(1238 Lopanka – fals. z XIV w., 1242 villa Lopanka – transumpt z 1464 r., 1243 Lopeanka – fals., 1253 Lopianka – kop. z końca XVI w., Lopenka – transumpt z 1428 r., 1254 Lopanka – or.) nie istniejąca, niepoświadczona od drugiej poł. XIII w. wieś z źródłem solnym, leżała prawdopodobnie w pobliżu Bochni lub na jej terenie.

Własn. ryc. następnie kl. staniąt. 1238 bp krak. Wisław z Kościelca potwierdza, iż Andrzej bp maz. [płocki] br. Klemensa [z Ruszczy] kaszt. krak. nadał klasztorowi staniąt. m.in. L. z solą (Pol. 3,18 – fals. z początku XIV w.; Stan. s. 21-5); 1242 Konrad ks. krak. i maz. potwierdza nadanie przez Andrzeja bpa płockiego dla ww. kl. m.in. L. z solą. Dobra te posiadał br. Andrzeja Świętosław (Mp. 2, 419; Pol. 3, 219 z transumptu z r. 1464, MatuszewskiImm., s. 277); 1243 ww. książę nadaje kl. staniąt. liczne przyw. i zatwierdza m.in posiadanie L. z nadania bpa Andrzeja (Pol. 3, 20 – fals.; Stan. s. 32-7; Matuszewski Imm., s. 277); ks. Konrad potwierdza klasztorowi staniąt. przywileje i posiadanie dóbr, m.in. L. z solą (Mp. 2, 423 – fals.; Stan. s. 32-7; Matuszewski Imm. s. 277); 1253 pap. Innocenty IV wydaje bullę protekcyjną dla ww. kl. i zatwierdza posiadanie dóbr, m.in. wsi L. z źródłem solnym (Pol. 3, 199 – z transumptu z r. 1428; Mp. 2, 441 – kopia z końca XVI w.; Tyn. 11c – kop. z XVII w.); 1254 Bolesław Wstydl. potwierdza przywileje ks. Konrada dla kl. staniąt. i m.in. posiadanie L. z nadania bpa Andrzeja (Pol. 3, 28 – or.; Stan. s. 39-40).

Stan. s. 21-5, 32-40, 94; J. Grzesiowski i J. Piotrowicz, Sól małopolska w nadaniach i przywilejach dla klasztorów (do początku XVI wieku), Studia i materiały do dziejów żup solnych w Polsce, 1, 1965, s. 101 – identyfikują bezpodstawnie i błędnie L. z wsią Łopoń (→ Łopunie) k. Wojnicza; J. Wyrozumski, Państwowa gospodarka solna w Polsce do schyłku XIV wieku, Kr. 1968, s. 7, 33, 65 – przypuszcza, że L. leżała w pobliżu Bochni, a nazwa jej zanikła; S. Mateszew, Osadnictwo i stosunki własnościowe do końca XVwieku, w: Bochnia. Dzieje miasta i regionu, pod red. F. Kiryka, Z. Ruty, Kr. 1980, s. 48-9 – tu przegląd i omówienie literatury dotyczącej L. i jej lokalizacji oraz własna koncepcja uściślenia lokalizacji źródła solnego w L. na terenie południowo-wschodniej cz. m. Bochni; A. Jodłowski, Początki eksploatacji soli na terenie żup krakowskich do połowy XIII wieku, w: Dzieje żup krakowskich, Wieliczka 1988, s. 90.