rozległy teren leśny w północno-zachodniej cz. z. liw., na W od Korytnicy, od północy P.K. graniczyła z Puszczą Jadowską i Puszczą Łochowiec, od zachodu z Puszczą Sulejowską, a granica przebiegała na Ossownicy. W XV w. obszar P.K. od południa pomniejszyły nadania książ. na rzecz rycerstwa oraz lokacje wsi książ. Korytnica i Wola Korycka, zaś w XVI w. w północnej części założono Królową Wolę, Zawiszyn, Myszadła.

1471 w podziale księstwa maz. między synów ks. Bolesława [IV], ks. Konrad [III] otrzymuje ziemie czer. i liw. z dobrami książ., w tym m.in. Korytnicę z lasami i barciami miodowymi (Iura 1 nr 126; GrabDyn. s. 570, nr 18); 1491 ks. Konrad [III] sprzedaje szl. Maciejowi wójtowi w Czerwonce 1 wł. i 4 mr. dąbrowy w dobrach Korytnica, rozciągające się od granic Olchówki aż do narożnika Wielkiego Kruszewca po obu brzegach strugi Koryczanka (MS 4/1 nr 6455; MK 18, 46; MK 60, 241v); 1522 ks. Stanisław i Janusz nadają mieszczanom → Liwa m.in. wolny wyrąb w lasach wsi Korytnica [tj. P.K.] z przeznaczeniem na zbudowanie mostu na płyciźnie [rz. Liwiec przy Liwie] (MS 5/2 nr 8458; MK 91, 404v-405v; LM 1565 II 213); 1565-66, 1570 puszcza rozległa, ale niegdyś była większa; wzdłuż ciągnie się na ponad 1 1/2 mili (a w miejscach, gdzie nie ma osad, na 2 mile), a wszerz na 1 milę; rośnie tu sośnina wielka zdatna do budowania i do barci, dębina z wieloma barciami oraz jesienina [jesiony], grabina, olszyna, brzezina i lipina; obecnie puszcza jest bardzo przetrzebiona, ponieważ w ostatnim czasie założono w niej niemało wsi: Królową Wolę, Myszadła i Załęże wójtów [z Korytnicy] oraz młyn nad Liwcem na gruncie zw. Jeleni [→ Księży Młyn], który powoduje duże szkody w zalesieniu i stanie barci; za książąt [a. 1526] bartnicy [dostarczali] 42 rączki miodu, obecnie jest tylko 21 bartników oddających 31 1/2 rączek miodu rocznie na śś. Szymona i Judę [28 X], z tego 1/2 rączki miodu dostaje starosta bartny, opiekujący się barciami i sprawujący sądy nad bartnikami; roczny dochód z barci wynosi 62 zł; 2 bartnicy, z Korytnicy i Woli Koryckiej, oddają po 2 rączki miodu; niemało drzewa wyrąbano też ostatnio z polecenia króla na budowy do m. Liwa, ale jeszcze go nie zabrano; kmiecie ze wsi król. Korytnicy i Czerwonki oraz Rębierscy [z → Rabian] płacą gajowe za pr. zbierania drew i żołędzi, pozostali szlachcice, których ziemia przylega do puszczy [którzy?] płacą od paszy [za wypas] co roku od bydlęcia po 1 gr, co daje 12 zł; w sumie dochód za gajowe wynosi 51 zł 3 gr rocznie (LM 1565 II s. 181, 185-186; Sum. 1566, 194; ASK XVIII 4, 115; ASK LVI L.3, 58v); 1568 [bartnicy] oddają 26 rączek miodu, co daje dochód 52 zł (ASK I 28, 834).