1252 or. Timenich, kop. XVI-XVIII w. Tmienich, 1280 kop. 1578 Tmienic, osada zaginiona, leżała w okolicy Owińsk; Owińska 12 km na N od Poznania.

[Pow. pozn.]

1252 ks. Przemysł I nadaje cysterkom Owieńska nad Wartą wraz z Bolechowem, Radujewem [obecnie Radojewo], Marszowicami i Wierzenicą, które mają tworzyć jeden ujazd, a ponadto T., Chludowo wraz z dziesięcinami oraz inne dobra; dobrom tym nadaje immunitet ekon. i sąd., a także pozwala osadzać w nich Niemców (Wp. 1 nr 303, wg kopii XVI-XVIII w.; podobizna zaginionego or.: E. Weise, Deutsches Schrifterbe in Wartegau. Ein Kriegsjahr Archivpflege, Posen 1944, po s. 40; F. Sikora, Uwagi o dokumentach klasztoru cysterek w Owińskach, „Studia Źródłoznawcze” 9, 1964, s. 70); 1280 ks. Przemysł II potwierdza klasztorowi w Owieńskach posiadanie dóbr, m. in. T. z dziesięcinami [wykaz dóbr powtórzony za dok. z 1252] (Wp. 1 nr 496).

Uwaga: O lokalizacji T. wnioskować można na podstawie kolejności wymieniania miejscowości w dok. fundacyjnym z 1252. Wylicza się tam najpierw osady bezpośrednio przyległe do Owińsk, potem zaś inne, z których jako pierwsze pada T., a następnie Chludowo (kolejne położone są już w dalszej odległości). Ponieważ Chludowo leży 10 km na NW od Owińsk, wynika stąd, że T., jako wymienione wcześniej, powinno znajdować się jeszcze bliżej klasztoru. Najpewniej osady tej szukać należy między Owińskami a Chludowem. Została chyba wchłonięta przez inne wsie klasztorne (może Bolechowo?).

Jako hasło przyjęliśmy zapis nazwy przekazany przez or. dokumentu z 1252. Jego odczyt nie jest jednak całkiem jasny (or., zaginiony w czasie II wojny światowej, znany jest tylko z niezbyt wyraźnej fotokopii). Trudno o całkowitą pewność, czy czytać należy Timenich czy Tiuienich. Powoduje to dwuznaczność w rekonstrukcji nazwy. Forma Tymieniec ma za sobą liczne analogie (Tymieniec k. Kalisza, Tymienica k. Łęczycy i k. Iłży, Tymienice k. Sieradza), których nie potrafimy wskazać dla ewentualnej formy Tywieniec. K 3, 319, wskazywał na fakt, że „w dalszej okolicy” znajduje się rz. Tymienica (prawy dopływ Rudki, między Budzyniem a Rogoźnem), ale wydaje się ona pozostawać bez związku z naszym T.