1464 or. Szedlyska (AOfPult. 110, 131v), 1464 kop. XX w. Syedliska (TymProc. 258), osada zaginiona, leżała prawdop. na pograniczu z. liw. i pow. kam., być może w par. Pniewnik; Pniewnik 11 km na W od Liwa.

1. [Pow. liw. lub. kam.; par. Pniewnik?].

3. Włas. szlach. [Ok. 1457] S. należy do Macieja z Rożana kanclerza książ. maz. → p. 5; 1464 Bartłomiej z S. ręczy Janowi z Obrębu [pow. kam.] za Ninotę z Rybna [pow. kam.] (TymProc. 258, wg LZG).

5. 1464 Jan pleb. w Pniewniku oskarża Jakuba pleb. w Kamieńcu o bezprawne zajęcie dzies. z dziedzictwa S., która od czasu erekcji kościoła w Pniewniku [w 1457] przekazywana była do tegoż kościoła przez Macieja [z Różana i Tarnowa] kanclerza [maz.] dz. S.; po kupieniu S. przez Bartłomieja, pleban z Kamieńca zajął tę dzies.; strony zawierają ugodę: pleb. z Kamieńca będzie corocznie pobierać w S. kolędę i świętopietrze, zaś dzies. snopową na zmianę z pleb. z Pniewnika; wspomn. Bartłomiej ze swymi kmieciami będzie przyjmować sakramenty w tym kościele, w którym będzie chciał (AOfPult. 110, 131v).

Uwaga: PacMat. 161, opowiada się za przynależnością S. do z. liw., za czym przemawiać może wprowadzenie zapisu z 1464 o Bartłomieju z S. do księgi sądowej liw. Przypuszcza, że osada powstała w tej cz. włości Pniewnik, która wcześniej podlegała władzy pleb. w Kamieńcu, parafii książ. ufundowanej wcześniej od tej w Pniewniku. W związku z tym kościół w Kamieńcu zatrzymał w ugodzie pr. do pobierania kolędy i świętopietrza. Wieś o nazwie Siedliska nie jest potem znana w tej okolicy, zapewne więc osada zmieniła nazwę, bądź przestała istnieć.