(1391 Micowa), wieś k. Muszyny, leżała nad Popradem na jego prawym brzegu, ok. 1,8 km na SW od miasta, zanikła najpóźniej na pocz. XVI w., dziś cz. Muszyny, las, łąka i góra tamże noszą nazwę M. (UN 9 s. 92-3; Pawłowski 2 s. 59; Pawłowski, Nazwy terenowe →p. 7, s. 115; Mapa Obrębów).

1. [Pow. sądec.]; 1391 dystr. zamku Muszyna (KK 2, 380).

2. 1575 granice wsi Milik biegną m.in. do wzniesienia zw. miejsce Mikowskie →Milik p. 2; 1668 granice Milika dochodzą m.in. do góry Mikowskie Pole [dziś Góra Mikowa]; m. Muszyna posiada żyzne pole zw. M. nad rz. Poprad od strony granicy węg. oraz łąkę zw. Na Mikowe pod Czarnym Wirem nad Popradem [wybrzeże Popradu o tej nazwie w Muszynie - UN 9 s. 92] i obie zostały zniszczone przez powódź (AKapKrak., Inv. B. 2 s. 642, 674, 677; Pawłowski, Nazwy terenowe →p. 7, s. 30; Stamirski, Muszyna →p. 7, s. 13 przypis 45; Mapa Obrębów¹Na Mapie Obrębów błędny zapis: Czarny Mir).

3. Własn. król. do 1391 r., następnie bpstwa krak. w kluczu muszyńskim. 1391 Władysław Jag. i Jadwiga nadają [= zwracają] Janowi [Radlicy] bpowi krak. zamek Muszyna z przynależnymi wsiami, m.in. M. (KK 2, 379 - dok. interpolowany →Miastko p. 3 i przypis 7); →Uw.

7. W. Bębynek, Starostwo Muszyńskie. Własność biskupstwa krakowskiego, „Przewodnik Naukowy i Literacki” 42, 1914, z. 1, s. 118, 411; K. Dziwik, Struktura i rozmieszczenie feudalnej własności ziemskiej w Sądecczyźnie w XV wieku, „Rocznik Biblioteki Polskiej Akademii Nauk w Krakowie” 7/8, 1961/1962 [druk: 1963], s. 60; S. Inglot, Stan i rozmieszczenie uposażenia biskupstwa krakowskiego w połowie XV wieku, Lw. 1925, s. 61; E. Pawłowski, Nazwy terenowe ziemi sądeckiej, Wr. 1984, s. 115; K. Pieradzka, Na szlakach Łemkowszczyzny, Kr. 1939, s. 52, 58; H. Stamirski, Muszyna i jej starostowie do roku 1781, RS 12, 1971, s. 13, 42; tegoż, Rozmieszczenie punktów osadniczych Sądecczyzny w czasie (do 1572 r.) i w przestrzeni, RS 6, 1965, s. 28 przypis 135, s. 29, przypis 150.

Uw. M. z →Milikiem błędnie utożsamiają Bębynek, Inglot i Dziwik →p. 7. M. była wsią różną od późniejszego Milika. Zanikła najdalej na początku XVI w., ponieważ nie wymieniają jej LR ani XVI-wieczne dok. bpów krak., odnoszące się do klucza muszyńskiego. Wieś M. była zapewne zalewana przez Poprad, więc opustoszała, a jej obszar włączono do gruntów miejskich Muszyny. Ślad po tej wsi zachowały nazwy terenowe, które pozwalają identyfikować M. z obszarem u podnóża góry nad rz. Poprad (Pieradzka, Na szlakach →p. 7, s. 52; Stamirski, Muszyna →p. 7, s. 42).