KOTLICE

(1372 Chotczicze z kop., 1374 de Chotlicz, 1375 de Cotlicz, 1376 de Kotlycza, 1384 de Chotnik!, 1394 de Chodlicz, 1398 Chothla, Chotla, 1399 Chedlo, 1400 Chotliczski, 1401 Chothlicze, 1409 Chothlicza, 1413 Chotlicze, 1416 Chochlicza, 1419 Chodlicza, 1437 Cotlicze, 1441 Chothlnicza, 1467 Chotlycze, 1489 Chothlycze, Cothlycze, 1508 Chothlyce, 1513 Kotlice) 12 km na NE od Jędrzejowa.

1. 1489 pow. krak. [-ksiąs.] (RP s. 136); 1581 pow. ksiąs. (ŹD s. 88); 1489, 1530, 1598 par. Mokrsko (RP s. 136; k. 15; WR k. 223).

2. 1398 Piotrasz z Chwaścic procesuje się z Mikołajem z Ch. o woleństwo [= lecieństwo] w lesie między Chwaścicami i K. (ZK 1c s. 573); 1437 na mocy układu między Jadwigą wd. po Adamie z Mokrska i jej s. Piotrem a Tomaszem z K. granice między Mokrskiem i K. biegną od węgielnicy mokrskiej i chotlickiej znakami na drzewach zw. ciosnami (czosny) do drogi z Ch. i Mokrska do Chwaście między lasami Świdne i Rzekta (Rzetka → niżej, dziś las Rzechta w K., UN 21 s. 26). I tu Jadwiga posiada cz. lasu zw. Rzetka (Rzektha) o takiej długości jaką posiada łąka, oznaczoną znakami na drzewach, aż do rz. zw. Rzetka (Rzektha), przepływającej przez środek tego lasu. Ta rzeka w swoim biegu rozgranicza dziedziny Chwaścice od K. aż do bagna zw. Jemiołowy Ług. Tomasz wraz ze swymi kmieciami z K. posiada wieczyście wolności w tym lesie czyli lecieństwo. Podobnie Tomasz udziela kmieciom z Mokrska wolnego wypasu w borze dziedziny K. z wyjątkiem wyrębu drzew i wypasania na zasiewach (ZK 256 s. 48).

1530 pkom. krak. Jan z Tęczyna i Chrobrza [pow. wiśl.] przeprowadza rewizję granic, a następnie wyznacza granice między wsiami Mokrskiem Dolnym i Chwaścicami Jakuba Morskiego a Ch. Mik. Sancygniowskiego. Rewizję rozpoczęto od węgielnicy mokrskiej i chwaścickiej przez ujazdy do pola i nim między Mokrskiem Dolnym a Ch. do łąk, należących do Mokrskiego. Po ich przecięciu na S do łąk i na W do rz. Nidy i grobli powyżej młyna, należącego do Mokrskiego, zatrzymano się k. drogi z Mokrska do Ch. Tu powyżej młyna nad rz. Nidą z dawien dawna był stary kopiec dzielący Ch. i Mokrsko, lecz został zniszczony częstymi wylewami rzeki. Dalej rewidowano granice od E na W do ww. drogi i stąd powinny biec przez łąki między Mokrskiem Dolnym i Chwaścicami. Od ww. drogi na W do miejsc zw. Świdne i Rzekta mają biec granice między Ch. a Chwaścicami do miejsca Jemiołowy Łęg (lub Ług → niżej) przy ścianie Boryszowic. Stąd rz. Rzektą do drogi z Mokrska do Ch. i do Chwaścic. Droga ta biegnie między lasami Świdrem i Rzektą na N do starego kopca czyli węgielnicy Mokrska i Ch. Po rewizji i usunięciu kontrowersji wytyczono granice od miejsca polnego między Mokrskiem Dolnym i Chwaścicami a Ch. w borze przy starym kopcu czyli węgielnicy mokrskiej i chotlickiej, gdzie usypano 2 kopce narożne. Stąd granice biegną do drogi z Mokrska i Ch. do Chwaścic i nią przez lasy Świdne i Rzekta, schodzą z drogi na S, pozostawiając las zw. Rzekta po prawej stronie - las ten leży naprzeciw łąki przynależnej do Chwaścic, do rz. Rzekty, stanowiącej granicę między Chwaścicami a Ch. Dalej granice poprowadzono tą rzeką do stawu czyli miejsca Jemiołowy Ług i tu po obu brzegach rzeki usypano 2 kopce narożne Ch. i Chwaścic, stąd do węgielnicy mokrskicj i chotlickiej. Tu zaczynają się granice Mokrska Dolnego i Ch. na N blisko drogi z Ch. do młyna mokrskiego [wsi Mokrsko], do miejsca Napora, na S do łąki przynależnej do Mokrska Dolnego i na S przez role Mik. Sancygniowskiego i łąki Jakuba Mokrskiego i naprzeciw Ch. usypano kopiec narożny. Od niego, odwracając się od łąki Mokrskiego na E do miejsc bagnistych, w którym już nie sypano kopców. Pod tym bagnem usypano ostatni kopiec, a dalej wycinano znaki na drzewach do bagna Jeżynne Jesioro, od którego znów wg znaków na drzewach granice dochodzą do rz. Nidy i tu zakończono rozgraniczanie Mokrska Dolnego od Ch. (ZK 279 s. 158-167).

3. Własn. szlach. 1374-90 Tomasz zw. Burnos, Nos z K. [h. Jelita] br. Klemensa, mąż Katarzyny (SP 8, 1, 21, 44, 46, 81, 126, 184, 270, 295, 387, 510, 1013, 1053, 1086-7, 1126, 1283, 1359, 2008, 2280, 2280a, 2458-9, 2507, 2708, 2783-4, 2938, 3104, 3284, 3365, 5307-8, uw. 5/7, 7/2, 170/3, 213/22; Mp. 1, 324; DSZ 23); 1375-87 Klemens z K. [h. Jelita] br. Tomasza, podczaszy krak. 1376-87 (KK 2, 294; Mp. 1, 327; 3, 909, 919; DSZ 34; SP 8, 87, 102, 132, 2007, 2783-4, 2828-30, 2835, 2938, 3104, 3284, 3365; UM s. 46-7, 85; Bon. 8 s. 395-6; 11 s. 386; 16 s. 124)1Od czasów Bonieckiego utrwaliło się w literaturze historycznej (UM s. 336) przekonanie, że podczaszy krak. Klemens z K. jest tożsamy z Klemensem Jelitką z Łukowej kaszt. czech. od 1385 (poświadczonym też czasem z imieniem Andrzej - UM 53). Zebrany materiał źródłowy do wsi K. i sprawdzone wiadomości do Łukowej w pow. chęc. oraz dane w hasłach → Gozna, Czarniczyce i Korabniki przeczą takiej identyfikacji. Klemens z K. był podczaszym krak. na pewno jeszcze w l. 1384-5, kiedy procesował się z br. Tomkiem (SP 8, 2783-4, 2882 - subpincerna bez określenia terytorialnego, 2938, 3104), gdyż on miał brata o tym imieniu, a na pewno nie miał go Klemens z Kwiliny podczaszy królowej, do którego odnosi się wiadomość z tego roku. Klemens z K. ostatni raz wystąpił w źródłach w r. 1387 wśród asesorów sądu ziemskiego krak. bez żadnego tytułu jako heres i nie na pierwszym miejscu (DSZ 34), co byłoby raczej nie możliwe w wypadku, gdyby to on pełnił urząd kaszt. czech., który we wcześniejszych dok. tegoż sądu konsekwentnie występuje jako Klemens kaszt. czech. Nie wykluczone więc, że Klemens z K. pełnił urząd podczaszego krak. w l. 1376-87, o ile nie zrezygnował z niego zaraz po 1385 (następca występuje już w 1386 → UM 241), ewentualnie (uwzględniając tu podczaszego Piotra 1381-2) było dwóch podczaszych krak., z których jeden był urzędnikiem króla a drugi ziemskim, i Klemens pełnił swój urząd co najmniej do 1387 r. Jest też prawdopodobne, że był podczaszym do 1385, a świadkowie dok. z 1387 (DSZ 34) odnoszą się do czynności prawnej, a data do jego spisania. Nie było żadnych związków majątkowych pomiędzy dobrami K. a majątkiem kaszt. czech. Klemensa z Łukowej i jego br. Stanisława z → Goznej. Najpewniej byli krewnymi, ale nie da się już w tym czasie uchwycić śladów dawniejszej wspólnoty majątkowej. Tylko jedna rodzina z rodu Jelitów używała przydomka Jelitko - synowie kaszt. małog. Stanisława Jelitki Stanisław i kaszt. czech. Klemens oraz potomstwo tego ostatniego (ewentualnie Florian → Bon. 8 s. 395-6 i 16 s. 124, a na pewno nie mieli br. Tomasza). W r. 1384 świadkiem w sporze między br. Klemensem i Tomkiem z K. miał być Klemens Jelitko (SP 8, 2784). Zapiska ta przeczy zatem jednoznacznie utożsamianiu podczaszego krak. Klemensa z K. z kaszt. czech. Klemensem Jelitką z → Goznej i Łukowej. Klemensów tych utożsamił Boniecki najpewniej tylko na podstawie zapisek sądowych, wg których podczaszy krak. i późniejszy kaszt. czech, (ten jako Klemens z Żernik [pow. chęc.] lub Klemens Jelitko) procesowali się z tymi samymi osobami (por. np. SP 8, 2772, 2828-30, 2835, 2965-6).

1376 Tomek z Ch. przeciw Tomkowi z Mokrska o 100 grz., bydło robocze i bezprawie; tenże przeciw temuż o uprowadzenie 2 sług (SP 8, 252, 291); → Grodzina p. 2; 1377 Jan pleb. [z Mokrska?] pełnomocnik bpa krak. przeciwko Tomkowi z Ch. o wwiązanie się do Poręby Jazdowej (in porabam ijastdouam, SP 8, 438); 1381 Andrzej z Mokrska procesuje się z Tomkiem z Ch. o 80 kop żyta i pszenicy (SP 8, 971); Tomek s. Tomka z K. (SP 8, 1053, 1086); 1382 Tomek z Ch. przeciwko Maciejowi [kmieciowi] z Mokrska o 80 kop zboża, 20 kop pszenicy i 70 kop żyta oraz o to, że zabrał 3 płaszcze i 2 czapki (SP 8, 1542); 1383 Tomek z Ch. skazany na karę LXX w sprawie z kmieciem pana Andrzeja z Mokrska o nie zwrócenie wołów; tenże ma stawić przed sądem przeciwko Andrzejowi z Mokrska swego kmiecia Grzegorza, który zabrał 2 woły (SP 8, 9076-7); Piotrasz z Mokrska i Tomek z Ch. mają wizję sądową o siano (SP 8, 2078); Tomek z Ch. ręczy 2 wołami „de stabulo seu de obora” (SP 8, 2092); 1389 Przybek [sołtys] z Przegrzebu przeciw Tomkowi z Ch. a zabranie bydła na szkodę 10 grz. (SP 8 uw. 174/3); Tomek Nos z Ch. skazany na karę LXX, ponieważ nie zapłacił pieniędzy Przybkowi sołtysowi z Przegrzebu (SP 8 uw. 188/13).

1392-1428 Mikołaj, Miczek Kotlicki zw. Burno[s] z K. s. Tomasza i Katarzyny, br. Stanisława, mąż Anny (ZK 1c s. 233, 245, 254, 266, 271-2, 275-6, 278, 280, 288, 296, 300, 306, 322, 334, 347, 349, 351-2, 354, 359, 361, 376, 379-80, 384, 393, 396, 410, 422, 433, 444, 454, 461, 471, 474, 494, 521, 525-6, 530, 541, 565, 569-70, 572-3; 2 s. 62-3, 68, 106, 161, 201, 210, 220, 255, 257, 287, 289, 313, 316, 334, 388, 425; 3 s. 444, 537; 3a s. 243, 305, 491, 496, 509, 528, 569, 583, 588, 591; 3b s. 82, 84-5, 342, 366, 399, 413, 426; 5 s. 133, 167, 169, 312; 6 s. 77; 7 s. 388; 193 s. 62, 72, 90, 96; 194 s. 154, 183, 231, 294, 303-4, 318-20; 195 s. 106, 355, 397; 196 s. 129; 311 s. 42, 44, 52, 54; GK 1 s. 172, 177; 3 s. 41; SP 8, 5752, 5815, 6141, 6220, 6449, 6455, 6849, 7015, 7225, 7228, 7307, 7419, 7502, 7662, 9551, 9926, 10363, 10569, 10921, uw. 224/1, 229/62, 242/70, 247/38, 248/38, 253/10, 255/100, 258/35, 259/55, 265/2,3,27, 277/3,77, 278/15, 289/3,10,27, 311/3,49, 312/39, 324/31, 325/1,2,4,47 i 109, 342/52,63, 347/27; AKP 8/1, 699; Roty kościańskie, oprac. H. Kowalewicz i W. Kuraszkiewicz, „Wielkopolskie roty sądowe XIV-XV wieku” III, Wr. 1967, 517); 1392-1402 Stanisław, Staszek z Ch. br. Mikołaja (ZK 1c s. 233, 254, 266, 379; 2 s. 255; 3 s. 444; SP 8, 5815, 6141, 6220, 6449, 9649, uw. 224/1, 247/38, 248/38, 255/100).

1392 Mikołaj z Ch. procesuje się z Piotraszem z Mokrska o bór i łąkę (ZK 1c s. 272); 1394 tenże procesuje się z Elżbietą z Małego Książa o zaoranie sadzawki i uczynienie zeń ogrodu i o rolę [w Książu Małym] (ZK 1c s. 351); tenże ma przedłożyć dok. sąd. z Chęcin w sprawie z tą Elżbietą (ZK 2 s. 186); 1394-5 Katarzyna [wd.] po Tomku z Ch. matka Mikołaja z Ch. (ZK 2 s. 201, 316); 1397 Mikołaj z Ch. w sprawie ze Stan. Niedomą z. Małego Książa [mężem ww. Elżbiety] o stóg, 70 kop pszenicy i 2 konie (ZK 1c s. 517, 526); 1398 Mikołaj z Ch. zastawia za 15 1/2 grz. Wachnikowi z Dziekanowic [par. Działoszyce] 4 kmieci w Sędziejowicach płacących 4 grz. czynszu (SP 8, 7315); Mikołaj z Ch., ręcząc za ż. Annę, zobowiązuje się zwrócić Pietraszowi z Sancygniewa 22 grz. pod gwarancją zastawienia mu Ch. (SP 8, 7573-4); tenże, ręcząc za ż. Annę, sprzedaje za 20 grz. gr pras. Krystynowi [kaszt.] sądec. [z Koziegłów] łąkę w obrębie granic Giebołtowa [par. Książ Mały], należącą do Książa Małego (SP 8, 7615); Anna z Małego Książa ż. Mikołaja z Ch. zastawia za 60 grz. gr pras. Andrzejowi Niemście ze Skroniowa swoje cz. dziedzin w Książu Małym i Krzeszówce (SP 8, 7846); 1399 Mściwoj z Kozłowa uzyskuje na Andrzeju Niemście ze Skroniowa pr. bliższości do cz. dziedzin w Książu [Małym] i Krzeszówce, które miała Anna ż. Mikołaja z Ch., może je wykupić za 60 grz. (SP 8, 8353).

1400 Stanisław z Ch. winien zapłacić Mściwojowi z Kozłowa 60 grz. w kwartnikach pol. Jeśli nie zapłaci, wówczas Mściwoj nadal będzie miał w zastawie do najbliższego Bożego Narodzenia dziedziny w Krzeszówce i Książu Małym (SP 8, 9649); Jachna c. Mik. Górki z Łękawy w sporze z Mikołajem z Ch. o 100 grz. wiana i tyleż szkody (SP 8 uw. 325/1); Miczek z Ch. procesuje się z Mściwojem z Kozłowa o 200 kop pszenicy ozimej bezprawnie zżętej i zabranej (SP 8, 10718, uw. 349/7); → Gródek par. Podole; 1403 br. Nieustęp i Jan z Książa Małego procesują się z Mikołajem z Ch. o sadzawkę k. kościoła w Książu Małym, o zarośla i przekopanie grobli (ZK 3 s. 537; 3b s. 85); 1404 sąd przysądza Żydowi Abrahamowi s. Lewka z Krakowa cz. dziedziny w Węchadłowie należącej do Mikołaja z Ch. (ZK 4 s. 142); 1411 Stanisław z Węchadłowa odstępuje Małgorzacie wd. po Janie s. Mieńka i jej dzieciom cz. dziedziny zw. Mieńkowskie w Węchadłowie, którą odkupił za 40 grz. półgr od Mik. Kotlickiego za dług żydowski (ZK 5 s. 246); 1413 Mikołaj z Ch. zastawia za 20 grz. półgr Czesławowi i jego s. Maczkowi ze Skroniowa 3 ł. osiadłe i 1 ł. opust. swej żony w Krzeszówce z czynszem 2 grz. (ZK 193 s. 126-7 zp.); 1414 Mikołaj z Ch. zastawia za 20 grz. Nieustępowi z Książa Małego całą swą cz. dziedziny w Książu Małym z wyjątkiem pr. patr. kościoła tamże (ZK 193 s. 171); 1417 Mikołaj z Ch. i 7 kmieci z Ch. (ZK 194 s. 107).

1418-52 Tomasz z K. s. Mikołaja z K. i Anny mąż Elżbiety (ZK 194 s. 183, 295; 195 s. 100, 345, 397; 196 s. 145, 204, 217, 358; 197 s. 357-8; 7 s. 388; 146 s. 6, 8; 151 s. 114; 256 s. 48, 166; 258 s. 44-6; Bon. 11 s. 386); 1418 Tomasz s. Mikołaja z Ch. zastawia za 28 grz. półgr Nieustępowi ze Słupowa [i Książa Małego] całą swoją cz. dziedziny w Książu Małym (ZK 194 s. 183).

1419 Mikołaj z Ch. zobowiązuje się zapłacić po 10 grz. w dwóch ratach z tytułu posagu i wiana [siostrze?] Katarzynie ż. Jana z Mękarzowa; taż zeznaje, że wzięła od Mikołaja 20 grz. posagu i wiana (ZK 194 s. 268); Stanisław z Goznej jako poręczyciel Mikołaja z Ch. z racji 30 grz. posagu [c. Mikołaja Katarzyny] zobowiązuje się dać Mikołajowi z Młodzaw [pow. wiśl.] wwiązanie do 1/4 dziedziny Ch.; Katarzyna c. Mik. Burno[sa] z Ch. za zgodą męża Mikołaja z Młodzaw sprzedaje za 320 grz. półgr i za cz. dziedziny w Odonowie Stanisławowi z Wojciechowic całą cz. dziedziny po matce [Annie] w Książu Małym, połowę Krzeszówki wraz z sołectwem tamże i Przegrzeb z pr. patr. kościoła w Książu Małym. Nieustęp z Książa Małego pr. bliższości aresztuje dok. (ZK 194 s. 281, 287); Mikołaj z Ch. przysięga przeciw zięciowi Mikołajowi z Młodzaw, że z tytułu wyprawy za c. Katarzynę jego poręczyciel Stanisław z Goznej uiścił sumę 30 grz. i w związku z tym oddala roszczenia finansowe zięcia i córki; Mikołaj z Ch. sprzedaje za 150 grz. półgr i za cz. dziedziny w Odonowie Stan. Niemście ze Skroniowa całe cz. dziedzin w Książu Małym, Krzeszówce i Przegrzebie z pr. patr. kościoła w Książu Małym (ZK 194 s. 289-90); Mikołaj z Ch. i Mikołaj z Młodzaw zastawiają wspólnie pod zakładem 100 grz. Stan. Niemście ze Skroniowa sadzawkę, sad i zagrody w Książu Małym uwolnione z zastawu u Nieustępa z Książa Małego (ZK 194 s. 289-90); wyrokiem sądu Mikołaj z Ch. ma dać zięciowi Mikołajowi z Młodzaw wwiązanie do dziedziny w Ch. (ZK 194 s. 304); 1420 Mikołaj z Ch. zobowiązuje się zapłacić zięciowi do najbliższego Bożego Narodzenia 30 grz. z tytułu posagu za c. Katarzynę; tenże zobowiązuje się uwolnić Mikołajowi z Młodzaw do Bożego Narodzenia z rąk Nieustępa z Książa Małego cz. dziedziny w Książu Małym, należącą do Katarzyny ż. tegoż Mik. Młodzawskiego i dać ją Stan. [Niemście] ze Skroniowa (ZK 195 s. 21); tenże ma zapłacić 10 grz. półgr do Bożego Narodzenia Janowi z Mękarzowa (ZK 195 s. 30); 1421 Tomek s. Mikołaja z Ch. ustępuje Stan. Niemście ze Skroniowa ze wszystkich dóbr po matce [Annie] w Książu Małym, Krzeszówce i Przegrzebie (ZK 195 s. 100); Mikołaj z Ch. zastawia za 10 grz. półgr Janowi z Mękarzowa kmiecia w Ch., płacącego 1 grz. czynszu (ZK 195 s. 111-2); 1425 Tomek z Ch. uzyskuje na Nieustępie z Książa Małego sadzawkę położoną obok dworu Nieustępa w Książu Małym; tenże Nieustęp ma uiścić karę XV Tomkowi z Ch. i tyleż sądowi za bezprawne wwiązanie się do tej sadzawki; tenże ma dać wwiązanie Tomkowi do tej sadzawki [w Książu Małym] (ZK 146 s. 6, 8); Tomasz z Ch. oświadcza, że uzyskał od Nieustępa z Książa Małego pod pewnymi warunkami groblę na sadzawce w → Książu Małym (ZK 195 s. 345). 1426 Mikołaj z Ch. wraz z s. Tomkiem oświadczają, że zostali skwitowani przez Mikołaja z Młodzaw z tytułu posagu, wiana i macierzyzny pobranej przez Mikołaja z Młodzaw za zm. ż. Katarzynę (ZK 195 s. 397); 1428 Adam z Głupczowa pod karą XV ma zapłacić Tomkowi z Ch. 3 grz. czynszu i dać 10 miar pszenicy, tyleż żyta i 20 miar owsa na dzień ś. Marcina [11 XI] (ZK 196 s. 217); 1434 Tomek z Ch. zapisuje ż. Elżbiecie c. zm. Lutolda z Łachowa [pow. chęc.] 100 grz. posagu i tyleż wiana (ZK 197 s. 357-8); 1437 → p. 2; 1451 Tomasz z Ch. daje Mikołajowi z Zakrzowa [nie zid.] kaszt. wiśl. całą wieś Ch. wraz z pr. patr. kościoła w Mokrsku i prebendą w Mokrsku należącą do Ch. w zamian za dziedzinę Kostki Małe [pow. wiśl.] z dodatkiem 700 grz. Elżbieta ż. Tomasza ustępuje z pr. do posagu i wiana na Ch. (ZK 258 s. 44-5); tenże Mikołaj ma zapłacić Tomaszowi z Ch. do najbliższego Bożego Narodzenia 300 grz., a do następnego Bożego Narodzenia 100 grz. (ZK 258 s. 46); 1452 Mikołaj z Zakrzowa odstępuje Janowi z Ch. s. Tomka dziedzinę Ch., którą kupił u Tomka z Ch. (ZK 151 s. 114); 1462 Florian z K., poręczając za swych br. nie podzielonych, wydzierżawia na 3 lata Piotrowi Mokrskiemu wieś K., z której rocznie będzie płacił 4 grz. Florian zeznaje, że wziął już od Piotra 8 grz. za 2 lata dzierżawy (GK 16 s. 192-3); 1467 Florian z Ch., odstępując od swego pow. [ksiąs.], zapisuje ż. Grecie c. zm. Andrzeja Mojkowskiego 70 grz. posagu i tyleż wiana na połowie dóbr przypadłych mu z działu z braćmi; taż Greta oświadcza, że została skwitowana przez br. Andrzeja Mojkowskiego z Posiłowa z dóbr po ojcu i matce (ZK 17 s. 444); Andrzej Mokrski z Pałecznicy zobowiązuje się zapłacić Grecie ż. [Floriana] Chotlickiego c. zm. Andrzeja Mojkowskiego 94 fl. w ciągu roku od ś. Jana [24 VI] pod gwarancją wwiązania go do wsi Ławszów (ZK 17 s. 484- 5); Greta ż. Floriana Kotlickiego (ZK 16 s. 412); 1472 tenże zastawia za 200 grz. Piotrowi z Mokrska całe cz. dziedz. w Ch. (ZK 260 s. 353); 1478 [bez imienia] Kotlicki (RK s. 228); 1489 Dziwisz z K. (GK 23 s. 164); → Knyszyn p. 3 (ZK 263 s. 119-20).

1489-93, 1511 w K. pobór z 2 ł.; 1494-1502, 1507-10, 1512-9 w K. pobór z 1 1/2 ł. (RP s. 11, 40, 76, 136, 149, 162, 178, 192, 208, 227, 248, 277, 323, 340, 367, 543, 571, 597, 626, 681, 687, 696, 711, 734, 766, 781, 812, 827, 851); 1530 w K. pobór z 2 1/2 ł. (RPk. 15).

5. 1372 Florian [Mokrski z Mokrska] bp krak. na prośby Klemensa kaszt. rad. i innych, do których należy pr. patr. altarii ś. Tomasza Ap. w kościele par. NMP w Mokrsku uposaża tę altarię za zgodą kap. krak. dzies. stołu bpiego w Ch. i cz. dzies. z pewnego pola w Chwaścicach (KK 2, 278); 1529 dzies. snop. z całych Ch. wart. 2 grz. prebendzie w kościele par. w Mokrsku (LR s. 130).

6. 1398 Barz (Bars) z Woli Knyszyńskiej czyni zadość roszczeniom Miczka z Ch. z tytułu zabójstwa (SP 8, 7662); 1413 Jan s. Mikołaja z Ch. studentem Ak. Krak. (Ind s. 142); 1419 → Kalina Wielka p. 6.

7. Bon. 8 s. 395-6; 11 s. 386; 16 s. 124.

1 Od czasów Bonieckiego utrwaliło się w literaturze historycznej (UM s. 336) przekonanie, że podczaszy krak. Klemens z K. jest tożsamy z Klemensem Jelitką z Łukowej kaszt. czech. od 1385 (poświadczonym też czasem z imieniem Andrzej - UM 53). Zebrany materiał źródłowy do wsi K. i sprawdzone wiadomości do Łukowej w pow. chęc. oraz dane w hasłach → Gozna, Czarniczyce i Korabniki przeczą takiej identyfikacji.

Klemens z K. był podczaszym krak. na pewno jeszcze w l. 1384-5, kiedy procesował się z br. Tomkiem (SP 8, 2783-4, 2882 - subpincerna bez określenia terytorialnego, 2938, 3104), gdyż on miał brata o tym imieniu, a na pewno nie miał go Klemens z Kwiliny podczaszy królowej, do którego odnosi się wiadomość z tego roku. Klemens z K. ostatni raz wystąpił w źródłach w r. 1387 wśród asesorów sądu ziemskiego krak. bez żadnego tytułu jako heres i nie na pierwszym miejscu (DSZ 34), co byłoby raczej nie możliwe w wypadku, gdyby to on pełnił urząd kaszt. czech., który we wcześniejszych dok. tegoż sądu konsekwentnie występuje jako Klemens kaszt. czech. Nie wykluczone więc, że Klemens z K. pełnił urząd podczaszego krak. w l. 1376-87, o ile nie zrezygnował z niego zaraz po 1385 (następca występuje już w 1386 → UM 241), ewentualnie (uwzględniając tu podczaszego Piotra 1381-2) było dwóch podczaszych krak., z których jeden był urzędnikiem króla a drugi ziemskim, i Klemens pełnił swój urząd co najmniej do 1387 r. Jest też prawdopodobne, że był podczaszym do 1385, a świadkowie dok. z 1387 (DSZ 34) odnoszą się do czynności prawnej, a data do jego spisania. Nie było żadnych związków majątkowych pomiędzy dobrami K. a majątkiem kaszt. czech. Klemensa z Łukowej i jego br. Stanisława z → Goznej. Najpewniej byli krewnymi, ale nie da się już w tym czasie uchwycić śladów dawniejszej wspólnoty majątkowej.

Tylko jedna rodzina z rodu Jelitów używała przydomka Jelitko - synowie kaszt. małog. Stanisława Jelitki Stanisław i kaszt. czech. Klemens oraz potomstwo tego ostatniego (ewentualnie Florian → Bon. 8 s. 395-6 i 16 s. 124, a na pewno nie mieli br. Tomasza). W r. 1384 świadkiem w sporze między br. Klemensem i Tomkiem z K. miał być Klemens Jelitko (SP 8, 2784). Zapiska ta przeczy zatem jednoznacznie utożsamianiu podczaszego krak. Klemensa z K. z kaszt. czech. Klemensem Jelitką z → Goznej i Łukowej. Klemensów tych utożsamił Boniecki najpewniej tylko na podstawie zapisek sądowych, wg których podczaszy krak. i późniejszy kaszt. czech, (ten jako Klemens z Żernik [pow. chęc.] lub Klemens Jelitko) procesowali się z tymi samymi osobami (por. np. SP 8, 2772, 2828-30, 2835, 2965-6).