1558 or. Czissie, Cziszie (MK 93 k. 111, 358v, 359v), 1565 Cisia (LM 1565 II 205), las zlokalizowany między wsiami Duchnowo, Studzianki w pow. warsz. (obecnie Halinów) i Dobra Wola w pow. czer., ok. 7 km na SE od Okuniewa.
1558 król Zygmunt August daje Stanisławowi Jeżewskiemu pisarzowi ziem. warsz. i jego żonie Annie wieś Dobra Wola w pow. czer. i starostwie osieckim oraz 40 wł. miary chełm. lasu C. położonego w pobliżu granic wsi Dobra Wola, Duchnowo i Skroda [Studzianki], wraz z naddatkami pozostałymi na jego obszarze po rozmierzeniu gruntu, w zamian za rezygnację Jeżewskich z posiadana przewozu na Wiśle w Warszawie (MK 93 k. 109v-112, 358v-363; MS 5/1 nr 2364; LM 1565 II 231); 1559 wyznaczeni przez króla komisarze przeprowadzają rozgraniczenie wsi Dobra Wola od dóbr Skroda należących do kap. warsz. i Dębe należących do króla oraz wymierzają 40 wł. lasu C., które mają obejmować teren z jednej strony graniczący z wsią Skroda, z drugiej z Dobrą Wolą, a z pozostałych dwóch stron, tj. od północy i wschodu z lasami należącymi do dóbr Dębe; idąc od Skrody w kierunku wschodnim na prawo jest las C., a na lewo ciągną się lasy królewskie należące do Dębego; duża cz. lasu [C.] jest już wykarczowana na pola wsi Dobra Wola, granica między tą wsią a dobrami Dębe, którą stanowi [na odcinku biegnącym] na południe droga z Warszawy do Mińska, idzie przez las C., a potem przez nowo wykarczowane pole i podążając dalej na południe dochodzi do lasu wydrążonego (alveaticus)1Użycie tego słowa w tym kontekście nie jest do końca jasne. Słownik łaciny średniowiecznej w Polsce t. 1 kol. 451 podaje, że odnosiło się ono do drzew „zawierających w sobie ul” wzdłuż rz. Mieni, pod tym lasem wkopano słupy gran. między Dobrą Wolą a Dębem i Kobiernią; gran. Dobrej Woli wyznaczają zatem od wschodu łąki dóbr Dębe i Kobiernia, a z drugiej strony płoty (parietes) lasu [C.] (MK 93, 363v-366v; MS 5/1 nr 2365-2367); 1565 40 wł. lasu C. podarowane przez króla Stanisławowi Jeżewskiemu, który na nich osadził wieś Dobra [Wola] (LM 1565 II 205).; 1569! [recte: 1570] wieś → Cisie nowo osadzona w lesie C. (LM 1569, 346v).
1 Użycie tego słowa w tym kontekście nie jest do końca jasne. Słownik łaciny średniowiecznej w Polsce t. 1 kol. 451 podaje, że odnosiło się ono do drzew „zawierających w sobie ul”.