BYSZYCE

(1398 Sbissicz, Sbischicze, Bischicze, Bissicze, Bysycze, Bischycze, Sbyszczicze, Sbyszicze, Byschicze, Bischice, Szbyschicze) 7,5 km na SW od Wieliczki.

1. 1416 pow. krak. (KUJ 1, 59); 1490 n. pow. szczyrz. (ŹD s. 447, 65); 1470-80 n. par. Wieliczka (DLb. 1 s. 124).

2. 1417, 1441 gaje w Koźmicach Wielkich zw. Czysta Dąbrowa i Jedle rozciągają się aż do granicy Byszyckiej (Bissiczsca) (ZK 6 s. 369-90; 11 s. 3); 1470-80 w B. dobre gaje, wieś graniczy kopcami i ujazdami z wsiami: Rzeszotary, Czechówka, Kawęcin, Koźmice i Witkowice (DLb. 1 s. 215).

3. Własn. altarii Ś. Mikołaja w kat. krak. 1398 Kmita z Bieńkowic przeciw kmieciom Krzyśkowi z Witkowic oraz Marcinowi, Welco [!] i Stankowi ze S. o 6 ran ciętych i obcięcie 3 palców (SP 8 uw. 253/13); 1416 B. należy do Niemierzy z Krzelowa kustosza kolegiaty Ś. Floriana i kan. katedry krak. [z tytułu beneficjum kan. katedralnego] → p. 4; 1431 Jakub kmieć z B. (GK 4 s. 228); 1470-80 własn. altarii Ś. Mikołaja w kat. krak. W B. brak folwarku, dworu, karczmy i młyna. 7 ł. kmiec., z których czynsz po 1 grz., 1 zagroda z rolami z czynszem 1/2 grz. Kmiecie i zagrodnik nie odrabiają pańszczyzny i nie dają danin, ale raz w roku na przybycie altarzysty dają stację ― każdy po korcu owsa, wiązce siana, 2 koguty, światło, chleb, piwo, świeżą dziczyznę. W B. dobre gaje (DLb. 1 s. 124, 215; 2 s. 105-6); 1474 Jan Krapczyc i Urban kmiecie z B. (GK 19 s. 935); 1489 w S. pobór z 1/2 ł. (RP s. 141); 1490-9 w S. pobór z 1 ł/2 ł. (ŹD s. 447; RP s. 168, 184, 198, 216, 89, 124, 57, 24); 1508 w Sz. pobór z 1 1/2 ł. (RP s. 351); 1529 altaria Ś. Mikołaja w kat. krak. pobiera w B. 9 1/2 grz. czynszu (LR s. 222); 1530 w B. pobór z 1 1/2 ł. i 1 karczmy (RP k. 28).

4. 1416 Władysław Jag. przenosi z pr. pol. na średz. wsie należące do Niemierzy z Krzelowa kustosza kolegiaty Ś. Floriana na Kleparzu i kan. w kat. krak.: B., Czaple Małe i Książniczki w ziemi i pow. krak. oraz nadaje tym wsiom imm. sąd. (KUJ 1, 59).

5. 1470-80 dzies. snop. i kon. wart. 4 grz. prebendzie Czechowskiej w kat. krak., meszne po ćw. owsa z łanu plebanowi w Wieliczce (DLb. 1 s. 124, 215; 2 s. 105-6); 1529 dzies. snop. w B. łącznie z kilkoma innymi wsiami prebendzie Czechowskiej w kat. krak., meszne w owsie plebanowi w Wieliczce (LR s. 206, 271).

8. Domniemane ciałopalne kurhany wczesnośredn. (Żaki s. 527).