SOKOŁOWO

1397 or. Sokolowo, Socolowo (Lek. 1 nr 2340, 2517); przekazy o nieokreślonej lokalizacji.

1397 Drogosław sołtys w S. toczy proces ze Świętosławem Krupką ze Skórzewa o 60 grz. (Lek. 1 nr 2340, 2412, 2414, 2517).

1424 Mik. Sokołowski altarysta w kat. pozn. (AC 2 nr 978).

1533 Mik. Sokołowski siostrzeniec rodz. Jana i Mik. Dłuskich (WsG 2, 127).

1564 Jan Sokołowski sługa Barbary Rydzyńskiej (KoścG 16, 136).

Uwaga: W Wlkp. istniały też wsie Sokołowo w pow. kon. (gniazdo znanej rodziny Sokołowskich z Wrzącej h. Pomian) oraz w pow. gnieźn.: k. Wrześni (w XV w. posiadłość Wrzesińskich), k. Powidza (wieś król., od 1403 opactwa cyst. w Lądzie) oraz k. Mogilna (zaginiona posiadłość opactwa w Mogilnie, znana tylko z najstarszych dokumentów z XI-XII w.). Znani w Wlkp. Sokołowscy h. Rogala (Bartosz star. kujawski 1374, jego syn Janusz z Koźmina kaszt. gnieźn. 1398-1407 oraz wnuk Bartosz z Koźmina i → Ponieca) wywodzili się z Sokołowa (Zucklau, obecnie Sokołowice) k. Oleśnicy na Śląsku.