Błonie

(1377 Blona, 1387 Blonie, Sblona, Plone) wieś, folwark i młyn na przedmieściu m. Kazimierza, dziś cz. m. Krakowa w dzielnicy Podgórze, nad dolną Wilgą przy ujściu do Wisły.

1. 1442 pow. krak. (Mp. 4, 1433); 1581 pow. szczyrz. (ŹD s. 41); 1470-80 n. par. na Skałce [na Kazimierzu] (DLb. 3 s. 118).

2. 1387 B. k. Kazimierza (Mp. 4, 987); 1411 młyn B. na rz. Wildze (KK 2, 528); 1442 folwark B. przed m. Kazimierzem i przed Bramą Skawińską (Mp. 4, 1433); 1470-80 granicę między wsią B. a Zakrzowem stanowi rz. Wilga (DLb. 1 s. 67-8); 1529 B. na przedmieściu Kazimierza (LR s. 6).

3. A. Własn. kl. Ś. Katarzyny na Kazimierzu11581 (ŹD s. 41) i później własn. kl. Bożego Ciała w Kazimierzu [wg mapy Miega B. Katarzyńskie na pr. brzegu Wilgi na E od Ludwinowa]. 1387 Władysław Jag. nadaje kl. Ś. Katarzyny na Kazimierzu ogród w B. k. Kazimierza. Z ogrodu zagrodnik Dominik płacił królowi 16 sk. czynszu (Mp. 4, 987); 1394 Władysław Jag. nadał kl. zagrodę w B. i 2 ł. położone za murami Kazimierza (DLb. 3 s. 472); 1442 → p. 4; 1470-80 2 ł. zagrodników płacą 6 grz. czynszu ww. kl. (DLb. 1 s. 472).

3. B. Własn. bpa krak. [wg mapy Miega B., czyli Ludwinów2Pierwsza wzmianka identyfikująca to Błonie z Ludwinowem pochodzi z 1726 r. (BO rps 13707 III s. 21-8). Nieraz błędnie utożsamiano to Błonie z Błoniem położonym między Pędzichowem a Biskupiem [za kościołem Św. Krzyża Słowiańskiego] i stanowiącym własność szpitala Ś. Ducha w Krakowie, osiedlonym dopiero ok. 1551 r. (S. Tomkowicz, Ulice i place Krakowa w ciągu dziejów, Kraków 1926, s. 187) na prawym brzegu dawnego koryta, a obecnie na lewym - Wilgi]. 1399 bp sufragan krak. i jego 6 kmieci z B. k. Kazimierza w sprawie przeciw Szczepanowi Słonce z Kazimierza o szkody na łące, w młynie i ogrodzie (SP 8, 9205, 9275); 1411 Piotr bp krak. stwierdza, że młynarz Piotr s. zm. Szczepana Słonki młynarza z młyna zw. B., położonego za Kazimierzem sprzedał za 12 grz. tenże młyn wodny na rz. Wildze w dobrach bpa B., z ogrodem, sadem i łąką Piotrowi z Kijan rektorowi kościoła Ś. Jakuba w Kazimierzu. Po śmierci Szczepana Słonki młyn opustoszał i niszczał. Bp zezwala rektorowi Piotrowi założyć sadzawkę. W wypadku czynionych młynarzowi szkód przez młyny i dobra w górnym biegu Wilgi przez zakładanie tam jazów, tak że młynarz musiałby przestać mleć, bp zobowiązuje się postarać, by jazy te były usunięte. W zamian za to młynarz ma płacić bpowi 1 grz. rocznie. Zagrodnicy z B. są obow. do naprawy młyna i oczyszczania sadzawki (KK 2, 528); 1470-80 wieś B. własn. bpa; młyn (DLb. 1 s. 67-8, 110); 1529 własn. bpa w kluczu krak. płaci 3 grz. czynszu. Młyn Kunwisarzowej w B.; w jego dochodach partycypuje kościół par. na Skałce w Kazimierzu otrzymując 1 grz. czynszu [→ Folwarki, Skałka] (LR s. 6, 231).

3. C. Własn. szpitala Bożego Ciała w Kazimierzu. 1423 Szczepan zagrodnik z B. należy do ww. szpitala (GK 2 s. 189).

3. D. Własn. nie zid. 1377 Stanisław krawiec z B. otrzymuje pr. miejskie w Kazimierzu; 1393 Miczek z B. (Chm. s. 79, 282); 1420 Święch i Mikołaj [kmiecie?] z B.; Mikołaj kmieć z B. (GK 1 s. 277, 281); 1423 Bartłomiej, Grzegorz, Jan, Pakosz kmiecie z B. (GK 2 s. 164-5, 189); 1428 Paweł [kmieć?] z B. (GK 2 s. 668); 1443 Maciej Topielicz z B. procesuje się z Pawłem z Zabłocia o ogród na Blechach (OK 6 s. 497); 1529 zagrodnicy (LR s. 239).

4. 1442 Władysław [Warn.] przenosi z pr. pol. na pr. niem. średz. wieś Wróblowice i folwark w B. przed m. Kazimierzem należące do kl. Ś. Katarzyny w Kazimierzu (Mp. 4, 1433).

5. 1470-80 B. płaci kolędę kościołowi par. na Skałce w Kazimierzu. Dzies. z łanów zagrodniczych klasztorowi Ś. Katarzyny w Kazimierzu (DLb. 3 s. 118, 472); 1529 dzies. snop. wart. 1 grz. od niektórych zagrodników w B. plebanowi w Drogini (LR s. 239).

1 1581 (ŹD s. 41) i później własn. kl. Bożego Ciała w Kazimierzu.

2 Pierwsza wzmianka identyfikująca to Błonie z Ludwinowem pochodzi z 1726 r. (BO rps 13707 III s. 21-8). Nieraz błędnie utożsamiano to Błonie z Błoniem położonym między Pędzichowem a Biskupiem [za kościołem Św. Krzyża Słowiańskiego] i stanowiącym własność szpitala Ś. Ducha w Krakowie, osiedlonym dopiero ok. 1551 r. (S. Tomkowicz, Ulice i place Krakowa w ciągu dziejów, Kraków 1926, s. 187).