KABAT

(1448 pole i kąt Kabat z lasem, 1500 las Kabat, 1554 Kąt Kabat, 1562 las miejski Kabat albo Kąt) las leżący 1,5 km na W od centrum Żywca między potokami Kielmichowiec i Sienna, wyrąbany w 1. połowie XVI w., dziś grunty Kabaty (Mapa Obrębów) w Żywcu.

[Ks. ośw., następnie pow. śl.]

Własn. książęca, następnie m. Żywca. 1448 Przemysław ks. ośw. wystawia przyw. dla m. Żywca. Nadaje miastu m.in. pole i kąt zw. K. oraz las leżący w granicach tego kąta między potokami Kielmichowiec [dziś Kimlichowiec - UN 17 s. 5; Mapa Obrębów] i Sienna [dziś Sieńka - UN 17 s. 6; Mapa Obrębów] aż do Niżnej Lipowej z prawem użytkowania tego kąta z lasem i wypasania tam bydła przez mieszkańców Żywca (Materiały, → niżej, nr 2; Chronografia, → niżej, s. 33-4); 1500 po pożarze m. Żywca mieszkańcy przenoszą się na nowe miejsce położone blisko lasu K. i drogi z Węgier do Polski i na Śląsk (Chronografia, s. 55); 1554 Jan Komorowski kaszt. połaniecki, star. barwałdzki rozstrzyga spór o kąt K. między mieszkańcami Zabłocia [wieś, dziś cz. m. Żywca - UN 17 s. 6; Mapa Obrębów], poddanymi Komorowskiego, a mieszczanami z Żywca na korzyść mieszczan, im właśnie przyznając pole powstałe na terenie lasu [Kabat] między kopcami Zabłocia i potokiem Kiemlichowiec i tereny od Kiemlichowca do kopców wsi Pietrzykowice (Materiały, nr 7; Chronografia, s. 75-7); 1562 Jan Komorowski kaszt. połaniecki star. barwałdzki dz. Żywca nadaje miastu Żywiec w związku z wyrąbaniem dotychczasowego lasu miejskiego K. albo Kąt, inny las zw. Kiełbasów, jak również las łyskę i pole Okiel (Materiały, nr 8; Chronografia, s. 80-81); 1598 miejsce Kabaty seu Łączki ultra Sola k. Żywca (AMetr. 17 k. 30 v.).

Materiały do dziejów miasta Żywca od XV do XVIII wieku, wyd. Fr. Lenczowski, Żywiec 1957; A. Komoniecki, Chronografia albo dziejopis żywiecki, wyd. S. Grodziski i I. Dwornicka, Żywiec 1987.

Uwaga. Późniejsze wzmianki o K. zawiera Chronografia, strony wg indeksu, i Materiały, strony wg indeksu; pod koniec XVIII w. połowa góry Kabat w Żywcu zasiewana była zbożem, a druga połowa używana za pastwisko (Metryka Józefińska).