(1224 de Melcha - KK 1, 13 or., 14 or.) wieś nie zid.

[Ziemia krak., lub sand.?]

Własn. szlach. 1224 Paulik z M. świadkuje na dwóch dokumentach wystawionych na wiecu „in Rozegroh”, zawierających postanowienie Leszka Białego ks. Polski o przyznaniu Iwonowi bpowi krak. w sporze z komesem Baranem folwarku w Pełczyskach (KK 1, 13 or., 14 or.).

Uw. S. Mateszew, Mielec. Dzieje miasta i regionu, t. 1, pod red. F. Kiryka, Mielec 1984, s. 88-9, kierując się brzmieniem nazwy, zidentyfikował M. z położonym dosyć peryferyjnie Mielcem w woj. sand., jednak identyfikacja ta wzbudza pewne wątpliwości. Równie dobrze można bowiem identyfikować M. z wsią Mełchów w ziemi krak. w pow. lel., która w XIV w. i później stanowiła własność szlachecką. Warto zauważyć, że wspomniany Paulik występuje wśród urzędników Pakosława Starszego wwdy sand. obok Marcina z Łętowic, leżących k. Wojnicza w ziemi krak. Na dodatek w liście świadków obu dok. występuje obok Paulika z M. Damian s. Marcina „de Wilka”, który mógłby pochodzić ze wsi Wilków w pow. lel., oddalonej jedynie 12 km od Mełchowa. Wieś ta również stanowiła w XIV stuleciu i później własność szlachecką. Inne osoby świadczące na dokumentach, pochodzą zarówno z ziemi sand., jak też krak., a zatem nie mogą jednoznacznie uzasadniać słuszności poglądu Mateszewa, jak też go całkowicie negować. Zachowane zapisy nazw, a mianowicie dla Mielca: Imelecz - 1373, Melecz - 1405, Myelecz - 1447 (MV 9 s. 17; AGZ 7, 25; 13, 3840), a dla → Mełchowa: Malchow - 1398, Melchow - 1401, nie przesądzają sprawy identyfikacji. O możliwości wiązania M. z Mełchowem pisze J. Laberschek, Rozwój osadnictwa w powiecie lelowskim w średniowieczu (do 1400 roku), mps pracy doktorskiej.