(1348 Bogunouice, Bogumyowicze, Bogunyewycze, Bogumyczyewycze, Bogunowicze), dziś Bogoniowice, 2 km na NW od Ciężkowic.

1. 1503 n., 1581 pow. biec. (MS 3, 789; ŹD s. 110); 1581 par. Ciężkowice (ŹD s. 110).

2. 1354 komisarze król. zatwierdzają granice imiennie wymienionych dóbr kl. tyn.¹Przynależność B. do kl. tyn. w tym dok. jest wyrazem pretensji tegoż kl. do dóbr k. Ciężkowic. Być może dowodem słuszności tych pretensji jest dzies. z B. dla kl [w pow. biec. i pilzn.], m. in. B. (Tyn. 73 fals. z XV w.).

3. Własn. król. 1348 B. wraz z Ostruszą zostają włączone do m. Ciężkowice; → p. 4 (Mp. 3, 688); 1354 → p. 2; 1497 Anna Baranowska tenut. Ciężkowic winna dostawać rocznie od kmieci wsi król. B. 5 dni robocizny i wołu (GB 4 s. 180); 1498 sąd grodzki krak. zawiesza spór między ww. Baranowską a kmieciami B. do czasu powrotu króla z wyprawy. Na razie kmiecie są obow. do takiej robocizny, jaką dotąd świadczyli (SP 2, 4502); 1501, 1503 Aleksander Jag. pozwala Krzysztofowi Tasslikowi Nurowskiemu [Nahorskiemu] ryc. jerozolimskiemu wykupić z rąk szl. Barbary Baranowskiej m. Ciężkowice z B., Kipszną i Ostruszą (MS 2, 1447; 3, 789); 1505, 1509 Aleksander Jag. i Zygmunt Stary zezwalają temuż Nahorskiemu na zastawianie m. Ciężkowice z wsiami B. i Ostruszą (MS 3, 2292; 4, 655); 1508 ww. Krzysztof Nahorski tenut. B. (MS 4, 363); 1518 Zygmunt Stary zezwala szl. Janowi i Bartłomiejowi wójtom w Ciężkowicach zastawić m. in. cz. B. Weronice c. Wacława z Jodłownika, wd. po Wacławie Siemionku (MS 4, 11754); 1536 6 1/24 ł., 1/12 ł. włączone do folwarku, karczma dziedz., 3 komor. (RP); 1564 24 kmieci na 4 ł. 9 1/2 pręta. Płacą czynsz, dają z łanu osep owsiany po 6 wiertli miary biec., 2 kury, 2 sery, 12 jaj, stację oraz poczesne z każdego siedliska po 4 kury. Wójt Ciężkowic przed kilku laty skupił 7 kmieci na 2 ł. 9 prętach i uczynił z tego folwark o 3 nierównych polach. Uprawia się tu: pszenicę, żyto, jęczmień, owies, tatarkę, groch i proso (LK 1 s. 122-3).

4. 1348 Kazimierz W. lokuje na pr. niem. magd. wraz z → m. Ciężkowice wsie B. i Ostruszę i przyłącza je do miasta, nadając wójtom w Ciężkowicach sołectwa w tych wsiach z 8 ł. wolnymi, karczmę w B., 1/6 czynszów, trzeci denar z kar. Kmiecie otrzymują 20 l. wolnizny, po upływie której mają płacić 8 sk. czynszu i 1 wiard. dzies. (Mp. 3, 688); 1388 Władysław Jag. potwierdza powyższy przyw. Kazimierza W. (ZDM 6, 1541); Andrzej z Mielnowa [ziemia przem.] wójt Ciężkowic przedstawia powyższy przyw. króla Kazimierza W. Król Władysław Jag. na prośbę wójta zatwierdza ten przyw. (GK 1 s. 653); 1428 Klemens wójt Ciężkowic przedstawił w sporze z mieszczanami przyw. Kazimierza W. na wójtostwo w Ciężkowicach i na sołectwa w B. i Ostruszy, zatwierdzony przez Władysława Jag. i opieczętowany jego pieczęcią (SP 2, 2160); Klemens z B. [sołtys] (GB 2 s. 266); 1498 Urban Ogonek z B. sołtys (Teut. 6 s. 210); 1525 Weronika c. Wacława z Jodłownika, wd. po Wacławie Kwaśniowskim przekazuje 310 fl., zapisanych jej na sołectwach w B. i Ostruszy przez Jana i Bartłomieja wójtów Ciężkowic, na rzecz Seweryna Bonera, który kupił wójtowstwo ciężkowickie (MS 4, 4711).

5. 1441 Mikołaj pleb. w Ciężkowicach zawiera ugodę z wójtem Klemensem w sprawie dzies. w Ciężkowicach, B. i Ostruszy (OK 6 s. 292); 1470-80 dzies. snop. z ł. kmiecych wart. 1 grz. klasztorowi tyn. (DLb. 3 s. 219); 1529 dzies. pien. wart. 21 grz. 6 den. bpowi oraz łącznie z innymi wsiami - klasztorowi tyn. (LR s. 36, 246).