SYCYN

1398 or. Scziczino, Sziczina (Lek. 1 nr 2602, 2674), 1403 Siczin (WR 1 nr 814), 1423 kop. 1488-92 Siczyno (LBP 39), 1471 Syczewo! (PG 8, 106), 1493 Syczyno (PG 10, 186v), 1510 Szyczyno (LBP 38), 1527 Sziczino (PG 16, 191v), 6,5 km na NNE od Szamotuł.

1. 1445 n. pow. pozn. (PG 2, 127); 1508 n. par. Szamotuły Stare (ASK I 3, 18v).

3. Własn. szlach. 1471 Katarzyna wd. po Włodku z Danaborza1Katarzyna była c. Wacława ks. raciborskiego i Małgorzaty c. Wincentego z →Szamotuł, która po ojcu dziedziczyła →Stobnicę i kilka wsi w okolicach Szamotuł. Należał do nich także S. Wcześniej wchodził więc najpewniej w skład dóbr szamotulskich (tak samo sądzi Górczak s. 363, 366) zapisuje kapitule kat. pozn. czynsz na S. i Piotrowie (PG 8, 106); 1493 taż daje swym ss. Janowi starszemu i Janowi młodszemu z Danaborza połowę Stobnicy z wsiami, m. in. 1/2 S. (PG 10, 186v); 1510 Jan starszy z Danaborza →p. 5.

1510 Winc. Świdwa z Szamotuł i Andrzej Szamotulski →niżej oraz przyp. 2.

1527 Andrzej z Danaborza [syn Jana starszego] sprzedaje z zastrz. pr. odkupu Mac. Tuczyńskiemu połowy m. Stobnica z wsiami, m. in. 1/2 S. (PG 16, 191v); 1531 Mac. Tuczyński wszystkie swe pr. do wspomn. dóbr odstępuje Janowi z Kościelca opiekunowi Gertrudy c. zm. Andrzeja z Danaborza [a żony jego syna Janusza Kościeleckiego] (PG 16, 528v; PG 75 k. 170v-173, 677v-679); 1532 Jan z Kościelca sprzedaje te dobra Łukaszowi Górce [dziedzicowi 1/2 Szamotuł], a 1541 sprzedaż tę ponawia sama Gertruda (PG 16, 542; PG 17, 430).

1567 Łukasz Górka [wnuk Łukasza po synu Andrzeju] sprzedaje z zastrz. pr. odkupu Wojc. Czarnkowskiemu kaszt. śrem. folwark Gąsawy, wsie Szamotuły Stare, S., Gaj, 1/2 Nowej Wsi oraz 1/4 Kępy i Szczuczyna (PG 20, 619); 1579 Jakub Rokossowski wprowadzony w posiadanie nabytej od Stan. Górki [syna Andrzeja] cz. dóbr →Szamotuły, m. in. S. (PG 135, 410).

1508 pobór od 6 ł., od karczmy 6 gr (ASK I 3, 18v); 1510 pobór z cz. [Winc.] Świdwy [z Szamotuł] od 7 ł., z cz. [Andrzeja Szamotulskiego] wdy [pozn.] od 6 ł.2Wydaje się, że dane te mogą odnosić się w istocie do →Szczuczyna, podzielonego wówczas między Winc. Świdwę i Andrzeja Szamotulskiego, choć w tym samym rejestrze poborowym wieś ta jest uwzględniona osobno (z in. liczbą łanów) (ASK I 3, 261v); 1563 pobór od 8 ł., 2 ł. soł., 1 karczmy (ASK I 5, 233v); 1577 płatnik poboru Mik. Łącki [→p. 4] (ASK I 5, 710v).

1398 Jan kmieć z S. toczy proces ze Stan. Rudzkim o konia i pszczoły (Lek. 1 nr 2602, 2674); 1403 Hinczka [kmieć] z S. śwd. (WR 1 nr 814).

1567 Wawrzyniec i Błażej ss. zm. Grzegorza Trojanka z S. pożyczają 32 grz. Michałowi Jaryszewskiemu z Szamotuł (Szamotulska księga ławnicza z lat 1567-1579, wyd. A. Gąsiorowski, T. Jurek, I. Skierska, nr 35 [w druku, rps: Staatsbibliothek zu Berlin, Preussischer Kulturbesitz, sygn. Ms. boruss. fol. 1002]).

4. 1563 2 ł. soł. →p. 3; 1574 Maciej, Piotr i Anna dzieci [zm.] sołtysa Kolasy w S. zawierają ugodę; sołectwo otrzymuje Maciej i ma spłacić Piotrowi 30 grz., a Annie 12 grz.; 1575 Anna kwituje Macieja z zapłaty; 1575 Maciej sprzedaje sołectwo Mik. Łąckiemu z Chraplewa za 30 grz.; 1578 Piotr i Urban ss. sołtysa [Macieja?] sprzedają sołectwo wspomn. Mik. Łąckiemu z Chraplewa za 30 grz.; w obu aktach sprzedaży mowa jest o przekazaniu nabywcy or. przywileju soł. (Szamotulska księga ławnicza, op. cit., nr 604, 645, 656, 764).

5. 1423 (kop. 1488-92) dzies. z S. (po 10 gr z 6 1/2 ł.) nal. do uposażenia kanonii fundi „Drożdżyce” w kapitule kat. pozn. (LBP 38-39); 1510 dzies. z S. [starosty] nak. [Jana starszego z Danaborza], po 5 gr z 7 ł., nal. do uposażenia prebendy kan. Mik. Bedlneńskiego (LBP 38).

8. Ślady osadnictwa (fragmenty ceramiki) wczśr. (E. Wielgosz-Skorupka, w: ArchObor 392-393).

Uwaga: Zapisy źródłowe o S. łatwo pomylić z pobliskim →Szczuczynem (→też przyp. 2).

1 Katarzyna była c. Wacława ks. raciborskiego i Małgorzaty c. Wincentego z →Szamotuł, która po ojcu dziedziczyła →Stobnicę i kilka wsi w okolicach Szamotuł. Należał do nich także S. Wcześniej wchodził więc najpewniej w skład dóbr szamotulskich (tak samo sądzi Górczak s. 363, 366).

2 Wydaje się, że dane te mogą odnosić się w istocie do →Szczuczyna, podzielonego wówczas między Winc. Świdwę i Andrzeja Szamotulskiego, choć w tym samym rejestrze poborowym wieś ta jest uwzględniona osobno (z in. liczbą łanów).