1568 or. Sittkowo (PZ 35, 464), 1598 obl. 1611 Sitkowo, Sytkowo (PG 189, 579v-591), ok. 4,8 km na W od Starego Rynku w Poznaniu, na S od obecnego jez. Rusałka, obecnie w gran. miasta →Uwaga.

[Pow. pozn.; par. Ś. Wojciech pod Poznaniem.]

1568 Łukasz, Jan, Baltazar i Wojc. Sadowscy pozywają wdę pozn. Łukasza Górkę jako tenut. Gonięcina i opust. S. należących do uposażenia wdy pozn. (ad pallatinatum Posnaniensem spectante) o naruszenie granic nal. do Sadowskich wsi Strzeszyn (PZ 35, 464); 1598 w akcie wyznaczenia gran. między wsiami Sołacz, Gonięcino, Jeżyce i S. wymieniono narożnik znajdujący się przy →Bogdance (Flisa), która płynie od Strzeszyna do Poznania; na S od niego znajdują się wsie Jeżyce i opust. S., a na N Sołacz Piotra Czarnkowskiego i opust. Niestachowo; jeden z nowo usypanych kopców narożnych dzielących Sołacz, Niestachowo, Gonięcino i S. leży na roli zw. Niewitkówki (PG 189, 579v-591v).

[S. nie występuje w wykorzystanych przez nas rejestrach poborowych z XVI w.]

Uwaga: Na mapach Perthéesa i Gaula widnieje karczma S. przy rozstaju dróg z Poznania do Pniew i do Szamotuł, na S od wsi Strzeszyn. Obiektu o tej nazwie nie notuje mapa Gilly’ego. Z wykonanej w 1780 mapy Poznania i okolic (ŹrKart. Pozn. nr 10) wynika, że S. znajdowało się ok. 4,8 km na W od Starego Rynku w Poznaniu, na S od obecnego jez. Rusałka (nie istniejącego w tym czasie). Obecnie nazwę Sytkowo nosi teren przy ul. J. H. Dąbrowskiego, na którym znajdują się pracownicze ogródki działkowe (ok. 8 km na WWN od Starego Rynku w Poznaniu).