CZACZÓW

([1109-18, 1118-42] i 1210 Czaczowo z fals. z końca XIII w., 1222 [1224] Czchaczow, Chachowo, Czuczow, Czaczow), dziś Caców 10,5 km na NW od Jędrzejowa.

1. 1530 pow. krak. [-ksiąs.] (RP k. 36); 1581 pow. ksiąs. (ŹD s. 86); 1470-80 par. Jędrzejów (DLb. 2 s. 72); 1520-5 par. Cierno (LBG 1 s. 576).

2. 1398 → Cierno p. 2; 1399 Jakusz opat jędrz., Jakusz ze Sprowy i Jaszek z Raszkowa mają objechać granice między Tyńcem i Cz. w związku ze sporem opata z Borkiem z Trzcieńca o granice (SP 8, 8664); → Cierno p. 2; 1400 → Chorzewa p. 3; 1404 → Chorzewa p. 2; 1520-5 łąka nad rz. Nidą k. łąk wsi Węgleszyn [pow. chęc.], drogi [z Cierna] do Cz. i Popowic [pow. chęc.] → 3; 1558 granice między Cz. i Chorzewą kl. jędrz. a Węgleszynem i Rembiechową [pow. chęc.] Feliksa Oleśnickiego poczynają się k. ściany wsi Złotniki i Kanice [pow. chęc.], należących do tegoż klasztoru, na brzegu rz. Nidy k. 2 kopców narożnych rozgraniczających Węgleszyn i Rembiechową od Złotnik i Kanic. Rz. Nida płynie przez bór na E i dzieli ww. wsie, a granice wracają w górę rzeki (et superius aquae alias wswodem) ku W do ściany Tyńca, gdzie na brzegu Nidy wbito 2 pale i k. nich usypano kopce narożne, dzielące Cz. i Chorzewę od Węgleszyna i Rembiechowej oraz od Tyńca (BPAN rps 926 k. 56v-8v, → też Cierno p. 2).

3. Własn. ks., następnie kl. Cystersów w → Jędrzejowie. 1222 [1224] Leszek Biały nadaje kl. jędrz. wieś swoich służebników (servorum) zw. Cz., którą niegdyś miał w dożywociu wojski gnieźn. Piotr (Mp. 1, 10 - data poprawiona przez wyd.); 1256 Bolesław Wstydl. uwalnia wsie kl. jędrz. od płacenia stanu, m. in. Cz. (MP. 1, 43); 1398 → Cierno p. 2; 1470-80 folwark, łany kmiece, zagrody, karczmy i młyny (DLb. 2 s. 72; 3 s. 371, 373 - dane raczej formularzowe); 1520-5 pleban z Cierna ma w Cz. łąkę blisko łąki dziedzica Węgleszyna k. rz. Nidy, z której ma 1 stożek siana oraz specjalny las z barciami między drogami [z Cierna] do Popowic i Cz. (LBG 1 s. 576-7); 1529 kl. jędrz. pobiera w Cz. 1 1/2 grz. czynszu (LR s. 250); 1530 pobór z 1 ł. (RP k. 36); 1564 sep z 1 ł. do zamku krak. (LK 2 s. 71).

5. [1109-18] bp krak. Maur nadał kościołowi w Brzeźnicy [Jędrzejów] dzies. we wsi Cz. (Mp. 2, 380 → niżej)1Było to najpewniej nadanie dzies. dla kościoła par. w Brzeźnicy, dokonane przy jego poświęceniu przez bpa Maura i upamiętnione w formie zapiski, której treść zatwierdził następnie bp Radost, co też ujęto w formę zapiski (por. Repert. 55). Kl. Cyst. był fundowany w 1. 1140-9 i przejął kościół w Brzeźnicy z jego uposażeniem; [1118-42] bp krak. Radost nadał kościołowi w Brzeźnicy dzies. we wsi zw. Cz. [faktycznie potwierdził nadanie Maura] (Mp. 2, 380 → niżej)1Było to najpewniej nadanie dzies. dla kościoła par. w Brzeźnicy, dokonane przy jego poświęceniu przez bpa Maura i upamiętnione w formie zapiski, której treść zatwierdził następnie bp Radost, co też ujęto w formę zapiski (por. Repert. 55). Kl. Cyst. był fundowany w 1. 1140-9 i przejął kościół w Brzeźnicy z jego uposażeniem; 1210 bp krak. Wincenty potwierdza kl. jędrz. dzies. nadane przez swoich poprzedników bpów Maura i Radosta, m. in. w Cz., których [rzekomy] dok. transumuje (Mp. 2, 380-fals. z końca XIII w., K. Mieszkowski, Studia nad dokumentami katedry krakowskiej w XIII w., Wr. 1974, s. 105); 1470-80, 1520-5 dzies. snop. klasztorowi jędrz. (DLb. 3 s. 373; LBG 1 s. 577); 1529 dzies. snop. wart. 6 grz. klasztorowi jędrz. (LR s. 250).

1Było to najpewniej nadanie dzies. dla kościoła par. w Brzeźnicy, dokonane przy jego poświęceniu przez bpa Maura i upamiętnione w formie zapiski, której treść zatwierdził następnie bp Radost, co też ujęto w formę zapiski (por. Repert. 55). Kl. Cyst. był fundowany w 1. 1140-9 i przejął kościół w Brzeźnicy z jego uposażeniem.