(1432 Sazlawie, 1436 Zaslawicze, 1439 de Zaslawia, 1441 Zaslawye, 1450 Soslauie, Zaslauie, 1456 Szeslawye, 1467 Szaslavy, Zaslava, Szaslavie, 1515 Zahoszlavye, 1530 Zaoslawye) 7 km na NW od Leska.

1. 1436 distr. san. (XIII 83); 1515 z. san. (ŹD XVIII s. 150); 1530 z. san. (AS I 21 k. 515).

2. 1519 rozgraniczenie między wsiami Załuż i Postołów Stanisława Kmity z Sobnia a wsią Zasławie Jana Czarnockiego, zaczynając myadzy Orniszkowem pothokyem y Byedzenyskym pothokyem obok rz. San naprzeciw wsi Załuż pola zw. Spothowskye lazy położone za drogą w kierunku potoku Orniskowego aż do pola albo do lazu Kryczowskyego przysądzonego S. Kmicie. Dalej za drogą w kierunku ku potokowi Byedrzenysskyemu pole dawno wyrobione Spothowy lazy zwane też Senkow laz, dalej 3 miarki Gryczowa, Lassyowa i Proczowa. Czarnocki i jego ludzie z Z. nie mają prawa do lasu wokół tych pól. Jego granica z tymi polami sięga do potoku Byedzenysky od tegoż ujścia aż do wierzchowiny i drogi publicznej prowadzącej od Osławy do Postołowa (XIX 3122).

3. Własn. szlach., dobra → Sobień. 1432 Jan Kmita, dziedzic z Bachórza, zobowiązuje się Janowi Dolińskiemu dopisać 10 grz. długu na wsi Z. do innych sum wcześniej zapisanych (XI 529); 1436 Jan Goligyan jako zastępca ż. swej Małgorzaty występuje przeciw Mikołajowi [Kmicie], kaszt. przem., który zajął gwałtem dobra ojczyste Małgorzaty, przypadłe jej prawem bliższości po jej br. rodzonym zm. Janie Kmicie i dzieciach tegoż z Bachórza: zamek → Sobień z wsiami i wolami doń należącymi Z., Załuż, Manasterzec i in. (XIII 83); 1441 na podstawie podziału między Małgorzatą, ż. Mościca z Wielkiego Koźmina, a jej stryjem, Mikołajem [Kmitą] z Wiśnicza, kaszt. przem., Małgorzata odstępuje Mikołajowi i jego synom zamek → Sobień z wsiami do zamku należącymi Z., Załuż i in. (XI 1370); 1450 Malug alias Maluk kmieć z Z. pozywa o głowę Senka Smiotankę z Łodziny. Termin odłożony do powrotu panów z wojny (XI 2877, 2882); 1453 Maciej garncarz z Z. pozywa p. Jana Tarnawskiego (XI 3154); 1456-57 Stanisław, Mikołaj i Jan, bracia niedzielni z Wiśnicza synowie Mikołaja z Sobnia, pozywają Jana [Kmitę] z Wiśnicza, kaszt. lw., o gwałtowne zajęcie dóbr przypadłych im sorte vulgariter loszem: zamku Sobień i wsi Z., Załuż, Manasterzec i in. (XI 3348); 1469 szl. Jadwiga (Hedwis) zastawia Jerzemu z Bukowa za 100 grz. swą część dóbr we wsiach Zahutyń i Z. (XVI 569); 1472 Jadwiga Zahutyńska, ż. Dziersława, kwituje Mikołaja Czarnockiego ze swego działu w Z. (XVI 866); Mikołaj Pieniążek, star. san., i Mikołaj Siemuszowski ręczą za Jerzego Bukowskiego, że da Mikołajowi Czarnockiemu dokumenty dotyczące wsi → Zahutyń i Z. (XVI 902, 903); 1473 Henryk z Kamieńca jako opiekun kwituje Mikołaja Czarnockiego z kwoty 260 grz. za wsie → Zahutyń i Z., stanowiące część panien Apolonii i Małgorzaty, córek zm. Pełki z Zahutynia (XVI 944, 1217); 1474 Katarzyna, ż. Mikołaja Gronostaja, odstępuje Mikołajowi Czarnockiemu dobra dziedziczne w → Zahutyniu i Z. (XVI 997); 1475 Stanisław Pieniążek, star. san., i Mikołaj Siemuszowski, podsędek z. san., wzywają Jerzego Bukowskiego do dania, zgodnie z poręką, Mikołajowi Czarnockiemu dokumentów dot. Zahutynia i Z. (XVI 1086); Dziersław otrzymuje od Mikołaja Czarnockiego 20 grz. i stwierdza, że razem z żoną swą otrzymał od tegoż nie więcej jak 130 grz. za dobra w Zahutyniu i Z. (XVI 1094-1096, 1106); Katarzyna, ż. Mikołaja Gronostaja z Rudołowic, sprzedaje Mikołajowi Czarnockiemu za 90 grz. cały swój dział ojcowizny i macierzyzny we wsi Z. (XVI 1108); 1476 Mikołaj Czarnocki z Zahutynia zapisuje ż. swej Elżbiecie 200 grz. na połowie swych dóbr → Zahutyń i Z. z sołectwami (XVI 1148); 1477 Katarzyna Gronostajowa, Jadwiga ż. Dziersława, Małgorzata i Apolonia, siostry rodzone, sprzedają Mikołajowi Czarnockiemu wieś Z. za 80 grz. szerokich groszy i 100 grz. monety drobnej (XVI 1208); Jerzy z Bukowa zobowiązuje się złożyć w grodzie san. dla Mikołaja Czarnockiego z Zahutynia dokument dot. wsi Z. (XVI 1251, 1252); 1481 Katarzyna, ż. Mikołaja Gronostaja, sprzedaje Mikołajowi Czarnockiemu za 90 grz. cały swój dział ojcowizny i macierzyzny we wsi Z. (XVI 1462); 1483 sprawa dwóch poddanych z Z. z Janem Sobieńskim o 4 woły (XVI 1594); 1497 Elżbieta Czarnocka z synami Leonardem i Janem zastawia Klemensowi Pakoszowskiemu za 10 grz. 2 kmieci w Z. (XVI 2408); 1515 7 ł., pop (ŹD XVIII s. 150); 1519 właśc. Jan Czarnocki (XIX 3122); 1523 podymne 14 gr (AS I 21 k. 102); 1526 7 ł., karczma, pop (AS I 21 k. 420); 1530 6 ł., karczma, pop (AS I 21 k. 515); 1536 6 ł., karczma, pop (AS I 21 k. 564); 1552 10 col., pop (AS I 21 k. 1011).

Mieszkańcy: 1439 Zayn passirb woyewodicz (XI 1201); 1450 Malug alias Maluk kmieć (XI 2877, 2882); 1453 Maciej garncarz (XI 3154); 1483 prac. Paweł i Jan (XVI 1594).

4. 1476 wsie Zahutyń i Zasław z sołectwami → p. 3 (XVI 1148).

5. 1467 mieszczanie san. oraz mieszkańcy wsi Sieniawa, Besko, Osława, Olszanica, Sanoczek i in. ręczą za stawienie popa z Z. pro bathkone przed starostę (XVI 401-403, 406, 410, 419, 420); 1472-79 providus baythko nomine Lecz de Szaszlawye przed sądem ławniczym w m. Lesku (Oss. 9764 s. 5); 1515, 1526, 1530, 1536, 1552 pop → p. 3.

8. Grodzisko [?] kultury łużyckiej, cmentarzysko kultury łużyckiej (Fastnacht, Osadnictwo s. 59).