JAWORNIK WIEŚ

(1448 Jawornyk, 1479 Suburbium Jawornyk, 1515 Jawornyczek, 1531 Suburbium) dziś Jawornik Przedmieście 9 km na NE od Dynowa.

1. 1469 distr. san. (XVI 570); 1484 terra san. (XVI 1648; SP II 4284); 1515, 1530 z. san. (ŹD XVIII s. 149; AS I 21 k. 520).

2. 1448 las w Dylągówce od wsi Szklary i J. wzdłuż potoków zw. Rogozno Maior i Rogozienko Minor, od potoku zw. Mleczka aż do drogi za potokiem Zaska (ZDM III 785); 1531 granice → Jawornik miasto (XIX 3048).

3. Własn. szlach., włość (districtus) dynowska. 1469 Anna z Rzeszowa [c. Małgorzaty Mościcowej z Dynowa], wdowa po Filipie z Żerkowa kaszt. międzyrzeckim, sprzedaje Dobiesławowi Kmicie kaszt. lub. za 100 grz. wieś Hadle i połowę wsi J. (XV] 570; Arch. Sang. II 173); 1479 Jurek z Nowotańca skarży się przed sądem ławniczym miasta Jawornika, że został obrabowany na końcu przedmieścia J. (Jawornik s. 13); 1484 w wyniku podziału dóbr pozostałych po zm. Dobiesławie Knocie wwdzie sandom. wsie → Bachórzec, Kosztowa, Laskówka, J., Hadle i in. przypadają jego bratankom Piotrowi, Stanisławowi i Andrzejowi Kmitom [synom Jana Noska Kmity] (XVI 1648; SP II 4284); 1515 6 ł., młyn pół grz. (ŹD XVIII s. 149); 1530 5 1/2 ł., młyn (AS I 21 k. 520); 1536 5 1/2 ł., młyn (AS I 21 k. 566); 1531 właśc. Stanisław Stadnicki ze Żmigrodu dz. w Dubiecku, kaszt. san. (XIX 3048); 1552 16 gosp., młyn 1 koło (AS I 21 k. 1018).

Mieszkańcy → Jawornik miasto.

4. Od r. 1472 prawdop. podlega sądowi ławniczemu miasta Jawornika (Jawornik s. 2 n., a szczególnie s. 13 z r. 1479).