(1232 Hudaczeuo) wieś dziś nie istniejąca, leżąca w ziemi krak., być może w okolicach Bochni i Staniątek, względnie w dorzeczu rz. Szreniawy.

[Pow. szczyrz. lub prosz.]

Własn. książ., następnie kl. Benedyktynek w Staniątkach. 1232 Konrad maz. wraz z synami zatwierdza nadanie Władysława Laskonogiego na rzecz Wierzbięty (prepozyta staniąteckiego] koryta soli (sosthe) w Wieliczce oraz wsi H. z dziedzicami (cum heredibus) i Radogościce [→ Gościradzice] „aput Latkonem” z dziedzicami (Mp. 2, 402 – fals. Stan. s. 15-20, 84).

Uw. B. Ulanowski prawdopodobnie na podstawie podobieństwa w brzmieniu nazwy dość niefortunnie powiązał H. z wsią Udziczów w pow. sand. w par. Kunów, należącą do bpa krak. i poświadczoną dość późno, bo dopiero w l. 1470-80 (DLb. 2 s. 476), a na dodatek znacznie oddaloną od dóbr klasztoru staniąt. w ziemi krak. (Stan. s. 16). Wydaje się zatem, iż bardziej uzasadniona byłaby lokalizacja H. w okolicy Bochni i Staniątek, gdzie skupiała się większość posiadłości staniąt., ewentualnie w dorzeczu rz. Szreniawy, gdzie znajdowała się część dóbr staniąt. Jak wiadomo, z omawianego dok. H. wymienione jest razem z Radogościcami, czyli Gościradzicami, te zaś występują ponadto w autentycznym dok. Bolesława Wstydl. z 1254 r. (Pol. 3, 28), w kontekście z takimi osadami, jak: Ostrów, Łętowice [Klimontów] i Makocice, położonymi właśnie w dolinie wspomnianej rzeki.