DALECHOWICE

(1379 Dalechowca, 1388 Dalechouicz, 1398 Dalechouicze, 1400 Lankawa Dalechouicz1Wieś Łękawa w r. 1222 miała 2 części (źrebia ?): Ł. Marcina i Ł. Jakuba, zaś w r. 1244 3 części: Ł. Jakuba, Ł. Rozdrzana [?] i Ł. Marcina (Mog. 2,20). Dały one prawdopodobnie początek 3 wsiom leżącym obok siebie: Łękawie zw. też Łękawą Nadolną lub Nadolanami, Łękawie zw. też Dalechowicami i Łękawie Nagórnej czyli Nagórzanom. Wobec zamienności nazwy Łękawa i Dalechowice część informacji dotyczących D. może być zawarta pod hasłem → Łękawa, zwłaszcza że miewały one wspólnych właścicieli. Trzeba jednakże odnotować, że dziesięcina dla kl. Cyst. w Prandocinie, a później w Mogile oddawana była w r. 1529 jedynie z Łękawy Nadolnej i Nagórzan, z Dalechowic zaś przysługiwała bpowi i plebanowi w Bobinie, 1404 Lancawa dicta Dalechouice, 1408 Daleschouice, 1423 Dalechowy, 1427 Dalechow, 1431 Lankawy alio nomine dicta Dalechowicze, 1434 Dalechowy, 1459 Dolechowi, 1458 Lankawi Dalechowicze, 1487 Dalechowycze alias Dalechowska Lankawa, 1500 Lankawa sive Dalechovy) 11 km na NE od Proszowic.

1. 1581 pow. prosz. (ŹD s. 11); 1491 n. par. Bobin (RP s. 165).

2. 1423 Mikołaj z Marszowic [par. Niegowić] zawiera wieczystą ugodę z Śmiłem z Plechowa o wodę płynącą między Łękawą a D. Każdy z nich winien na zmianę, co drugi tydzień, kierować tę wodę do swojej sadzawki. Obaj mogą też poić „in Potok fluviali ibidem” (ZK 195 s. 189); 1437 → Dębowiec gaj; 1449 droga z Marcinkowic do D. (ZK 199 s. 23); 1528 droga w → Bobinie, która idzie k. lasu Pogorzelec i k. granic wsi D. (Kniaz. 253); 1568 droga z m. Koszyce do wsi: D., Nagórzany, Krzyszkowice i Wielgusz (ZK 407 s. 273); 1570 rozgraniczenie między wsią Wojsławice i Krzyszkowice poczyna się k. narożnicy wsi D.; rozgraniczenie między Wojsławicami, D. i Koczanowem (ZK 408 s. 24, 29-31).

3. Własn. szlach. 1379 Piotrasz z D. winien przyprowadzić świadków w sprawie przeciw Dachowi (Dachcho) z Łękawy o woranie się gwałtem w role (SP 8, 578); 1388 Marcin i Jan z D. przeciw Goszkowi z D. (SP 8 uw. 108/18); 1398 wd. Jachna z D. z Goszkiem z D. o przegrodę (SP 8, 7070); 1400 Święch [kmieć?] z Ł. D. przeciw Szczepanowi Królowi kmieciowi z Łękawy o konia wart. 5 grz. (SP 8 uw. 311/62); Szczepan kmieć pana Mikołaja z L. D. z Święchem kmieciem Wrocza tamże (SP 8 uw. 326/33); 1401 br. Jan, Mikołaj i Marcisz z L. D.; 1401-5 Dobrochna ż. Bogusza z L. D., matka Marcisza (wg ind. WAP); 1404 Marcisz, Mikołaj i Jan ss. Bogusza z Łękawy zw. D. sprzedają za 80 grz. i za karczmę w Chrostowej Mikołajowi z Marszowic swoją cz. po ojcu w Łękawie zw. D. Ich matka Dobrochna zrzeka się tam wszelkich praw do wiana i posagu; 1405 taż Dobrochna zachodźczyni Mikołaja z Marszowic oddala prawem, poprzez świadków, roszczenia Mścichny ż. Marcisza z D. o posag i wiano na części tegoż Marcina w D. (ZK 4 s. 86, 277); 1408 Stanisław s. Klemensa z D.; 1427 Zawisza z D. (wg ind. WAP); Mikołaj z → Marszowic dzieli dobra z ss. Piotrem i Janem. Mikołajowi przypadają m. in. obydwie wsie Łękawy2Tzn. Łękawa Nagórna zw. dziś Nagórzanami i D; por. Chrostowa p. 3. (ZK 8 s. 218-9); 1430 Adam kmieć z L. D.; Król kmieć z L. D. (wg ind. WAP); 1431 Mikołaj z Marszowic zastawia za 400 grz. swemu s. Piotrowi z Marszowic całą swoją wieś Łękawa zw. Nagórzany [Łękawa i Nagórzany] i całą swoją cz. dziedzictwa w innej Łękawie zw. inaczej D. (ZK 9 s. 246); 1434 Żegota z Łękawy gwarantuje Beacie wd. po Śmile z Plechowa zwrot w terminie 117 grz. ewentualnym zastawem cz. dziedzictwa w Łękawie i w D. (ZK 197 s. 335); 1436 Żegota z Łękawy sprzedaje za 300 grz. Sięgniewowi z Bieńkowic (nie zidentyfikowane) całą swoją cz. „ibidem in Lancawa alias D.” (ZK 11 s. 4).

1458 Piotr z Marszowic wwiązuje swego zięcia Mik. Kwilińskiego w swoje dobra i wsi dziedz. L. D., Nagórzany i w 3 karczmy zw. Wielguskie [dziś wieś → Wielgus]; 1459 Mik. Kwiliński i jego ż. Barbara zastawiają za 225 fl. węg. Elżbiecie [z Sieciechowic] wd. po [Więcławie] Koziegórskim całe swe dobra czyli wsie Nagórzany czyli Łękawa i D. oraz rocznie 1 kamień łoju z karczem Wielgusy (Wielguschi) (ZK 199 s. 283-4); 1466 Barbara Kwilińska wd. po Mik. Kwilińskim pozywa Leonarda z Cichawy o pr. bliższości do dóbr dziedz. Nagórzany i D. (ZK 16 s. 342); sąd ziemski krak. wyrokuje, że taż Barbara jest bliższa do ww. dóbr niż Leonard z Cichawy. Ten stanie się bliższy dopiero w wypadku niewykupienia tych dóbr przez Barbarę (ZK 17 s. 377); 1468 Maciej z Łękawy czyli D. (ZK 16 s. 487; 17 s. 585); 1469 → Łękawa; 1487 Dorota c. zm. Mikołaja z Donatkowic, ż. Mikołaja z Miroszowa ma cz. w D. (GK 22 s. 649); 1489 cz. nie wymienionego właśc. i cz. Marszowskiego bez danych o poborze; 1490-4 a) cz. nie wymienionego właść.: pobór z 1 1/2 ł., b) cz. Marszowskiego: brak danych; 1496-9, 1508 a) cz. [Jana?] Smolika: brak danych, b) cz. Marszowskiego: pobór z 1 1/2 ł.; 1500 pobór z 2 ł. (ŹD s. 442; RP k. 138, 157, 165, 181, 195, 212, 83, 19, 46, 17, 346, 255); 1529 role kmiece i folw. (LR s. 4, 166); 1530 pobór z 3 ł. (RP k. 18).

5. 1529 dzies. snop. z ł. kmiec. łącznie z Leksicami i Donatkowicami w krak. kluczu dziesięcinnym bpowi, dzies. snop. wart. 24 gr z ról folw. plebanowi w Bobinie (LR s. 4, 166).

1 Wieś Łękawa w r. 1222 miała 2 części (źrebia ?): Ł. Marcina i Ł. Jakuba, zaś w r. 1244 3 części: Ł. Jakuba, Ł. Rozdrzana [?] i Ł. Marcina (Mog. 2,20). Dały one prawdopodobnie początek 3 wsiom leżącym obok siebie: Łękawie zw. też Łękawą Nadolną lub Nadolanami, Łękawie zw. też Dalechowicami i Łękawie Nagórnej czyli Nagórzanom. Wobec zamienności nazwy Łękawa i Dalechowice część informacji dotyczących D. może być zawarta pod hasłem → Łękawa, zwłaszcza że miewały one wspólnych właścicieli. Trzeba jednakże odnotować, że dziesięcina dla kl. Cyst. w Prandocinie, a później w Mogile oddawana była w r. 1529 jedynie z Łękawy Nadolnej i Nagórzan, z Dalechowic zaś przysługiwała bpowi i plebanowi w Bobinie.

2 Tzn. Łękawa Nagórna zw. dziś Nagórzanami i D.