

1413-30 Mikołaj (Nikiel) [zapewne Kotwicz3Najpewniej jest on ident. z Mik. Kotwiczem, ojcem studenta Sędziwoja z S. (→ p. 6)] Sikorzyński z → Biskupic [Dłużyńskich, w par. Charbielin] i S. [może brat Nankera Kotwicza ze Szczepankowa], 1428-30 starszy [burgr.] w Zbąszyniu (Wp. 8 nr 804): 1413-21 tenże śwd. (WR 3 nr 492, 557, 630, 762, 811, 833, 888); 1415 tenże jest winien Januszowi Boszkowskiemu4→ wyżej: pod 1394, spór Małg. Sikorzyńskiej z dziedzicami Boszkowa 3 wiard. sumy głównej i 4 wiard. tytułem szkody (KoścZ 4, 124v, dawniej k. 21v); 1417 tenże w sporze z Blizborem Bukowieckim [z → Bukowca Małego] (KoścZ 5, 60, dawniej k. 11); 1418 tenże w sporze z kmieciem Jakubem Kuchno z Sokołowa [obecnie Sokołowice k. Śmigla?] dowodzi przy pomocy świadków (m. in. Blizbora Bukowieckiego, Oty Tracha [z Prochów] i Jana Siekowskiego), że widział jak wspomn. Jakub ranił kapłana i go ujął (WR 3 nr 658); 1419 woźny zapowiada należące do tegoż Mikołaja drogi boczne (vie indirecte), łąki, pastwiska i lasy na granicy (in fine) wsi Biskupice, a także całą dąbrowę w dziedzinach S., Biskupice5W źródle napisano: in ambabus hereditatibus Sycorzino et Biskupicze et Bicowa Gora; wydaje się, że te obie dziedziny to S. i Biskupice, a nie dwie dziedziny S.; znane nam informacje nie wskazują bowiem na podział S. na dwie dziedziny i Bykowa Góra (KoścZ 4, 416v-417, dawniej k. 159v-160); 1420 tenże → p. 2; 1423 temuż Hampel mieszcz. kośc. jest winien 4 grz. (KoścZ 7 k. 96v, 101); 1425 tegoż ż. Fronka w sporze z Dziersławem Chełkowskim dowodzi, że Gnin [Unino?]6W tekście or. jest „wyegnyne”, a w transkrypcji „w Jegninie” jest jej ojcowizną, a Nikiel nic tam nie posiada (WR 3 nr 1144); 1427 tenże z S. pozwany przez Janusza Sulewskiego [z Sulewa k. Osiecznej, obecnie Sulejewo] (KoścZ 8, 328); 1428 [zapewne tenże] Mik. Kotwicz, ojciec Sędziwoja, → p. 6; 1428 tenże pozwany przez wspomn. Janusza Sulewskiego o poręczenie (WR 3 nr 1351); 1428 tenże (raz określony jako niegdyś Sikorzyński) zastępuje w sądzie Przecława Lubiekowskiego z Sepna w jego sporze z Jerzym Jarogniewskim (KoścZ 9 k. 82 – niegdyś Sikorzyński, 91v); 1428 tenże starszy (senior) [czyli burgr.] w Zbąszyniu toczy proces z Januszem Taderem [z Luboni] (KoścZ 9 k. 97, 125); 1428 tenże [jako burgr. zbąszyński] toczy proces z Jurgą Jarogniewskim o sołtysa z Wojciechowa [k. Zbąszynia] i jego majątek (WR 3 nr 1362; KoścZ 9, 124); 1428 tenże Nikiel niegdyś Sikorzyński (KoścZ 9, 82); 1428-30 tenże przekłada terminy sąd. w imieniu: 1428-30 Abrahama ze Zbąszynia [jako burgr. zbąszyński] (KoścZ 9 k. 112-112v, 229v, 231, 248v), 1429 Abrahama Kiebłowskiego (KoścZ 9, 227v), 1430 Burcharda z Kargowej (KoścZ 9, 249v); 1430 [tenże?] → niżej: Jerzy.

1420-23 Wyszech Sikorzyński śwd. (WR 3 nr 762 – tu obok m. in. Nikla Sikorzyńskiego, 878, 975) [czy ident. z występującym w → Karśnicach w l. 1394-1415 Wyszakiem Kotwiczem Żegrowskim?].

1421 Janusz Warmul Sikorzyński7Bardzo prawdop., że ten Janusz jest ident. z Januszem Wa(le)rmulem z Popowa, poświadczonym tam w l. 1402-26?, (1430?); także → przyp. 12. Możliwe jednak, że jest to np. syn? Małg. Sikorzyńskiej i Mik. Warmula śwd. (WR 3 nr 877); 1428 [tenże?] Janusz Warmul [w zapisce brak miejscowości] zastępuje w sądzie stolnika pozn. Przybysława Gryżyńskiego w jego sporze z Tomisławem Sieńskim [z → Sienna] (KoścZ 9, 119); 1429 [tenże?] → niżej: Jerzy; 1430 [temuż?] Januszowi Warmulowi [w zapisce brak miejscowości] Henryk Kleszczewski [z Kleszczewa k. Krzywinia] winien jest 5 oraz 3 1/2 grz. szer. gr (KoścZ 9 k. 245, 274v).

1421 Jan [raczej nie jest ident. z Janem Sikorzyńskim bratem Jadwigi, → przyp. 9] i 1421-23 Wincenty z → Piotrkowic, S. i Bodzyniewa: 1421 ciż wraz z matką Bietką z Piotrkowic w sporze z Franciszkiem z → Piotrkowic, mieszcz. kośc., w sporze z o 3 ł. i wiatrak w Piotrkowicach [które Franciszek nabył w 1420 (KoścZ 6, 32v)]; Bietka [bratowa wspomn. Franciszka?] protestuje, że jej ss. nie powinni być pozywani z Piotrkowic, tylko z S. i Bodzyniewa, gdzie mają dobra (KoścZ 6, 128v); 1421 tenże Wincenty niegdyś z Piotrowa [recte: → Piotrkowic], obecnie siedzący (manens) w S., śwd. (WR 3 nr 888); 1423 tenże Wincenty niegdyś Piotrkowski w sporze z Jarosławem z Gorzyczek o zastaw w S. (KoścZ 8, 498, dawniej k. 151).

1424-27 Jan Srocki [ze Srocka Wielkiego k. Czempinia]: 1424 woźny wywołuje dok. nabycia [może od Mikołaja?] przez tegoż Jana [cz.] w S.; Nanker [prawdop. Kotwicz ze Szczepankowa] w imieniu swoim i [swej siostry?] Helszki Szczepankowskiej zgłaszają się jako bliżsi do tych dóbr; sąd postanawia, że mogą odkupić S. od Jana za 220 grz.; tenże Jan twierdzi, że dał za S. o 30 grz. więcej (WR 3 nr 1044); 1427 tenże Srocki z Byrzyny pozwany przez wspomn. Helszkę ż. Jana ze Szczepankowa [i → Siekowa; syn Ottona Siekowskiego, a brat Sędziwoja i Tomisława z S. i → Siekowa] o dok. poręczenia (litera fideiussoria) przeniesienia własności S. (KoścZ 8, 278v, dawniej k. 61v; K 2, 66, pod 1426).

1424-27 Helszka Szczepankowska [najpewniej krewna Nikla Sikorzyńskiego i Nankera Kotwicza?] i 1427-29 jej mąż Jan ze Szczepankowa [i → Siekowa, gdzie występuje w l. 1411-35; syn Ottona Siekowskiego, a brat Sędziwoja i Tomisława z S. i → Siekowa], dziedzice cz. w S.: 1424 taż, 1427 ciż → wyżej; 1429 ciż → niżej: Sędziwój.

1425-27 Tomisław (Tomasz) [zw.] Lustek (Lustesz, Lustik) [może to niem. przydomek Lustig?] z S., → Siekowa (gdzie występuje w l. 1417-27) [i Ujazdu], brat Sędziwoja [syn Ottona Siekowskiego]: 1425-27 tenże i jego brat Sędziwój toczą spory ze [swym bratem] Janem Siekowskim [Szczepankowskim, → Siekowo] (KoścZ 8 k. 133, 151, 185); 1425 tenże jest winien Janowi Koffmanowi mieszcz. kośc. 14 grz. (ACC 8, 186v); 1426 tenże w sporze z Mik. Szutlewskim8Wg KObceRyc. 164, Szutlewscy pochodzili ze wsi Schüttlau (obecnie Żuchlów) k. Góry na Śląsku; także → Sienno, przyp. 10 mieszcz. kośc. o 5 grz. szer. gr za sprzedanego konia (KoścZ 8, 217).

1425-30 Sędziwój z S. i → Siekowa (gdzie występuje w l. 1417-35), także z → Opalenicy, brat Tomisława [syn Ottona Siekowskiego]: 1425-27 tenże brat Tomisława → wyżej; 1425-28 tenże w sporze z Andrzejem młynarzem z S. (1428 zwanym młynarzem niegdyś z S.); 1428 wspomn. Andrzej odstępuje mieszczaninowi kośc. Andrzejowi, pisarzowi [sądu ziemskiego w Kościanie 1417-30 (GUrz. nr C 902); także → Kościan, p. 3A], prawo do zysku (lucrum) 31 grz. z mł. wodnego i wiatraka [w S.?], należnego mu od tegoż Sędziwoja dz. w S.; woźny wwiązuje, na poczet wspomn. wyżej należności z mł. wodnego i wiatraka, wspomn. mieszcz. kośc. Andrzeja w 3 ł. w S. [imiona kmieci → niżej: Mieszkańcy] (KoścZ 8, 161v; KoścZ 9 k. 1v – tu mieszcz. Andrzej określony jako niegdyś notariusz, 86); 1426 tenże oraz Zygmunt z Grunowa i Tomisław z Sienna ręczą za Jaśka z Księginek oskarżonego o zabójstwo, że dotrzyma on warunków ugody z Dobiesławem i Mikołajem ze Skoraczewa (Wp. 9 nr 1112); 1427 tenże niegdyś Siekowski w sporze z Janem Sikorzyńskim [swym bratem?]9Nie umiemy rozstrzygnąć, czy chodzi tu o występującego w S. w 1421 Jana brata Wincentego z Piotrkowic (→ wyżej), czy może o Jana Szczepankowskiego (brata Sędziwoja i Tomisława z S.) występującego jako dz. w S. w 1427 (→ wyżej). Wydaje się jednak, że chodzi o tego drugiego; w takim razie Jadwiga byłaby także c. Ottona z → Siekowa; za siostrę rodz. Jana, Jadwigę, ręczy Jakusz Sepieński, że jeśli Jan przegra, to ona uzna wyrok (KoścZ 8, 310v); 1427 tenże w sporze z Niklem Adamem mieszcz. kośc. przysięga, że nie wziął od [wspomn.] Nikla sołtysa w Kiełczewie 10 grz. gr i 12 funtów pieprzu czynszu; zeznaje też, że kiedy Nikiel kupował od niego drewno za 1 1/2 grz., powiedział mu: „kup je ninie u mnie, boć nie wiem dokąd będę rządcą” (KoścZ 8, 312; WR 3 nr 1191-1193); 1428 tenże niegdyś Siekowski z S., → Siekowo (KoścZ 8, 323; KoścZ 9 k. 36, 45v, 83); 1428 tegoż ż. Katarzyna z Więckowic [w rzeczywistości z Izdebna k. Sierakowa, c. Anny Niklasówny z Więckowic (PZ 10, 11)] w sporze z Jerzym (Jurgą) Sikorzyńskim o zboże warte 20 grz.; zastępują ją w sądzie – raz Jarosław Zadorski, a raz jej mąż tenże Sędziwój (KoścZ 9 k. 107v, 141v); 1428 [tegoż ż.] Kat. Sikorzyńska toczy proces z Jurgą Sikorzyńskim (KoścZ 9, 60); 1428 tegoż ż. Katarzyna w sporze z Michałem Rogowskim i Sobkiem Żytowieckim dowodzi, że S. sprzedano [Gryżyńskiemu, → wyżej] bez jej woli i nie zrezygnowała ona ze swojej oprawy [w S.] (WR 3 nr 1202); 1428-29 tenże Sikorzyński (niegdyś Siekowski z S., 1429 niegdyś Siekowski z Opalenicy) przegrywa proces z Sobkiem Żytowieckim, który wraz z Michałem Rogowskim poręczył za jego dług u Przybysława [Gryżyńskiego] z Brenna; suma 12 1/2 grz. szer. gr pras. z tytułu poręczenia oraz kary zapisane w księdze ziemskiej [dot. procesów] ma być wypłacona Sobkowi z pieniędzy, które tenże Sędziwój ma w S. u Jerzego Sikorzyńskiego; Katarzyna ż. tegoż Sędziwoja zostaje, wobec roszczeń wspomn. Sobka Żytowieckiego, zachowana przy dok. [oprawy] na swojej części S., która to cz. nie podlega zastawowi; zastaw można ustanowić na tej części S., w której znajduje się dom wspomn. Jurgi Sikorzyńskiego (KoścZ 9 k. 26, 60, 141v, 157v-158, 162, 185v – tu 11 1/2 grz., 198); 1429 tenże niegdyś Siekowski z → Opalenicy10W haśle → Opalenica wysunięto domysł, że Sędziwój był być może klientem dziedzica Opalenicy lub ewent. współdziedzicem z ż. Katarzyną w sporze z Janem ze Szczepankowa i jego ż. Helszką [dziedzicami w cz. S., → wyżej] o porękę, jakiej udzielili oni temuż Sędziwojowi, kiedy sprzedawał on S. Przybysławowi [Gryżyńskiemu z Brenna]; Szczepankowscy pozywają tegoż Sędziwoja z pieniądzy, które tenże ma u Jurgi Sikorzyńskiego (KoścZ 9, 157v); 1429 tenże sprzedaje S. Przybysławowi [Gryżyńskiemu z Brenna]; poręczenia udzielają mu [jego brat] Jan ze Szczepankowa [i z → Siekowa] z ż. Helszką (KoścZ 9, 157v); 1429 tenże zastępuje w sądzie: Abrahama Zbąskiego (KoścZ 9, 229v); 1430 tenże z Opalenicy → niżej: Jerzy (PZ 11, 65v); 1430 tenże Siekowski zastępuje w sądzie Przedpełka Stęszewskiego [z Opalenicy] (KoścZ 9 k. 245, 259, 273v).

1427 Jan Sikorzyński [prawdop. ident. z Janem Szczepankowskim z → Siekowa, bratem Sędziwoja i Tomasza z S. i Siekowa (→ przyp. 9)] i jego siostra rodz. Jadwiga → wyżej: Sędziwój.

1428 Sędziwój syn Mik. Kotwicza z S.11Prawdop. tenże Sędziwój nie jest ident. z występującym w 1431 Sędziwojem Kotwiczem, pisarzem kancelarii abpa gnieźn. i plebanem w Solcu w pow. pyzdr. (Wp. 5 nr 519; KObceRyc. 57), student → p. 6.

1428-49 Jerzy (Jurga) Sikorzyński, w 1449 nazwany też Szczepankowskim [może brat Nankera Kotwicza ze Szczepankowa] (KoścZ 9 k. 138v, 237v; KoścZ 11, 305v; KoścZ 13, 466v): 1428 tenże jest poręczycielem Winc. Sokołowskiego [z Sokołowa] (KoścZ 9, 145); 1428-30 tenże → wyżej: Sędziwój; 1428-29 tenże zastępuje w sądzie: 1428 [kmiecia, → niżej, pod 1429] Mikołaja z Sokołowa [obecnie Sokołowice k. Śmigla] (KoścZ 9 k. 102v, 103), 1429 Jana z Mórkowa (KoścZ 9, 151), 1428-29 [kanonika pozn. Mik.] Słupka [ze Studzieńca] (KoścZ 9 k. 103, 137, 156v); 1429 tenże jest winien Opaczowi Kokorzyńskiemu 3 grz. szer. gr (KoścZ 9, 206); 1429 tegoż i Janusza [Warmula?] Popowskiego12Bardzo prawdop., że jest on ident. z Januszem Warmulem Sikorzyńskim, → przyp. 7 ma stawić w sądzie kmieć Mikołaj z Sokołowa w swoim sporze z Przybysławem [Gryżyńskim] (KoścZ 9, 237v); 1430-32 tenże toczy procesy: 1430 z [kmieciem?] Mik. Sokołowskim, w imieniu którego występuje w sądzie Nikiel [Sikorzyński?] (KoścZ 9, 269v); 1430 z Andrzejem złotnikiem z Poznania, w imieniu Jurgi termin sąd. przekłada Sędziwój z Opalenicy [niegdyś Siekowski z S.] (PZ 11, 65v); 1430-32 z Maciejem (Maćkiem) Wielguszem kmieciem z Kluczewa i jego panem Tomisławem z Kluczewa; tenże Jurga przyprowadza 3 ławników z S.: Kiebłowskiego, Kusza (Chus) i Guta (KoścZ 9 k. 258v, 267; KoścZ 10, 37); 1434 tenże wraz z Andrzejem Barklińskim toczą proces z Andrzejem Bojanowskim (WR 3 nr 1473); 1434 tenże winien Andrzejowi Czackiemu 10 grz. monety obiegowej (WR 3 nr 1477); 1437 tenże toczy proces z Otą Trachem z Prochów (KoścZ 12, 30); 1445 tenże (KR 3, 151, za J. Łukaszewicz, Krótki historyczno-statystyczny opis miast i wsi w dzisiejszym powiecie krotoszyńskim od najdawniejszych czasów aż po rok 1794, t. 2, Poznań 1875, s. 5, cytowanego tam aktu nie odnaleziono); 1448 tenże Jerzy ze Szczepankowa i Biskupic [Dłużyńskich] sprzedaje Wojc. Grobskiemu pleb. w Kryrowie [pow. pyzdr., obecnie Krerowo] 5 grz. szer. gr czynszu rocznego na Szczepankowie i Biskupicach z zastrz. pr. wykupu za 100 fl. węg. (ACC 109, 276v-277); 1449 tenże Jerzy Sikorzyński (w akcie nazwany też Szczepankowskim) zawiera ugodę z Sędziwojem i Andrzejem Barklińskimi, → Barklino (KoścZ 13, 466v).

1446 Wojc. Grobski [także z → Siekowa (gdzie występuje w l. 1440-69); syn Wyszomira z Bucza], brat Jakuba, pleban w Kryrowie: 1446 tenże zapisuje nowo erygowanej altarii w kat. pozn. 5 grz. czynszu rocznego na swej części S. należnej mu w działach z braćmi (PG 2, 165); 1448 tenże → wyżej: Jerzy.

1462 Jakub Grobski [także z → Siekowa (gdzie występuje w l. 1440-65); syn Wyszomira z Bucza i Grobi, brat Wojciecha] daje swemu bratankowi Stan. Grobskiemu [Siekowskiemu], synowi zm. Michała [z → Siekowa i → Grobi], 1/3 swych dóbr dziedz. w Grobi, Buczu, Boszkowie Starym, Barklinie Starym, Siekowie, Siekowie Małym, Śniatach, S. i Głodnie (PG 6, 162v; w → Grobi mylnie pod 1463).

1462-69 Stan. Grobski, z → Siekowa (gdzie występuje w l. 1462-89), syn Michała: 1462 tenże otrzymuje m. in. cz. S. → wyżej; 1469 tenże → niżej.

1469-1517 Andrzej Bieganowski z S. syn zm. Winc. Bieganowskiego [z Bieganowa k. Wrześni, pow. pyzdr.] kasztelana sant. [i Małgorzaty z domu Grobskiej, → Bucz]: 1469 tenże otrzymuje w działach: od swojej ciotki rodz. Katarzyny13Katarzyna występuje w towarzystwie swego rodz. wuja bpa pozn. Andrzeja Bnińskiego, wuja stryjecznego rodz. (czyli brata stryjecznego swego rodz. wuja) Mikołaja ze Stęszewa oraz stryjów Mikołaja z Tomic chorążego pozn. i Jana z Konarzewa pleb. w Kryrowie [zapewne Grobskiej z domu] ż. Baltazara Gołanickiego oraz od [bratanka swej matki?] Stanisława dz. w → Siekowie całe wsie Śniaty i S. (PG 8, 42-42v; dokładny dział dóbr → Bucz); 1488 tenże zapisuje swej ż. Otylii po 600 grz. posagu i wiana na Bieganowie i 1/2 S. (PG 10, 94); 1500 tenże zapisuje swej [drugiej] ż. Elżbiecie c. zm. Mik. Pasikonia Konarskiego po 200 grz. posagu i wiana na Śniatach oraz na folw., lasach, łąkach [w S.] i na 1/2 S. (PG 12, 84-84v); 1514-17 tenże → niżej: ss. Andrzeja.

1514-34, zm. a. 1557 Andrzej, 1514-31 Jan, 1515 Wojciech, 1527-55 Łukasz i 1530-58 Adam Bieganowscy z S. i Śniat, ss. Andrzeja: 1514 ciż Andrzej i Jan pozwani przez [swego ojca] Andrzeja Bieganowskiego o wygnanie go z 1/2 S. (PG 69, 8v); 1515 ciż Wojciech i Jan kwitują swego ojca Andrzeja z dóbr nal. im w Bieganowie po zm. matce Otylii; ciż Andrzej, Jan i Wojciech wydzierżawiają ojcu na 3 lata połowy wsi Bieganowo i S. (PG 69, 244); 1515 tymże Andrzejowi, Janowi i Wojciechowi ich ojciec Andrzej sprzedaje z zastrz. pr. wykupu pewne swe dobra14Zapiska zachowała się tylko częściowo; w księdze brak ciągłości zapisów między kartami 47 i 48, zaspokajając w ten sposób prawa ss. do 600 grz. oprawy posagu (dos) ich zm. matki Otylii zapisanych na Bieganowie i S.15K 3, 195, mylnie zalicza S. z tej zapiski (jako wymieniony w kontekście Bieganowa) do osad nieznanych i lokuje pod Bieganowem k. Wrześni (PG 15, 48); 1517 tenże Jan pozywa swego ojca Andrzeja o wygnanie z 1/2 wsi Bieganowo i S. (PG 69, 433); 1517 tenże Jan wwiązany w 1/2 S. przypadłą mu w działach od ojca Andrzeja (KoścG 6, 159v); 1521 ciż bracia niedz. Jan i Andrzej na 1/2 ich wsi S. (dziedziczonej po zm. matce Otylii i nabytej od ojca z zastrz. pr. wykupu za 300 grz.) zapisują Michałowi ze Śniecisk [k. Bnina, pow. pyzdr.] prep. w Bninie i plebanowi w Błożejewie oraz jego następcom w Błożejewie 5 grz. czynszu rocznego z zastrz. pr. wykupu za 60 grz. (PG 15, 400v); 1527 ciż Andrzej i Łukasz dziedzice w Śniatach, 1528 ciż Jan, Andrzej i Łukasz → niżej: Katarzyna; 1530 ciż Andrzej i Jan kupują od tychże Łukasza i Adama części należne im po ojcu w działach braterskich w Śniatach i S., równocześnie ciż Andrzej, Jan i Adam sprzedają temuż bratu Łukaszowi 1/2 Bieganowa za 800 grz. (PG 16 k. 352-352v, 353); 1531 tenże Jan duchowny sprzedaje temuż Andrzejowi 1/4 (1/2 z 1/2) swych dóbr po ojcu i matce w Śniatach i S. za 1000 grz. (PG 16, 416v); 1531 tenże Andrzej dz. w Śniatach zapisuje swej ż. Jadwidze c. Jana Chłapowskiego i Anny Bnińskiej po 800 fl. posagu i wiana na 1/2 Śniat i S. (PG 16, 417); 1534 tenże Andrzej wraz z ż. Jadwigą zapisują Pawłowi plebanowi w Śnieciskach 7 wiard. czynszu z S. dla śpiewania wigilii i mszy za zmarłych w każde Suche Dni, za fundatorów i za zm. Michała ze Śniecisk prep. w Bninie, a także 2 wiard. rektorowi szkoły za śpiew [modlitwy] Salve [Regina?] w niedziele i święta za dusze fundatorów; oba zapisy czynione są od [jednej] sumy głównej 40 grz. (PG 16, 708v-709); 1553 ciż Łukasz i Adam, stryjowie i opiekunowie Anny i Heleny Bieganowskich [cc. tegoż Andrzeja, najpewniej już nie żyjącego], dają, w myśl ugody z Jakubem i Janem Popowskimi, swej bratanicy Annie ż. wspomn. Jana Popowskiego wieś S. (PG 97, 8v); 1555 ciż Łukasz i Adam → niżej: Anna i Helena; 1556 tenże Andrzej wspomn. jako zm. (PG 100, 338); 1556-58 tenże Adam → niżej: Anna i Helena.

1527-28 Katarzyna c. Andrzeja Bieganowskiego (1469-1517): 1527 taż ż. Wojc. Dębnickiego [z Dębnicy, pow. gnieźn.]; jej bracia Andrzej i Łukasz Bieganowscy, dziedzice w Śniatach, oraz mąż Wojc. Dębnicki ręczą, że zrezygnuje ona z oprawy zapisanej na 1/2 S., które to dobra zostały sprzedane z zastrz. pr. odkupu Jakubowi Proczyńskiemu [zapewne z Proczynia w pow. kruszwickim, obecnie Procyń] dz. w Popowie (KoścG 8, 126); 1528 taż, w towarzystwie swych braci rodz. Jana, Andrzeja i Łukasza Bieganowskich oraz brata ciotecznego Mac. Jastrzębskiego, sprzedaje z zastrz. pr. odkupu wspomn. Jakubowi Proczyńskiemu swą cz. S. za 60 grz. (PG 16, 210v).

1527-29 Jakub Proczyński: 1527-28 tenże → wyżej; 1529 tenże sprzedaje z zastrz. pr. odkupu swej ż. Annie Sepieńskiej, wd. po zm. Janie Popowskim, nabyte przez siebie części Popowa i (nabytą za 60 grz.) 1/2 S. za 120 grz. (KoścZ 19, 134v).

1553-61 Anna ż. Jana Popowskiego [z Popowa Starego k. Śmigla] i 1553-58 Helena Bieganowskie z S. i Śniat, cc. Andrzeja Bieganowskiego (1514-34): 1553 te siostry, taż Anna otrzymuje wieś S. → wyżej; 1553 taż Anna ze Śniat i S. jest winna 2000 grz. Jakubowi Zielątkowskiemu i daje mu na tę sumę wwiązanie w wymienione dobra, a wspomn. Zielątkowski odstępuje je Janowi Popowskiemu mężowi tejże Anny (PG 97, 209; PG 19, 121v); 1555 taż Anna pozywa tę Helenę oraz jej opiekunów i stryjów Łukasza i Adama Bieganowskich o części Śniat i S. (PG 99 k. 74v, 94, 370v); 1556 tę Annę c. zm. Andrzeja ze Śniat i S. wspomn. mąż kwituje z 2000 zł długu (PG 100, 338); 1556 taż Anna, dz. w 1/2 S., sprzedaje Mik. Ossowskiemu [z Osowej Sieni] dz. w Wilkowie 1/2 Śniat za 2000 grz. (PG 100, 339v); 1556 taż Anna daje w dożywocie swemu mężowi Janowi Popowskiemu 1/2 S. (PG 19, 347v); 1556-58 taż Helena ż. Jerzego Przyborowskiego [z → Przyborowa k. Krobi], w towarzystwie stryja Adama Bieganowskiego, sprzedaje z zastrz. pr. wykupu [swemu szwagrowi] Janowi Popowskiemu 1/2 S.: 1556 za 700 zł, 1558 za 1500 zł; 1558 sumy otrzymane ze sprzedaży Śniat i S. daje Marcinowi Przyborowskiemu pleb. w Szamotułach (PG 100, 683; PG 102, 305; PG 19 k. 375, 602v, 655v); 1558 taż Anna i jej mąż Jan zapisują na rzecz kościoła par. w Kościanie 6 grz. czynszu rocznego z Popowa, S. i Poświątnego [na W od Śmigla] (PG 19, 644v); 1558 taż Anna i jej mąż Jan sprzedają Janowi Cykowskiemu cz. S. za 1000 grz. (WsG 4, 257v); 1561 taż Anna sprzedaje Janowi Cykowskiemu swą 1/2 S. za 700 zł (PG 20, 6v; PG 105, 48v; KoścG 14, 69); 1563 wspomn. Jan Popowski sprzedaje za 1200 grz. Janowi Cykowskiemu 1/2 S., którą nabył od tejże Heleny ż. Jerzego Przyborowskiego (PG 20, 242; KoścG 16, 180 – wwiązanie w 1564).

1558-72 Jan Cykowski: 1558 tenże → wyżej; 1560 tenże zapisuje ż. Zofii c. zm. Mac. Żegrowskiego po 350 zł posagu i wiana na połowach Żegrowa i S. (KoścZ 20, 36v); 1561, 1563-64 tenże → wyżej; 1564 tenże dz. w S. (IBP 305, → niżej: pobór, → p. 5); 1572 tenże → niżej; 1580 [ss. tegoż (KoścG 35, 26)] Stanisław, Jan i Piotr Cykowscy → niżej.

1572-82 Wojc. Robaczyński: 1572 tenże syn zm. Jakuba kupuje od Jana Cykowskiego S. za 3000 zł pol. (PG 21, 281; KoścG 26, 84v); 1580, 1582 tenże → niżej; 1588 tenże dz. w Robaczynie i Robaczynie Małym, Poświątnym i S. (KoścZ 21, 63-64).

[Potem w S. dziedziczą potomkowie Wojc. Robaczyńskiego (TD).]

1510 w S. 1/2 ł. opust. [kmiecie] uprawiają dla dziedzica, folw. podzielony między kmieci (LBP 153); 1530 pobór od 4 ł. (ASK I 3, 122); 1563 pobór od 4 1/2 ł., karczmy dor. i 1 rzem. (ASK I 4, 149v); 1564 w S. Jana Cykowskiego 4 1/2 ł. [os.] → p. 5; 1580 pobór od 2 ł., 3 zagr., 3/4 ł. opust., 3 rzem., 5 kmieci siedzących [każdy] na 3/4 ł. (ŹD 63); 1580-82 płatnikami poboru z S. są: 1580 Jan, Piotr i Stan. Cykowscy, 1580, 1582 Wojc. Robaczyński (Piotrkowska 1 nr 540).

Mieszkańcy: 1401 Więcek Hallaso kmieć z S. w sporze z Janem Stopaczem [m. in. z Czacza i z → Mórkowa] i jego kmieciami o konia wartości 3 grz. (KoścZ 2, 12); 1425 Andrzej młynarz z S., 1428 tenże młynarz niegdyś z S.; 1428 na 3 ł. w S. siedzą kmiecie Jasiek (Jaszek), Bartłomiej i Maciek (Maczko) → p. 3: Sędziwój; 1432 ławnicy z S.: Kiebłowski, Kusz, Gut (KoścZ 10, 37).

4. 1432 ławnicy → p. 3: Mieszkańcy.

5. 1451 Piotr niegdyś z Kokorzyna zeznaje, że wydzierżawił na 3 lata od Wojciecha plebana w Charbielinie dziesięciny m. in. z S. (ACC 33, 47v); 1510 S. w par. Charbielin; dzies. z S. nal. do plebana z Charbielina (LBP 153); 1564 z 4 1/2 ł. w S. płacą 1 fl. 24 gr wiardunków dzies. bpowi pozn. (IBP 305).

6. 1417 opole przem., do którego nal. m. in. S., ma zapłacić po 1 grz. kary Przybysławowi Gryżyńskiemu i tyleż sądowi z powodu niesłusznego pozwu (KoścZ 4, 308v).

1428 Sędziwój syn Mik. Kotwicza z S., student w Krakowie (AS 1, 70, → przyp. 3 i 11).

Uwaga: W hasłach → Kociugi i → Mirzewo na podstawie błędnego odczytu „Sicoszin” w Lek. 2 nr 2016 (pod 1397), pisaliśmy o Andrzeju z Sikorzyna; autopsja or. pokazuje, że nal. czytać Kokoszim (KoścZ 1, 47v), a zatem chodzi o Andrzeja z → Kokorzyna dobrze poświadczonego w tej miejscowości od 1400, a zm. ok. 1433

1 W haśle → Boszkowo uznaliśmy, że chodzi o jedną osobę: Małgorzatę ż. [Mik.] Wa(le)rmula z Popowa; w świetle poprzedniej zapiski wydaje się jednak możliwe, że chodzi o dwie osoby. W S. równocześnie występowały dwie, a może nawet trzy Małgorzaty, nie umiemy jednoznacznie ich rozdzielić (także → Popowo k. Śmigla, przyp. 3, → Radomicko, przyp. 8).

2 W 1399 Walermul (prawdop. nasz Mikołaj) wygrywa proces z Ottonem z → Siekowa, który oskarżył go o ukrywanie podpalaczy (Lek. 2 nr 2363).

3 Najpewniej jest on ident. z Mik. Kotwiczem, ojcem studenta Sędziwoja z S. (→ p. 6).

4 → wyżej: pod 1394, spór Małg. Sikorzyńskiej z dziedzicami Boszkowa.

5 W źródle napisano: in ambabus hereditatibus Sycorzino et Biskupicze et Bicowa Gora; wydaje się, że te obie dziedziny to S. i Biskupice, a nie dwie dziedziny S.; znane nam informacje nie wskazują bowiem na podział S. na dwie dziedziny.

6 W tekście or. jest „wyegnyne”, a w transkrypcji „w Jegninie”.

7 Bardzo prawdop., że ten Janusz jest ident. z Januszem Wa(le)rmulem z Popowa, poświadczonym tam w l. 1402-26?, (1430?); także → przyp. 12. Możliwe jednak, że jest to np. syn? Małg. Sikorzyńskiej i Mik. Warmula.

8 Wg KObceRyc. 164, Szutlewscy pochodzili ze wsi Schüttlau (obecnie Żuchlów) k. Góry na Śląsku; także → Sienno, przyp. 10.

9 Nie umiemy rozstrzygnąć, czy chodzi tu o występującego w S. w 1421 Jana brata Wincentego z Piotrkowic (→ wyżej), czy może o Jana Szczepankowskiego (brata Sędziwoja i Tomisława z S.) występującego jako dz. w S. w 1427 (→ wyżej). Wydaje się jednak, że chodzi o tego drugiego; w takim razie Jadwiga byłaby także c. Ottona z → Siekowa.

10 W haśle → Opalenica wysunięto domysł, że Sędziwój był być może klientem dziedzica Opalenicy lub ewent. współdziedzicem.

11 Prawdop. tenże Sędziwój nie jest ident. z występującym w 1431 Sędziwojem Kotwiczem, pisarzem kancelarii abpa gnieźn. i plebanem w Solcu w pow. pyzdr. (Wp. 5 nr 519; KObceRyc. 57).

12 Bardzo prawdop., że jest on ident. z Januszem Warmulem Sikorzyńskim, → przyp. 7.

13 Katarzyna występuje w towarzystwie swego rodz. wuja bpa pozn. Andrzeja Bnińskiego, wuja stryjecznego rodz. (czyli brata stryjecznego swego rodz. wuja) Mikołaja ze Stęszewa oraz stryjów Mikołaja z Tomic chorążego pozn. i Jana z Konarzewa pleb. w Kryrowie.

14 Zapiska zachowała się tylko częściowo; w księdze brak ciągłości zapisów między kartami 47 i 48.

15 K 3, 195, mylnie zalicza S. z tej zapiski (jako wymieniony w kontekście Bieganowa) do osad nieznanych i lokuje pod Bieganowem k. Wrześni.