GOLANKA

(1288 Golenca, Golenka z fals. z XV w., 1326 Golanka, 1351 [?] Goloncze, 1570 Golianka, Golyancza) 5,5 km na N od Ciężkowic.

1. 1530, 1581 pow. biec. (RP k. 48; ŹD s. 110); 1470-80 par. Tuchów (DLb. 3 s. 200); 1529, 1596 par. Gromnik (LR s. 226 ― meszne; WR k. 146).

2. 1351 [?] granice lokowanej wsi Siedliska rozciągają się m. in. od wsi G. aż do potoku Kozłówka [dziś w Jodłówce Tuchowskiej i Lubaszowej, które sąsiadują z G. i Siedliskami są Kozłówki, UN 15 s. 30, 32] (ZDM 1, 65)1Zdaniem wydawcy w datowaniu tego dok. ze względu na osobę wystawcy zaszła prawdopodobnie pomyłka: MCCCLI zamiast pierwotnego MCCCXL lub MCCCXLI; 1496 Jan Wielopolski dz. z Klęczan burgr. krak. pozywa Marcina Piadłę mieszcz. z Jasła, o to, że przejeżdżając nie uiścił cła w G.2To cło na mocy przywileju Kazimierza Jag. z 1487 r. było pobierane w G. i Gromniku na rz. → Białej (Tyn. 279) (violenter praequitavit theloneum) (GB 4 s. 107); 1507 komisarze król. rozgraniczają dobra król., tj. Jodłówkę, należącą do stwa biec. i Rzepiennik znajdujący się w tenucie u Zawiszy Wojnarowskiego od dóbr klasztoru tyn., wsi: Siedliska, G., Lubaszowa, Gromnik i Chojnik (MS 4, 8487); 1570 przez G. biegnie droga z Krosna i Jasła do Krakowa; most w G. na rz. zw. Rzepionka [dziś w Rzepienniku Marciszewskim sąsiadującym z G. rz. Rzepianka, UN 15 s. 39] (LDK s. 49).

3. Własn. klasztoru Bened. w → Tyńcu. 1288, 1326 → p. 4; 1418 Mikołaj s. Mik. Uchacza wraz z Katarzyną ż. Mikołaja „Srzeneve” i matką swoją mają termin o Iwlę, G. [przypuszczalnie sołectwo w G.], Szydłową i Pozną (ZB 1 A s. 137); 1456 Kazimierz Jag. potwierdza klasztorowi tyn. wszystkie przywileje swoich poprzedników i posiadanie dóbr, m. in. G. (Tyn. 219); 1470-80 własn. klasztoru tyn. We wsi łany kmiece, karczma, zagrody, folwark (DLb. 3 s. 200); 1507 → p. 2; 1529 czynsz w wysokości 1 grz. 8 gr z wsi G. dla klasztoru tyn. (LR s. 245); 1530 pobór z 1 ł. i 5 prętów (RP k. 48); 1536 pobór z 1 ł. i 5 prętów oraz od 2 komorników i karczmy (RP); 1564 własn. klasztoru tyn. Wieś płaci zamkowi nowokorczyńskiemu 2 miary sepu z 1 łanu ― 8 korców i 1 miarę żyta ― 4 korce oraz regalium 5 gr i 6 den. (LS s. 54).

4. 1288 Leszek Cz. nadaje klasztorowi tyn. pr. zakładania wsi i miast na pr. niem wraz z imm. sąd. i zatwierdza posiadanie imiennie wymienionych wsi, m. in. G. (Tyn. 36 ― w sprawie autentyczności → Barycz, Bezdechowice); 1326 Władysław Lok. zezwala klasztorowi tyn. osadzić na pr. niem. dziedziny klasztorne Gromnik i G. położone w lesie. Sołtys i mieszkańcy lokowanych wsi otrzymują zwolnienia od wszelkich powinności na 20 lat, od ciężarów pr. polskiego, od świadczeń: narzazu, powozu, podwód, sepu, krowy, wołu i poradlnego oraz od jurysdykcji wojewodów i kasztelanów (Tyn. 46 ― wg wydawcy dok. ze względu na mnogość egzempcji podejrzany; Matuszewski, Imm. s. 290); 1418, 1456 → p. 3; 1470-80 w G. sołtys, który pobiera szósty denar z czynszu (DLb. 3 s. 200); 1493 Jan Gromnicki daje Janowi Wielopolskiemu sołectwa w Gromniku i G. w zamian za wójtostwo w Dębowcu [pow biec.] (SP 9, 1048); 1507 Wielopolski z Kobylanki daje Mik. Pieniążkowi z Krużlowej i Starej Wsi wsie Pozna, Szydłowa, sołectwa w Gromniku i G. oraz 600 grz. w zamian za wsie Krużlowa i Stara Wieś (ZCz. 7 s. 241-2); Mik. Pieniążek zastawia za 1500 fl. temuż Janowi Wielopolskiemu wsie: Pozna, Szydłowa i sołectwa w Gromniku (ZCz. 7 s. 243-4).

5. 1470-80 dzies. snop. z wszystkich ról w G. kościołowi par. w Bieczu (MBiecza 63); 1529 dzies. snop. z G. w wysokości 9 1/2 grz. i dzies. kon. 10 gr kościołowi par. w Bieczu; meszne łącznie z G., Gromnika, Chojnika i Polnej 8 miar żyta i tyleż owsa miary ciężkowickiej ― 2 grz. 12 gr oraz stołowe z Gromnika i G. ― 1 1/2 grz. dla plebana w Gromniku (LR s. 222, 226).

1 Zdaniem wydawcy w datowaniu tego dok. ze względu na osobę wystawcy zaszła prawdopodobnie pomyłka: MCCCLI zamiast pierwotnego MCCCXL lub MCCCXLI.

2 To cło na mocy przywileju Kazimierza Jag. z 1487 r. było pobierane w G. i Gromniku na rz. → Białej (Tyn. 279).