1252 or. Sirino? (Siryno?), 1252 kop. 1552 Sienno, 1280 kop. 1552 Zirino, 1280 kop. XVI w. Zywino, niezident. posiadłość kl. cysterek w Owińskach (→ Owieńska).
1252 książęta Przemysł I i Bolesław Pob. nadają klasztorowi cysterek w → Owieńskach i obdarzają immunitetem szereg wsi, m. in. S.1W or., znanym obecnie tylko z niewyraźnej reprodukcji u Weisego, nasza nazwa wydaje się częściowo zatarta, ale najpewniej czytać trzeba Sirino lub Siryno. W trans. z 1298 jest Sirino (Cysterki Owińska D3), natomiast wszystkie późniejsze kopie z 1552, 1578, 1612 i 1774 mają: Sienno (Cysterki Owińska D10, D11, D13, D25) i taka lekcja trafiła też do opartej na jednej z tych kopii edycji w Wp. 1 nr 303. K 7, 413, jako odmianki z dalszych kopii podaje formy Sirino i Zirino, ale pomieszał chyba dokumenty z 1252 i 1280 (E. Weise, Deutsches Schrifterbe im Warthegau. Ein Kriegsjahr Archivpflege, Posen 1944, il. 1 – podobizna or.; Wp. 1 nr 303, wg kop. z XVI w.; o autentyczności: Bielińska 251, oraz F. Sikora, Uwagi o dokumentach klasztoru cysterek w Owińskach, SŹ 9, 1964, s. 69-70); 1280 (kop. 1552) ks. Przemysł II zatwierdza klasztorowi w Owieńskach posiadanie dóbr, m. in. Z. (Cysterki Owińska D10; Wp. 1 nr 496, może wg nieznanej obecnie kop. z 1511: Zywino).
Uwaga: Nie ulega wątpliwości tożsamość osady nadanej w 1252 i wymienionej w potwierdzeniu z 1280. S. Kozierowski, który nie znał jeszcze or. dokumentu z 1252, różnie próbował rekonstruować brzmienie jej nazwy, wahając się między formami Sienno (K 5, 288; K 8, 107), Żywino (K 5, 569) a Żyrzyno (K 7, 413), przy czym tę ostatnią odnosił do wsi → Rzyżyno. Łączenie S. z Rzyżynem nie wydaje się jednak uzasadnione.
Do lokalizacji S. niewiele wnosi kontekst in. dóbr klaszt. wymienianych w cytowanych dokumentach; są to Timenich [niezident.], Chludowo [k. Obornik], Samołęż [k. Wronek], Dobiegniew [potem w Nowej Marchii], Olesno [niezident.], Goślina Czesława [k. Murowanej Gośliny?], Głuchowo [k. Czempinia], Misakouiza [niezident.], Raskowice [niezident.] i Rokietnica [k. Poznania?]. Dok. z 1252 wykorzystywany był dotychczas w Słowniku tylko wg opartego na kopii wydania w Wp. (ewent. z uwzględnieniem odmianek in. kopii, podawanych przez K 7 i K 8); porównanie z or. pozwala stwierdzić, że kopiści i wydanie błędnie oddają część nazw, skutkiem czego także w Słowniku przyjęliśmy jako błędną błędną formę → Milkowice zamiast Misakowice (or.: Misakouiza).
1 W or., znanym obecnie tylko z niewyraźnej reprodukcji u Weisego, nasza nazwa wydaje się częściowo zatarta, ale najpewniej czytać trzeba Sirino lub Siryno. W trans. z 1298 jest Sirino (Cysterki Owińska D3), natomiast wszystkie późniejsze kopie z 1552, 1578, 1612 i 1774 mają: Sienno (Cysterki Owińska D10, D11, D13, D25) i taka lekcja trafiła też do opartej na jednej z tych kopii edycji w Wp. 1 nr 303. K 7, 413, jako odmianki z dalszych kopii podaje formy Sirino i Zirino, ale pomieszał chyba dokumenty z 1252 i 1280.