SWORZYCE

1257 kop. z 1650 utraque Sworice (Wp. 1 nr 351), 1304 or. Sworice (Wp. 2 nr 882), 1403 Sworzice (Wp. 5 nr 35), 1451 Sworzycze (ACC 33, 43), 1551 Szworzicze (KoścG 10, 398v), 1563 Szworzycze (ASK I 4, 165v), 8 km na NW od Grodziska Wielkopolskiego.

1. 1403 n. pow. kośc. (Wp. 5 nr 35); 1451 par. Grodzisk?, Bukowiec? →p. 5, 1564 n. par. Grodzisk (IBP 303).

2. 1551 gran. między wsiami S. i →Bukowiec biegnie od miejsca Pogorzela (a loco Pogorzeli) do wzgórza →Cisia Góra (KoścG 10, 398v; K 3, 553, błędnie pod 1555).

3. Własn. cyst. z →Paradyża, potem szlach., następnie znów cyst. z Paradyża. 1257 ks. Przemysł [I] zatwierdza prawa i dobra kl. w →Paradyżu; w interpol. w kop. z 1650 wykazie dóbr klaszt. wymieniono m. in. S. (Wp. 1 nr 350 – wg or., nr 351 – wg kop. z XVII w.; →Bielińska 261-262, Sik. Kryt. 176).

1304 Andrzej [Zaremba] bp pozn. oświadcza, że widział dok. Piotrka wdy pozn. [w l. 1297-99] i jego syna Prędoty [z Grodziska] w sprawie nadania klasztorowi w Paradyżu czyli Gościchowie wsi Zdbowiec (Stibencz) [obecnie nie istnieje] i obydwu wsi →Sułocin oraz dok. Prędoty w sprawie sprzedaży klasztorowi wsi S. za 60 grz.; Prędota z bratem Boguchwałem potwierdzają zawartość tych dokumentów (Wp. 2 nr 882).

1403 Hincza [Tader] Szkapa z Ujazdu w drodze zamiany dóbr z kl. w Paradyżu otrzymuje m. in. S. w pow. kośc. oraz obie wsie →Bolelice i obie wsie →Sułocin (Wp. 5 nr 35; CMP 109; KBR nr 95).

1425 Franciszek i Dziersław z S. (K 3, 290 i KObceRyc. 104, cytowanego tam aktu nie odnaleziono); 1427 [ten sam?] Franciszek z Sułocina [zapewne tożsamy z Franciszkiem Szkapą z →Sułocina i Ujazdu k. Grodziska Wlkp.] →niżej: kmiecie.

1491-1504 Andrzej [Tader] Sułocki z →Sułocina i S. [burgr. kośc. 1493-98; GUrz. nr C 756 – tutaj jako Solecki]: 1491 tenże zapisuje ż. Elżbiecie [z Dalabuszek] po 200 grz. posagu i wiana m. in. na połowach wsi →Sułocin i S. (PG 10, 155); 1495 tenże nabywa →Mikoszki (Cieplucha 209); 1504 tenże z ż. Elżbietą sprzedają Marcinowi Lutomskiemu pleb. [i altaryście] w Lwówku 5 grz. czynszu na wsiach Sułocin, S. i 1/2 Jarogniewic za 62 grz. (PG 13, 18).

1500 Wojc. Sułocki z →Sułocina, →Mikoszek i S., syn Andrzeja: 1500 tenże zapisuje swej siostrze Dorocie Sułockiej 5 grz. czynszu m. in. na →Sułocinie i S. (PG 12, 83); 1520 tenże ze swymi braćmi Mikołajem i Jerzym z →Sułocina i S. (Cieplucha 209); 1523 tenże i jego bracia Jerzy i Mik. Sułoccy (KoścG 8, 103).

1541 Jerzy Sułocki wraz z synami Stanisławem i Janem sprzedają całe S. Janowi Opalińskiemu (PG 18, 615v).

1530 pobór od 3 1/2 ł., inne spalone (ASK I 3, 126); 1563 pobór od 3 1/2 ł. (ASK I 4, 165v); 1564 w S. 5 ł. (IBP 303); 1581 pobór od 4 ł., 1/4 ł. karczm., 5 zagr., 1 zagr. opust., od owczarza od 15 owiec (ŹD 68; ASK I 6, 495v).

1427 Tomasz i Filip kmiecie z S. w sporze z Niemierzą z Grodziska i Franciszkiem z Sułocina (KoścZ 8, 295, dawniej k. 114).

4. 1463 pracowici Mikołaj i Jakub sołtysi z S. (ACC 43, 41v).

5. 1451 Stefan pleb. w Bukowcu [k. Grodziska] w sporze z Janem plebanem z Grodziska twierdzi, że wieś S. należy do par. Bukowiec, prosi o dopuszczenie go do ewikcji [wystąpienia w procesie jako strona] za kmieci z S. oraz o zwolnienie ich z ekskomuniki, w jaką popadli z powodu mesznego; oficjał pozn. wyznacza nowy termin (ACC 33, 43; Now. 2, 448); 1564 dzies. z S. (po 6 gr z 5 ł.) nal. do bpa pozn. w kluczu buk.; wieś nal. do par. Grodzisk (IBP 303).