DĄBROWA lub DĄBRÓWKA - przekazy nie zidentyfikowane.

1407 m. in. Mikołaj de Dambrowa wezwany przed sąd opata tyn. o zabór dóbr kl. Ś. Andrzeja w Krakowie (KK 2, 501); 1415 Elżbieta wd. po Jaszku de Dambrowa (ZK 6 s. 42); 1426 Stachna wd. po Abrahamie de Dambrowka sprzedaje za 40 grz. Mikołajowi i Stanisławowi z Marszowic [pow. szczyrz.] całą cz. po ojcu w Marszowicach (ZK 146 s. 12; 196 s. 37); 1443 Piotr de Dambrowa (OK 6 s. 558); 1444 Jan młynarz de Dambrowa (OK 6 s. 765); 1473 Mikołaj de Dambrowa (ZK 152 s. 349).

Uw. Dubroua występująca w najst. dok. tyn., to Dąbrowa na Śląsku Cieszyńskim.