(1524 Czistihorb, 1548 Czistohorb, 1552 Czistihorb) 9 km na SW od Szczawnego.

1. 1524 z. san. (przynależność do zamku san.) (MK 55 k. 118); 1548, 1558 stwo san. (AS LVI S. 8 k. 55, 270).

2. 1524 nowo założona na karczunku leśnym, nad potokiem Czistihorb wieś zw. Czistohorb otrzymuje granice: począwszy od ujścia potoku [Czistihorb] do potoku Komańcza, stąd prosto przez dział do potoku Sikorinca [?] wpadającego do potoku Dolczicza [!], prosto na Bieszczad, idąc przez Bieszczad do granic dóbr Mikołaja Odnowskiego [wieś Wisłok], potokiem Schidlowiecz, działem przez Polanę Crolyow do góry Kamień, z góry Kamień idąc do Ma [...] aż do Chopalowego Horbu i aż do potoku [na] Chopopowei, gdzie dotyka granic potoku Komańcza (MK 55 k. 118).

3. Własn. król., stwo san. 1524 Mikołaj Wolski star. san. pozwala przezornym Fiedorowi i Tymkowi synom zm. Iwanka Lenkawy sołtysa z Komańczy, założyć nową wieś zw. Czistihorb w dobrach król. należących do zamku san. (MK 55 k. 118-119); król Zagmunt potwierdza powyższy przywilej (tamże); 1538 król Zygmunt na prośbę Fiedora i Tymka potwierdza powyższy przywilej (MRPS IV 19432); 1552 11 gosp., młyn o 1 kole (AS I 21 k. 1001); 1555 przywrócenie Mikołajowi Odnowskiemu wwdzie krak. i star. lw. dóbr Zboiska i wsi Komańcza, C. i in. (MRPS V 6985).

4. 1524 17 VIII Mikołaj Wolski, pozwalając przez. Fiedorowi i Tymkowi założyć wieś C. na prawie wołoskim, nadaje im sołectwo obejmujące: 3 łany, młyn, stępy, folusz, obszary postronne, nawsie, karczmę, opłatę [kunica] od dziewcząt wychodzących za mąż do innych wsi, trzecią część od rospusthu z racji rozwodów, szóstą część z czynszów i danin, sadzawki, barcie wolne, zagrodników, kowala, trzecią część kar wielkich, kary małe, wygon pół łanu w dół do Jawornika i pół łanu w górę Osławicy. Sołtys winien brać udział w wojnie tylko na Węgrzech na 6 do 8 mil na koniu. Po upływie 24 lat wolnizny każdy kmieć winien z pół łanu płacić rocznie 15 gr, dawać ser wołoski, popręg, dziesiątego wieprza, dwudziestego barana albo od 100 trzy jagnięta, wojenne 6 gr, gdy zajdzie potrzeba, podatek król. 6 gr. Kmiecie winni chodzić na zmianę na połoniny (plonyny) do wybierania opłat. Od barci kmiecie winni dawać po pół gr od pnia lub miód według sprawiedliwości, a szósta część z tego przypadnie sołtysom. Każdy ma dawać po 6 pstrągów, z których szósta część przypadnie sołtysom. Kmiecie winni pracować dla sołtysów po 3 dni w roku podczas żniw oraz po 1 dniu w każdej porze roku, winni też pracować przy naprawie młyna oraz dawać im na Boże Narodzenie po 2 koguty i 2 kołacze, a na Wielkanoc po pół kopy jaj i 2 kołacze. Kowal i młynarz otrzymują po pół łanu wolnego. Żaden człowiek, skądkolwiek zbiegły do tej wsi, nie może być nikomu wydany. W razie śmierci kmiecia nie posiadającego legalnych spadkobierców, znaczna część jego majątku przypadnie panu a reszta krewnym, z czego szósta część sołtysowi (MK 55 k. 118-119); 1538 Fiedor i Tymko sołtysi (MRPS IV 19432); 1558 13 kmieci, z tego 4 posiada wolniznę (AS LVI S. 8 k. 270-271).

5. 1524 przyw. lokacyjny przewiduje dla cerkwi (ad ecclesiam seu synagogam) 1 łan wolny (MK 55 k. 118).