(ok. 1105, [1123-5] Dolani z kop. naśladującej or. z poł. XIII w., 1367 Dolany, 1394 Dolan, 1456 Dolyany) 3,5 km na NW od Uścia [Solnego].

1. 1489 n. pow. krak. [-prosz.] (RP s. 139, ŹD s. 443); 1581 pow. prosz. (ŹD s. 6); 1470-80 n. par. Książnice Wielkie (DLb. 2 s. 168).

2. Ok. 1105, [1123-5] D. nad brzegiem Wisły → p. 3; 1470-80 D. graniczą z Jaksicami, Sierosławicami, Książnicami Wielkimi, Mojkowicami i Biskupicami (DLb. 3 s. 214); 1570 przez D. droga z Krakowa na Ruś przez Koszyce (LDK s. 27).

3. Własn. monarsza, od ok. 1105 kl. Bened. w → Tyńcu. Ok. 1105 królowa Judyta [ż. Władysława Hermana, wd. po królu węg. Salomonie] nadaje kl. tyn. m. in. komorników Morisa, Tura, Piotra zw. Zbrobadlo i Damiana nad brzegiem Wisły (in D. kamerarii Moris, Tuor, Petrus cognominatus Zbrobadlo, Damian in litore Wisle camerarii; Tyn. 1 → niżej); [1123-5] Idzi bp tuskulański, legat papieża Kaliksta II na Węgry i Polskę, wylicza i zatwierdza posiadłości kl. tyn., m. in. ww. komorników w D. nad brzegiem Wisły (Tyn. 1; APal. 18 - dok. interpol. przed r. 1275 z błędną datą 1105, którą poprawiono na 1. 1123-5. Wg ustaleń Z. Kozłowskiej-Budkowej data 1105 dotyczy najpewniej nadania Judyty, Repert. 26; Matuszewski Imm. s. 282-4; J. Wyrozumski, Państwowa gospodarka solna w Polsce do schyłku XIV w., Kr. 1968, s. 20-35); 1367 → p. 4; 1394 Wrocław kmieć z D. (ZK 1c s. 118); 1394 Tomek i Staszek kmiecie z D. (ZK 1c s. 118, 121); 1398 Stan. Siekierka kmieć z D. (SP 8, 7721); 1456 Kazimierz Jag. potwierdza kl. tyn. posiadanie imiennie wymienionych dóbr, m. in. D., którym nadaje pr. magd. (Tyn. 219); 1470-80 własn. kl. tyn., dobry folwark, nie ma łanów kmiecych, lecz 8 zagród z rolami. Zagodnicy płacą po 8 gr czynszu i pracują 1 dzień w tygodniu własnym bydłem, karczma z rolami płaci kopę gr czynszu (DLb. 2 s. 168 - karczma bez roli, 3 s. 214); 1489-94, 1499 D. wymieniane bez danych o poborze, 1496 4 zagr., 1497-8 w całej wsi zagrodnicy (RP s. 139; ŹD s. 443; RP s. 166, 181, 196, 212, 84, 120, 77, 18); 1491 7 gospodarstw w D. (Gromnicki Świętop. s. 152-3), 1500 folwark, zagrodnicy → p. 5; 1521 wieś nie osadzona kmieciami (BJ rps 525 k. 22r); 1529 w D. klasztor tyn. pobiera 1 kopę gr czynszu (LR s. 244).

4. 1367 Kazimierz W. nadaje pr. magd. imiennie wymienionym wsiom kl. tyn., m. in. D. (Tyn. 98 fals.?); 1456 → p. 3.

5. 1470-80 dzies. snop. i kon. z wszystkich ról wsi D. wart. 10 grz. plebanowi w Książnicach Wielkich, folwark nie daje dzies. (DLb. 2 s. 168 - wart. dzies. 6 grz., 3 s. 214); 1491 w D. świętop. 22 den. (Gromnicki Świętop. s. 152-3); 1499 kardynał Fryderyk bp krak. i arcbp gnieźn. przysądza plebanowi w Książnicach [Wielkich] dzies. snop. w tej wsi i w D. z dawna doń należąca przeciw klasztorowi tyn., który ją bezprawnie zajął (Tyn. 291); 1500 kl. tyn. godzi się z plebanem z Książnic Wielkich w sprawie jego dochodów, do których należy dożywotnio m. in. dzies. snop. z ról folwarcznych klasztoru i od zagrodników osadzonych na tych rolach w D. Po śmierci pleb. Mikołaja z Koprzywnicy [pow. sand.] dzies. tą będzie dysponował opat tyn. (Tyn. 292); 1508 pleban z Książnic Wielkich daje bpowi krak. dzies. w D. w zamian za dzies. w Modrzanach (Wiśn. Wiśl. s. 183); 1529 dzies. snop. z D. łącznie z innymi wsiami bpowi krak. (LR s. 4).

8. Osada wczesnośredn. (Żaki s. 517).