pierwotnie Załęcze (1357 Zalancz, 1511 Zalacze maior) 17 km na SE od Wielunia.

1357 terra Vel., własn. abpstwa (Wp 1354, zob. Ros. 160); 1364 Mateusz, kaszt. rozpierski, sprzedał Marcinowi za 15 grz. sołectwo we wsi Z. z 2 ł., karczmą, trzecim denarem, młynem i in.; 1511 – 10 ł. kmiec. w 3 pola, z tego 5 opust., czynsz po donicy miodu, dzies. prepozytowi wiel. po 3 gr z łanu. Od Parzymiechów i Jaworzna oddzielały je bory, od Dzietrznik rz. Grabowa, skargi o zajęcie chłopom koni i bydła (VG 377, 378, 379); pow. wiel., 4 ł.; 1518 – 6 1. (ŹD 210); 1520 par. Łaszów, dzies. po 4 rączki miodu prep. wiel. (Ł 2, 95, 130); 1552 – 9 kmieci, 1 ł. sołt., 1 ł. karczmarza, nowa kuźnica; 1553 – 5 ł. (ŹD 295); 1561 minera Dimawka nad rz. Grabową (OW 9, 129-133); 1563 własn. kap. gnieźn., 8 kmieci na 8 ł., 1 ł. karczmarza, 2 ł. sołt. Grabowski kupił inną kuźnicę za 100 grz., płacił z niej 9 1/2 grz. i wóz żelaza rocznie (VG 658-659).