(1418 Sankoczska Vola, 1421 Sanchoczino, Sancoczino, Szanchoczino, Sankoczyno, Sukoczyn, 1565 Sękoczin) 5,5 km na NE od Nadarzyna, dziś Sękocin.

1. [1421] n. distr. warsz. (MK 3, 79); 1528 pow. warsz. (ASK I 27, 713); 1580 par. Pęcice (ŹD 269).

2. 1429 folw. i las w S. (Warsz. 2, 33); 14[6]3 cz. w Laszczkach od miedzy rędzińskiej drogą puchalińską do gran. sękockich (MS 4 nr 6351); 1533 → p. 3; 1565 S. ma grunt średni; bór sękocki ma 4 wł., barcie spustoszały; w bór wbija się sąsiad Nadarzyński, a dzierżawca nie broni (LM 1565 I, 45 n.); 1565 folw. w dwu polach ma łącznie ok. 40 wł., przyłączono do niego 2 wł. kmiece oraz wł. wójtowskie; ma też łąki dobre dające 12 brogów siana, oborę z bydłem i 2 ogrody z cebulą i marchwią (LM 1565 I, 45 n.); 1565 S. graniczy ze Słominem, Falentami, panami Sokołowskimi [z Sokołowa] (LM 1565 I, 46); 1660-61 S. graniczy z Walendowem, Wolicą, z Wypędami i Jankami (LM 1660-1661, 72).

3. Włas. szlach. [1414-15] Dadźbog z S. ma c. Annę, ż. Jana z Dmosina [z. raw.] (MK 3 k. 47, 101); [1418] Dadźbog z Pęcic darowuje Święszkowi z Pruszkowa wieś Sękocką Wolę oraz sprzedaje temuż Jasienicę za 30 kóp gr pras. (MK 3, 13); [1421] Dziersław z Dmosina sprzedaje Dadźbogowi z Pęcic cz. w Słominie i cz. w S., które odziedziczyła matka Dziersława Hanka po Jakuszu ze Słomina za 100 kóp gr (MK 3 k. 79, 126); 1421 Dzierżek Dmosiński pozywa Dadźboga z Pęcic o 1/4 Słomina i 1/4 S., ale pozwany dowodzi, że jego matka Hanka wyrzekła się tych części (Warsz. 1, 2v; ZR nr 5); 1421 tenże Dadźbog jest pozywany o te same części przez Cywińskich (Warsz. 1, 8v); 1424 Marcin z S. inaczej z Goźlina (Warsz. 1, 174); 1425 Dadźbog z Pęcic zamienia S. na cz. w Słominie ze Szczepanem Marchewką niegdyś z Leszczna (PP 5 nr 201); 1425 Szczepan z S. zw. Marchewka (Warsz. 1, 179v); 1425-26 Szczepan Marchewka z S. → p. 6; 1426 Szczepan z S. rządca czer. zabezpiecza wiano 90 kóp gr posp. swej ż. Mrochny c. Michała z Góry stolnika raw. na połowie S. (PP 5 nr 862); 1428 Szczepan Marchewka zabezpiecza Mikołajowi Rżysko zwrot rękojemstwa w postaci pobrania czynszu za rok bieżący od 3 swoich kmieci, w których Szczepan został wwiązany (Warsz. 2, 25); 1429 Szczepan Marchewka z ż. Ofką, c. Mikołaja z Radzikowa oraz z dziećmi Stanisławem, Jakubem, Mikołajem i Dorotą zamienia S. na Chmieleń ze Stanisławem Borutą z Modły (PP 6 nr 75); 1429 Jan z Brwinowa powierza swe pr. do S. panu Borucie (WarszDis. 1, 113v); 1429 sąd ziem. warsz. wwiązany w dobra S. Szczepana Marchewki z powodu niezapłacenia przez tegoż kar sąd.; sąd przekazuje te dobra Borucie z Modły, który po zakończeniu spraw ze Szczepanem wypłaca te kary sądowi (Warsz. 2, 33); 1429 woźny zeznaje, że najpierw wwiązał Mikołaja Rżysko w cz. S., w inną cz. Piotra z Pogroszewa, w resztę zaś Jakuba z Przecławic, a po zwolnieniu przez Rżyskę wwiązał sędziego i podsędka (Warsz. 2, 46); 1429 Piotr z Pogroszewa ma trzymać cz. S. należącą do Jana z Brwinowa aż zostanie mu wypłacone 50 kóp gr szer. i 5 kóp gr posp. (Warsz. 2, 52); 1430 Szczepan Marchewka z Chmielenia zeznaje, że jeśli nie zwolni dla Boruty cz. S. z zastawu u Jakusza z Przecławic, to straci na rzecz Boruty 1/2 Chmielenia, a jeśli nie opuści S. w ciągu 2 tygodni, to zapłaci karę 60 kóp gr (PP 6 nr 561); 1432 Mikołaj z Pęcic trzyma nadal cz. S. wg swych dok. (Warsz. 2, 128); 1441 [Stanisław] Boruta z Falent chor. warsz. sprzedaje z pr. odkupu czynsz roczny 8 kóp gr szer. pras. z S. i Jaworowej z folwarkami za 100 kóp gr szer. pras. Janowi Borzęckiemu rektorowi [koleg. Ś. Jana w Warszawie?], [Janowi] Janowskiemu kan. [warsz.], Mikołajowi Bartkowicowi, Piotrowi przewoźnikowi i jego córce Annie, mieszczanom warsz. na kaplicę w Warszawie (MK 3, 264v); 1470 Jan syn ur. Boruty z Falent chorążego warsz. za zgodą ojca zapisuje swej ż. Katarzynie, c. Andrzeja z Milanowa [dziś Wilanów] kaszt. warsz. 210 kóp gr w półgr wiana na całej wsi S. (Tarcz. 5, 416v); [ok. 1471] Stanisław z S. (ZR nr 1107); 1488 Katarzyna c. zm. Andrzeja [Milanowskiego] z Raszyńca kaszt. warsz., wd. po Janie synu Boruty z Falent cześnika warsz. ma wiano na S. (Warsz. 6, 254); 1494 Wit kmieć z S. rąbie w lesie przełajskim (ZR nr 1760); 1501 Piotr syn Bartłomieja ze Świeszewa i Błażej Jan Świeszewski z Małego Gzowa zobowiązują się zapłacić 200 kóp gr w półgr Mikołajowi Oborskiemu chor. łomż. i star. zakr. pod karą przepadku części w Falentach, Jaworowie, Laszczkach, S., Przełajach i Słominie, które otrzymali w spadku po br. ciotecznym Stanisławie Falenckim chor. zakr. i po swej babce Małgorzacie, wd. po Borucie Falenckim (MK 18, 187v); 1503 oskarżenie o wyrąb drzew wart. 10 kóp gr w dobrach S. (ZR nr 1951); 1504 Mikołaj z Obór chor. warsz. uzyskuje potw. w/w przepadku z 1501 (MK 18, 187v); 1506 Ratołd stolnik płoc. zeznaje podział dóbr między swoich synów uczyniony przez rozjemców; Jan otrzymuje Falenty i Laszczki, Mikołaj S., Przełaje i Jaworową, a Jakub Wiśniewo i Podkrojewo na Zawkrzu (Tarcz. 5, 6); 1523 Aleksy z Ruśca kaszt. czer. pozywa Mikołaja Wiśniewskiego z Przełaj o to, że jego sługa brał ziemię z Krzewięcina na groblę sadzawki w S. (Warsz. 13, 776); 1528 w S. 3 wł. os. (ASK I 27, 13); 1533 Jakub Wiśniewski dziedzic dóbr Falenty po zm. bratanicy Annie, c. zm. brata Jana Wiśniewskiego, odstępuje Mikołajowi Wolskiemu kaszt. wojnickiemu i ochmistrzowi królowej dobra Falenty wraz z folw. Laszczki oraz borem sękockim położonym między wsiami S. i Przełaje pod zakładem 3000 fl. (MS 4 nr 16742); 1565 S. wieś król., 9 wł. os., 18 kmieci, 3 zagr., folw. ma pole 17 wł. pod Słominem i pole zw. Chruściele 22 1/2 wł. ku Sokołowu (LM 1565 I, 45 n.); XIX w. wieś 358 mr., tj. 12 wł., folw. 52 wł. (SG 10, 468).

5. 1565, 1603, 1660-61 dzies. snopowa ze wsi i folw. S. należy do pleb. w Pęcicach (LM 1565 I, 46; Vis. 1603, 147; LM 1660-1661, 72; NowDzieje 2, 518).

6. 1425-26 Szczepan Marchewka z S. rządca czer. (PacSpis).