(1444 Mninoszka; 1463 Mninoschka; 1470-80 Mninoga), rz., zwana też Minogą i Minóżką, długości 7,6 km, wypływa na terenach Minogi, uchodzi do Dłubni na terenie Iwanowic Włościańskich (HE 16, s. 87; UN 7 s. 13; 11 s. 66; Mapa Obrębów).

1444 sąd wyrokuje w sprawie między Elżbietą wd. po Mikołaju z Przybysławic a Mik. Bocianem z Przybysławic [par. Minoga] o młyn na rz. M., że tenże Bocian winien płacić corocznie ¼ czynszu z owego młyna i odbudować go wedle dok. sądu ziemskiego krak. wystawionego i opieczętowanego przez Pawła z Bogumiłowic sędziego i Zaklikę [z Korzkwi] podsędka [jednocześnie na urzędach w l. 1418-20] (ZK 12 s. 219; UM 318, 382); 1446 Marek z →Minogi zeznaje, że Jan s. Adama z M. i jego poddani mają pr. mielenia zboża, czyli mlewa w każdym młynie, a Marek i jego następcy nie mogą im tego wzbraniać. Ponadto ww. Jan i jego poddani mogą w razie potrzeby wstrzymywać wodę w rzece w tejże wsi, zaś Marek może dla swego pożytku poprawiać koryto rzeki w którymkolwiek miejscu (ZK 12 s. 396); 1463 Klemens Bocianek z Przybysławic sprzedaje za 20 grz. Dorocie ksieni kl. Ś. Andrzeja w Krakowie niwę, czyli stajanie roli w Przybysławicach, leżącą pod górą Sczaleb [niezid.] k. rz. M., która dochodzi do łąki sołtysa. Anna ż. Bocianka ustępuje z oprawy posagu i wiana tamże (ZK 17 s. 39-40); 1470-80 w Sułkowicach młyn na rz. M.; w →Maszkowie młyn na rz. M. (DLb. 3 s. 332-3)¹W 1388 i n. jest poświadczony młyn we wsi →Minoga, p. 2, 3B, który najpewniej posadowiony był na brzegach Minożki. Młyn znajdował się także w Przybysławicach „ante villam” (SP 8, 9245 i inne sygn.).