(1220 Kunyno, Cunino, z kop. w DLb., 1383 Konin, 1412 Cunijno, 1507 Kvnyn, 1529 Kini) dziś Konin, 5 km na NW od Mstowa.

1. 1507, 1530, 1581 pow. lel. (RP s. 331; RP k.59; ŹD s. 77); 1470-80 par. Mstów (DLb. 3 s. 153).

2. 1470-80 K. graniczy z Rudnikami i Borownem [ziemia wiel.] (DLb. s. 153).

3. Własn. kl. kan. reg. we Wrocławiu na Piasku, przed 1220-1441 filii tegoż kl. w Mstowie, potem samodzielnego kl. mstow. 1220, 1250 → p. 5; 1372 Karol IV Luksemburski cesarz Niemiec król Czech zatwierdza opactwu kan. reg. na Piasku we Wrocławiu posiadanie imiennie wymienionych dóbr, m. in. K. (A. Pobóg-Lenartowicz, Uposażenie i działałność gospodarcza klasztoru kanoników regularnych we Wrocławiu, Opole 1994, s. 30); 1383 Bieniek [h. Szreniawa] dz. Borowna [i Kościelca w ziemi wiel. oraz Pabianic i Skowronowa w pow. lel.] sprzedaje roztropnemu Nieszkowi z K. sołectwo w swojej wsi Kościelec (ZDM 4, 1061; Słownik hist.-geogr. ziemi wieluńskiej w średniowieczu, oprac. R. Rosin, W. 1962, s. 97)¹S. Kuraś nie miał chyba racji, identyfikując Konin z miastem Koninem w woj. kal. Nie wydaje się też prawdopodobne identyfikowanie tej wsi z Koninem, w pow. łaskim w woj. sier., który nazywano wówczas Kanin, Kanino (Zajączkowscy, Materiały 1 s. 139). K. w pow. lel. sąsiadował z Kościelcem w ziemi wiel., a omawiany dok. został wystawiony w Mstowie w obecności okolicznej szlachty, w większości z pow. lel; 1470-80 własn. kl. mstow. We wsi 5 ł. kmiec., z których kmiecie płacą po 1 wiard. czynszu rocznie, oddają po 20 jaj, po 2 koguty, spy po 6 korcy owsa, odrabiają 3 dni w roku pańszczyzny własnym wozem i pługiem (DLb. 3 s. 153); 1507-14 w K. pobór z 2 ł. (RP s. 331, 359, 381, 562, 589, 615, 646, 724); 1529 czynsz z K. wart. 1 grz. dla kl. mstow. (LR s. 345); 1530 w K. pobór z 3 ł. (RP k. 59); 1532 kmiecie z K. odrabiają kilka dni w roku dla stwa olsztyńskiego i dają owies (In. 0 2); 1564 w K. 7 kmieci, którzy dają sep do zamku olsztyńskiego po 6 korcy owsa, z tytułu stacji po 1 korcu owsa miary mstow. odrabiają też pańszczyznę dla tego zamku (LK 2 s. 40).

4. 1327, 1405 → Uw.; 1412 Klemens kowal z Mstowa w sporze z przysiężnymi z K. 1413 Grzegorz zachodźca sołtysa i ławników z K. przekłada termin sąd. z ww. Klemensem z powodu choroby tychże (KSN 3095, 3115).

5. 1220 bp krak. Iwo [Odrowąż] potwiedza kl. w Mstowie posiadanie m. in. dzies. z K. należącego do tegoż klasztoru (Mp. 2, 385; DLb. 3 s. 157-8; Kopiarz mstowski s. 15-6, 24-7); 1250 pap. Innocenty IV potwierdza uposażenie tegoż klasztoru, do którego należy dzies. z wsi klasztornej K. (Schlesisches Urkundenbuch 2, wyd. W. Irgang, 397); 1470-80 dzies. snop. z ł. kmiec. w K. wart. 3 grz., a niekiedy 4 grz. dla kl. mstow. (DLb. 3 s. 153); 1529 dzies. snop. z K. wart. 3 grz. dla kl. mstow. (LR s. 344).

7. J. Laberschek, Sieć osadnicza okolic Mstowa i Lelowa w I polowie XIII wieku. Problem granic opola mstowskiego, SH 34, 1991, s. 519, 524.

Uw. Do K. odnoszą się też pośrednio dok. wystawione dla kl. mstow. dotyczące lokacji jego posiadłości na pr. średzkim, choć nie wymieniające imiennie tych posiadłości: Władysława Łokietka z 1327, zezwalający na przeniesienie dóbr klaszt. na pr. średzkie (Mp. 2, 593), Władysław Jag. z 1405, zatwierdzający przywileje prawa niem. dla m. kl. Mstowa i przynależnych doń wsi (ZDM 6, 1574) i Mikołaja z Michałowa star. krak. z 1428 r. (ZDM 2, 403); (J. Laberschek, Rozwój osadnictwa w pow. lel. w średniowieczu, do 1400 r., mps).