KONARY

(1243 Conare, 1394 Konari, 1402 Conary) 7,5 km na SE od Skawiny.

1. 1489, 1530, 1581 pow. szczyrz. (RP s. 144; k. 32; ŹD s. 449, 43); 1470-80, 1598 par. Mogilany (DLb. 1 s. 106; WR k. 234)1RP zaliczają w l. 1489-99 K. do par. Dobra (RP s. 29, 144; ŹD s. 449).

2. 1243 C. nad rz. Rabą (Pol. 3, 22)2Określenie położenia K. nad Rabą jest tylko orientacyjne, gdyż leżą one 10 km na NW od rz. Raby. Możliwe także, że w dok. z 1243 wymieniono K. dziś nie istniejące; 1449 łan Piotrkowski; 1456 lasy pańskie zw. Gwoździec (Gwosdzecz) i Jodłowy Las (Jodlovilas) oraz trzeci las na okrayny [wsi K.] od Jaszka i od granicy włosańskiej [wsi Włosań]; 1456, 1457 łan Hanlikowski w K.; 1457, 1469 łan Sołtysowski (Solthiszowsky) w K.; 1463 łan Grzegorzowski w C.; 1466 łan Kowalewski w C.; 1497 Wronowski łan, młyn z sadzawką w C., staw k. drogi z Lusiny; 1530 młyn w K. → p. 3.

3. Własn. przed 1243 rycerska, 1243 książęca, przed 1394 szlach. 1243 Konrad maz. ks. krak. i łęcz. nadaje klasztorowi staniąt. m.in. wieś Tropiszów w kasztelanii krak., zaś ludzi książęcych zw. konary gwoli bezpieczeństwa i spokoju zakonnic przenosi stąd w części do wsi nad rz. Rabą zw. C., którą niegdyś posiadał komes Wydżga, a w części do wsi Szyce, z której klasztor jednocześnie ustępuje (Pol. 3, 22; → Pol. 3, 28 i Mp. 2, 423 oraz K. Modzelewski, Organizacja gospodarcza państwa piastowskiego X-XIII wieku, Kr. 1975, s. 209; Stan. s. 32-7, 110: dok. podrobiony lub fals.).

1394 Tomek Litwin oraz kmiecie Giemolcowa, Czechosław i Klich z K. procesują się z Dziwkiem sołtysem z Włosania należącego do klasztoru szczyrz., jego ż. Staną i jego s. Hankiem (KSN 375, 382, 386); 1394-1403 Krystyna, Krzystka Litwinowa z K. wd. po Tomku Litwinie z K. (ZK 1c s. 99; 3 s. 154; 3a s. 594, 609; 3b s. 119, 129, 136; SP 8, 5899, 10 368-9, uw. 301/23, 303/32); 1397 → p. 6; 1399-1400 Krzystka, Krystyna z C. pozywa Mikołaja z Racławic o 100 grz. i o szubę, futro z kun (pro pelico mardurino, pro Cuny cocz; SP 8 uw. 301/23, 303/32, nr 9790, 9823, 9864, 9874; ZK 3 s. 95, 99, 104); Strzeż ze Zborowa i Dziersław z Łagiewnik poręczają Kachnie ż. Jakusza z Kosocic spłatę przez Krzystkę z K. 16 kwartników i 4 grz. gr pras. pod rygorem wzrostu długu do 40 grz. (SP 8, 9876); Krystyna wd. po Tomku z K. daje Niemście ze Skroniowa 1/2 cz. Rgilewa [Gylowa, woj. łęcz.] i 1/4 cz. Zbyłczyc [Zbilucic, woj. sier.] w zamian za cz. w → Desznie i 100 grz. (SP 8, 10 368-9; ZK 3 s. 154); 1401 tenże Niemsta zobowiązuje się wypłacić tejże Krystce 50 grz. jeśli ona ustąpi mu ze wsi Gylów i Zbilucice w ziemi łęcz.; taż Krzystka kwituje tegoż Niemstę z sumy 130 grz. za te dobra (ZK 3 s. 317); 1402 Stanisław z C. w sprawie 20 grz. i Jaszek z Kosocic w sprawie 18 grz. przysięgają przeciwko Mikołajowi i Pietraszowi z Poręby i Piasku, że sumy te należą do zastawionego posagu ich siostry Kachny z Kosocic (ZK 3 s. 394).

1435-48 Mikołaj z K. stryj Mikołaja, Jakuba, Jana i Poznana (OK 5 s. 138, 143; SP 2, 3362); 1435 Mikołaj z K. procesuje się z Janem plebanem z Mogilan (OK 5 s. 138, 143); 1445-69 Jakub z K. bratanek Mikołaja z K., br. Mikołaja z K. [zm. przed 1456], Jana i Poznana (ZK 12 s. 286; 13 s. 134, 162; 14 s. 143; 152 s. 73; 17 s. 665; BJ rps 5348 II s. 123); 1445-63 Marta ze Stradomia, 1 v° ż. Mikołaja [młodszego] z K. [zm. przed 1456], 2 v° a. 1456 ż. Mikołaja zw. Solipies mieszcz. krak. i lwowskiego [zm. przed 1456] (ZK 12 s. 286; 13 s. 114; 152 s. 73; BJ rps 5348 II s. 123); 1445 - zm. przed 1456 Mikołaj z K. bratanek Mikołaja z K., br. Jakuba, Jana i Poznana (ZK 13 s. 134; BJ rps 5348 II s. 123); 1445 Jakub z C., ręcząc za swych braci, umarza pozwy i procesy przeciwko styjowi Mikołajowi z K.; Mikołaj z K. zapisuje ż. Marcie c. „Roschgisser” ze Stradomia 40 grz. posagu na połowie swych dóbr w C. (ZK 12 s. 286); 1446 Jan z Niezwojowic zastawia za 50 grz. Jakubowi z K. całą cz. w Przegorzałach, którą sam miał w zastawie od Piotra z Chełmu (ZK 12 s. 415); - 1454; 1447-53 Piotr z K. i Łagiewnik (ZK 13 s. 100, 408; 151 s. 143; GK 12 s. 155); 1447 siostry Katarzyna i Stachna z Łagiewnik ustępują na rzecz br. Piotra z dóbr macierzystych w C.; Mikołaj z K. z ż. Martą zastawiają za 82 grz. Piotrowi ż Wilczkowic s. Stanisława całą cz. ojczystą Mikołaja w C., zaś Piotr umarza zapis w GK; tenże Piotr zwraca temuż Mikołajowi dok. sądowy w sprawie cz. dóbr C.; Mikołaj z K. zakłada protest, gdyż był gotów uwolnić od poręki, tak jak się zobowiązał pod wadium 50 grz. [innego] Mikołaja z K., swego poręczyciela przeciwko swemu br. Jakubowi (ZK 13 s. 100, 114, 131, 134); 1448 Mikołaj z K., jako starszy brat, przyłącza do swojego działu z cz. br. Jakuba 1 ł. z kmieciem Kowalem oraz poręcza temuż Jakubowi i innym swym braciom ich stan posiadania w K.; Jakub z K. zastawia za 50 grz. Piotrowi niegdyś z Wilczkowic całą swoją cz. w Przegorzałach oraz zobowiązuje się zwrócić mu 30 grz. do Bożego Narodzenia; Piotr niegdyś z Wilczkowic zastawia za 82 grz. Jakubowi z K. całą cz. patruelem alias ztrikowiszna w K., którą obecnie ma w zastawia (ZK 13 s. 159-63); 1448 przełożenie terminu sprawy, w której prokurator Mikołaja z C. pozywa Świętochnę ż. Tomka Strojszowskiego o nie stawienie przed sądem jej męża nieposesjonata, któremu dostarczono pozew do domu, co kwestionuje prokurator Świętochny, twierdząc, że Mikołaj pozwał „raso ministeriali alias golim sluzebnikem sine proncipali” i występując z tej racji o kary (SP 2, 3362); 1449 Jakub z C. zastawia za 30 grz. Piotrowi niegdyś z Wilczkowic 2 ł. osiadłe z kmieciami Szymkiem i Niceborem (Niceborius) oraz trzeci łan zw. Piotrkowski tamże; 1450 Piotr z Łagiewnik zapisuje ż. Annie 75 grz. posagu i tyleż wiana na połowie swych dóbr w Łagiewnikach i K.; Piotr z Wilczkowic kwituje Jakuba z K. z sumy 30 grz. zastawu na K. (ZK 13 s. 245, 408, 411); 1453 Piotr z K. jednym z dwóch pełnomocników Piotra Kani z Wrząsowic w sprawie między nim i Pawłem Waldorfem z Lusiny o granice między Wrząsowicami a Lusiną (GK 12 s. 155); 1454 na prośby Jakuba z C. sąd wystawia dok. poświadczający, że w → 1446 r. Jan z Niezwojowic zastawił mu cz. w Przegorzałach (ZK 14 s. 143); 1456-7, niepełnoletni 1448 Jan z K. bratanek Mikołaja z K., br. Mikołaja zm. przed 1456, Jakuba i Poznana (ZK 14 s. 178-9, 348); 1456-7, niepełnoletni 1448 Poznan z K. bratanek Mikołaja z K., br. Mikołaja zm. przed 1456, Jakuba i Jana (ZK 14 s. 178-9, 348; BJ rps 5348 II s. 179); 1456 br. Jakub, Jan i Poznań z K. dzielą dobra w K. Jakub otrzymuje 1 1/2 ł., dotąd dzierżone przez nich wspólnie w zastawie od Piotra Wilczkowskiego za 80 grz. Młodszym br. Janowi i Poznanowi przypadają 2 ł. osiadłe i 2 lasy dominorum alias panskye zw. Gwoździec i Jodłowy Las oraz inny na okrayny [wsi K.] od Jaszka i od granicy włosańskiej. Dodatkowo Jakub winien do Bożego Narodzenia wydać obu braciom młodszym drugi łan, po wykupieniu go z zastawu za 10 grz. od Pełki z Ochonina (ZK 14 s. 178-9); br. Poznań i Jan z K. zastawiają za 10 grz. starszemu br. Jakubowi łan zw. Hanlikowski w K., należący do ich działu majątkowego (ZK 14 s. 179, zp.); Marta z K. wd. po Mikołaju z Krakowa sprzedaje klasztorowi mog. wieś Stroniszów [dziś Stryszowa, chodzi tu o dziedzinę we wsi klasztornej] (BJ rps 5348 II s. 125); 1457 Jakub z C. ustępuje na rzecz swoich br. Poznana i Jana z łanu Hanlikowskiego w K., który miał od nich w zastawie za 10 grz., dlatego że ciż bracia wykupili z zastawu za 10 grz. od Pełki z Ochonina łan zw. Sołtysowski w K., który miał dla nich wykupić własnym sumptem Jakub [→ 1456] (ZK 14 s. 348); 1458 Piotr z Wiatowic zastawia za 16 grz. Mikołajowi alias Miklaszowi niegdyś z Łagiewnik 1 ł. osiadły w K. z kmieciem Jakielem (ZK 15 s. 14, 296); 1459 Jakub z C. oddala per dimissionem iuramenti pozew Jerzego i Agnieszki z K. (ZK 15 s. 24); 1460 z wyroku sądu Jan s. Jana Niezwojowskiego ma uwolnić Jakuba z C. od pozwów Jerzego s. Piotra z Wilczkowic i jego matki Agnieszki w sprawie o cz. w Przegorzałach zastawioną za 50 grz. przez Niezwojowskiego ojca temuż Jakubowi; sąd orzeka, że Jan s. Jana z Niezwojowic, zgodnie z zobowiązaniem ojca, winien przekazać i uwolnić Jakubowi z C. z rąk Agnieszki ż. Piotra z Wilczkowic i jej s. Jerzego cz. dziedzictwa w Przegorzałach, zaś Jakub winien, zgodnie z własnym zobowiązaniem, uwolnić tychże Agnieszkę i Jerzego od pozwów Jakuba prepozyta kol. Ś. Floriana [na Kleparzu] s. Jana [Taszki z Koniecpola] kanclerza [1433-55] (ZK 15 s. 109, 111); Jakub z C. skazany na karę XV na rzecz Jerzego z Wilczkowic i tyleż na rzecz sądu z powodu nie uwolnienia zastawu i czynszu w Przegorzałach, wbrew wyrokowi sądowemu; Jan z Niezwojowic skazany na takąż karę na rzecz Jakuba z C. z tegoż powodu (ZK 15 s. 156); Jakub ze Świeborowic jako opiekun i Agnieszka jako matka oświadczają w imieniu Jerzego s. Piotra z Wilczkowic, że Jakub z C. spłacił 50 grz. długu tegoż Piotra zaś Świeborowski ręczy Jakubowi pod wadium 100 grz., że Jerzy po osiągnięciu lat sprawnych nie będzie go pozywał o tę sumę, która była ubezpieczona na zastawie w Przegorzałach; Jakub z C. uwalnia Jerzego s. Piotra z Wilczkowic od terminów i pozwów za zobowiązania ww. Piotra, który będzie chronić Jakuba od wszelkich pozwów, a zwłaszcza od pozwów Marty ż. Mikołaja zw. Solipies; tenże Jakub z C. zakłada protest, gdyż Jan z Niezwojowic nie przekazał mu dok. w sprawie wadium; tenże Jan kwiatuje tegoż Jakuba z zastawu w Przegorzałach i dokumentów dotyczących tego zastawu (ZK 15 s. 159-61); 1462 Katarzyna ż. Wojtka krawca z Krakowa, c. zm. Mikołaja zw. Solipies (Solipyesch) z C. sprzedaje za 100 grz. Jakubowi z C. 3 ł. w C. zaś jej matka Marta wd. po ww. Mikołaju, rezygnuje ze swej oprawy na tych 3 ł., natomiast Jakub zobowiązuje się wypłacić Katarzynie i Marcie 7 fl. węg. do Bożego Narodzenia (ZK 15 s. 194-5); 1463 taż Marta ż. [zm.] Mikołaja Solipies ze Lwowa prokuratora sądów duchownych upoważnia swą c. Katarzynę i jej męża ww. Wojciecha do przyjęcia od Jakuba z C. tych 7 fl. (ZK 152 s. 73; 17 s. 111 - spłata); 1463 Piotr z Łagiewnik gwarantuje Janowi Kwotce z Jankowic zwrot 15 grz. wwiązaniem do łanu Grzegorzowskiego w C. wraz z pr. wycinania drzewa w lesie przynależnym do tego łanu (ZK 17 s. 53-4); 1465 Jan Wilczkowski kwituje Jagienkę ż. Piotra Wilczkowskiego i jej br. Jakuba Świeborowskiego z sum i rzeczy racione crinalis alias dla vyencza po jego br. Piotrze, zaś Jagienka ustępuje mu pr. do posagu i wiana 20 grz. na 1 ł. w C., natomiast [inna] Jagienka c. tegoż Piotra [i ww. Jagienki] odstępuje od pr. bliższości do tej sumy (SP 2, 3783); 1466 Jakub z C. ustępuje i umarza Stan. Olszowskiemu zapis i zastaw na sumę 13 1/2 grz.; Jan Wilczkowski z Leńcz odstępuje za 18 grz. Jakubowi z C. jako bliższemu (propinquior) zastaw na łanie Kowalowskim w C., który to zastaw odziedziczył po swoim br. zm. Piotrze Wilczkowskim, ten zaś miał go od Mikołaja z C.; 1469 Helena ż. Pełki z Ochonina kwituje Jakuba z K. z 10 grz. za zastawiony jej łan Sołtysowski w K. (ZK 17 s. 343, 355, 665); 1470-80 w K. 13 szlachciców osiadłych na 13 ł. należących do folwarków, oraz młynarz posiadający role (DLb. 1 s. 106)3K. Buczek (Książęca ludność służebna w Polsce wczesnofeudalnej, Wr. 1958, s. 31 przyp. 85) dopuszcza, z uwagi na „chłopski” sposób opłacania dzies. (→ p. 5, r. 1470-80) i na analogie ruskie, że informacja DLb. może dotyczyć wczesnośred. grupy ludności służebnej - koniarzy, która przeniknęła do stanu szlach.

Przed 1481-1481 Mikołaj Konarski z K. (ZK 20 s. 60; 30 s. 950-1; Mp. 5 P 80); 1481 Mik. Konarski z K. sprzedaje za 30 fl. węg. Bernardowi z Wrząsowic całą swoją cz. w K., tj. 1 ł. z kmieciem Miczkiem (ZK 20 s. 60); 1487 Gotard z Krakuszowic zapisuje Małgorzacie wd. po Mikołaju z Łagiewnik 30 grz., które miał zapisane przez Dziersława z Łagiewnik na cz. dóbr Łagiewniki i C. (ZK 153 s. 2); 1489-1501, 1507 w K. pobór z 5 ł., 1508-20 z 4 ł. (RP s. 144, 157, 170, 186, 200, 219, 237, 93, 128, 56, 29, 265, 294, 328, 354, 376, 609, 641, 653, 670, 584, 557, 720, 745, 802, 759, 840, 862; ŹD s. 449); 1494 Bernard z Wrząsowic zw. Kania zapisuje ż. Elżbiecie c. zm. Jakuba Kuli z Wojciechowic 200 grz. posagu i 200 grz. wiana na wsiach Wrząsowice i K. (ZK 153 s. 94); 1497 Stanisław dz. z K. zastawia za 6 gr. Jerzemu Pernickiemu [sołtysowi?] z Głogoczowa zasiedlony łan roli w K. z czynszem 1 grz. 6 sk. (GK 26 s. 464, zp.).

1497-1527, 1541? Stanisław Konarski z K. (GK 26 s. 464; 29 s. 1187; Mp. 5 T 123; Wypisy 1526-29, 99; AGZ 19 s. 605: Stan. Konarski komornik podkomorzego lwowskiego 1541); 1497-1535 Mikołaj Konarski z K. (ZK 28 s. 296-7; 30 s. 5, 104, 145, 265; 187 s. 403-4; AGZ 17 s. 408).

1497-1503 Jan z K. s. Bernarda Kani z Wrząsowic i Elżbiety, bratanek Piotra Kani z Czarkowów i Żukowic [pow. wiśl.] (GK 26 s. 595-6; Mp. 5 T 123; Kniaz. 130-1; DLb. 2 s. 439: h. Strzemię; DLb. 1 s. 43: h. Radwan); 1497 podział dóbr Wrząsowice i K. pomiędzy Elżbietą wd. po Bernardzie Kani z Wrząsowic a ich s. Janem. Elżbiecie z racji oprawy przypada we Wrząsowicach: cały dwór z 1/2 ról folw., stodoły, ogrodów, sadów i łąk, wraz z 1/2 dochodów z folwarku, oraz młyn z sadzawką, a także kmiecie Jan Leśnia, Piotr Suster (Susther), Mik. Jałówka, Waw. Twardosz i zagr. Wojciech, którzy będą płacić czynszu po 1/2 kopy Elżbiecie i po tyleż chłopcu [Janowi] oraz będą obow. do odpracowywania po połowie robocizn na ich rzecz, wyłączając jednak czynsz od karczmarza zw. Drab, a w K. kmiecie: wdowa Smykowa płacąca 1 grz., kmieć Błażej płacący 1/2 kopy oraz Jan Bocian i Mikołaj alias Nikiel płacący po kopie czynszu, a także 2 sadzawki, w tym jedna opustoszała i druga na Wronowskim łanie. Jan otrzymuje we Wrząsowicach kmieci: Jana Kabija, Jana Draba, Konopkę, kmiecia zw. Szypily i zagr. Stan. Sołtysa wraz z 1/2 ról, folw., łąk, ogrodów i sadów, a w K. cały młyn z sadzawką oraz kmieci Jana Jakiela, Kitlę, Nikla in Brodzynszke oraz staw leżący k. drogi z Lusiny. Umowę poręcza Stanisław z Soboniowa, stryj Jana oraz Stan. Sadek z Tomaszowic i Stan. Strzałkowski, jego bracia cioteczni (GK 26 s. 595-6); Piotr Chlewicki podczaszy księcia Zygmunta otrzymuje obietnicę nadania dóbr zagrożonych konfiskatą za nieobesłanie wyprawy mołdawskiej, m.in. Zbylutowic, C., „Wrossky” [Wrząsowic] i Książa Małego w ziemi krak. oraz Karnkowa [= Czarnków czyli Czarkowy] i Żukowic w ziemi sand. należących do oprawy i zastawów Katarzyny Boturzyńskiej [c. zm. Kani] wd. po Marciszu Konwie [z → Koczanowa] (MS 2, 800: reg. niejasny; AKH 9, 178); Spytek z Jarosławia [ziemia przem.] wwda krak. poświadcza, że Elżbieta Wrząsowska i jej s. Jan z dóbr Książ Mały, Wrząsowice, Czarnków [= Czarkowy], „Szulkovice” [= Żukowice] i cz. C. wystawili na wyprawę mołdawską dobrze wyposażonych i na dobrych koniach: kopijnika, 2 łuczników z kopią i kuszą każdy oraz ciurę obozowego z kopią; 1498 Stan. Kula z Książa Małego w imieniu swej siostry Elżbiety Wrząsowskiej i jej s. Jana [niepełnoletniego] przedkłada dla wpisania do GK dok. wwdy krak. z → 1497 (SP 2, 4486); 1499 Stan. Konarski kwituje szl. Marka, Jana i Mikołaja z Soboniowic z sumy 8 grz. należnych mu po ich siostrze (GK 27 s. 345).

1500 Elżbieta wd. po Bernardzie z Wrząsowic, obecnie ż. Piotra z Częstoszowic, kwituje opiekunów jej s. Jana [z 1-go małżeństwa] z sum oprawy zapisanych jej przez Bernarda na Wrząsowicach i K. (ZK 153 s. 262); 1527 Stan. Konarski procesuje się z muratorem Marcinem o miecz wart. 2 kopy (Wypisy 1526-1529, 99); Jan Niegoszowski dz. cz. w C. gwarantuje Mik. Konarskiemu z K. wypłacenie do Bożego Narodzenia 100 fl. posagu siostry Zofii pod rygorem wwiązania do swej cz. w K.; tenże Mikołaj zapisuje ż. Zofii c. Piotra Częstoszowskiego 100 fl. posagu i tyleż wiana na połowie swych dóbr (ZK 27 s. 246-7); Mik. Konarski dzierżawca w K. arenduje Janowi Wrząsowskiemu cz. swej dzierżawy w K., którą ma w zastawie od tegoż Jana (ZK 28 s. 296-7); 1529 → p. 5; 1530 w C. pobór z 4 ł., 1 karczmy, 1 młyna o 1 kole dziedz. (RP k. 32); kolektor świętop. Piotr Tomicki bp krak. przeznacza z sum świętop. m.in. 20 grz. dla szlachty z K. (Gromnicki Świętop. s. 416); 1531 Zofia ż. Mikołaja possessoris in C. procesuje się z Piotrem Częstoszowskim z Częstoszowic (ZK 163 s. 516); 1533 Mik. Gajowski z Gaja zastawia za 30 grz. Mik. Konarskiemu swą cz. w Gaju (ZK 30 s. 5); 1534 Anna Konarska ż. Jana Czeszyka ustępuje na rzecz br. Mik. Konarskiego z pr. do dóbr ojczystych (ZK 30 s. 145; 189 s. 145); 1534 Mik. Konarski z C. zobowiązuje się spłacić 20 grz. Janowi Połomskiemu do Bożego Narodzenia pod rygorem wwiązania do ról w C., na których osadzeni są kmiecie Błażej i Stan. Chudziel; 1535 Jan Połomski dzierżawca z K. wydzierżawia ww. 2 role w K. V Mik. Konarskiemu z obowiązkiem płacenia 2 grz. czynszu (ZK 30 s. 104, 265); 1543-7 Mik. Konarski z K. (ZK 190 s. 755, 1099; 29 s. 820); 1547 → p. 6; 1581 w K. w cz. Baltazara Konarskiego pobór z 2 ł. kmiec., od 2 komor. z bydłem, 2 komor. bez bydła, 1 rzem., w cz. Jana Wrząsowskiego tenut. krzepickiego pobór z 3 1/2 ł. kmiec., od 1 czynszownika, 4 komor. z bydłem, 2 komor. bez bydła (ŹD s. 43); 1585 Baltazar Konarski z K. (ZK 406 s. 327).

4. 1398 Pietrasz Węgrzyn [sołtys] z Pławna nie stawił się przed sądem pozwany przez Michała z C. o zagarnięcie gwałtem i wwiązanie się do sołectwa w C. (SP 8, 7363, 7460); tenże Pietrasz nie stawił się pozwany przez Jana z Kowali o zagarnięcie tegoż sołectwa w C. i o 20 grz. kary (SP 8, 7619); 1457, 1469 → p. 3.

5. 1470-80 w K. 13 szlachciców oraz młynarz oddają dzies. snop. w gonitwę wart. do 3 grz. wikarii preb. goszyckiej w kat. krak., zaś jeden z nich odwozi dzies. własnym wozem do stodoły wikarii. Ponadto oddają dzies. kon. po 4 kity (DLb. 1 s. 106); 1529 w C. meszne 18 gr i klerykatura wart. łącznie z innymi wsiami par. 20 gr plebanowi w Mogilanach (LR s. 136); w C. z całej wsi dzies. snop. wart. 5 grz. wikarii wieczystej zw. goszycką w kat. krak. (LR s. 161).

6. 1397 wdowa po Tomku z K. z Dziwkiem sołtysem z Włosania i jego s. Hankiem o główszczyznę za zabicie poddanego i oddanie (ciała?!) psom na pożarcie (SP 8, 5899 - tu błędnie Wlozislaw, uw. 228/26); 1547 Hier. Strzałkowski kasuje pozwy i umarza proces przeciwko Mik. Konarskiemu o zranienie, gdyż został przezeń spłacony (ZK 29 s. 820).

7. Bon. 11 s. 40-1.

1 RP zaliczają w l. 1489-99 K. do par. Dobra (RP s. 29, 144; ŹD s. 449).

2 Określenie położenia K. nad Rabą jest tylko orientacyjne, gdyż leżą one 10 km na NW od rz. Raby. Możliwe także, że w dok. z 1243 wymieniono K. dziś nie istniejące.

3 K. Buczek (Książęca ludność służebna w Polsce wczesnofeudalnej, Wr. 1958, s. 31 przyp. 85) dopuszcza, z uwagi na „chłopski” sposób opłacania dzies. (→ p. 5, r. 1470-80) i na analogie ruskie, że informacja DLb. może dotyczyć wczesnośred. grupy ludności służebnej - koniarzy, która przeniknęła do stanu szlach.