(1416 n. Bysskupycze), ok. 25 km SE od Lublina. Mimo lokacji miasta w. B. występuje do pocz. XVI w. jako wieś. (Wojc. 26).

1. Pow. lub., par. od 1444 B.

2. 1425 sąd ziemski przysądza bpowi Zbigniewowi [Oleśnickiemu] prawo do młyna zbudowanego przezeń po drugiej stronie rz. [Giełczew?] stanowiącej granicę m. B. a Czemiernikami w. (Mp IV 1228). Granice: 1427 z Czemiernikami (ZL II 111). 1442 ze Stróżą (Mp IV 1420), z Mełgwią i Mienkowicami (ZL I 164). 1446 z Czemiernikami, Siestrzewitowem i Trawnikami: od środka bagna zw. Kamień z powodu umieszczonego tam kiedyś kamienia i od kopca usypanego na pocz. bagna lasem, wg kopców i znaków na drzewach do drogi publicznej z B. do Czemiernik do pagórka pod sosną „prope curvam multicornicem”, prosto do niwki po prawej stronie aż do łąk i do Szadykierza, prosto do rz. Giełczew, prosto do Rudki, gdzie granica idzie środkiem „ubi dicta Rudka in alveos quasi angulos dilatata et divisa est”, polami i kopcami do drogi z Biskupic do Łysołajów, do dołka i dąbrowy, stamtąd w/w drogą do Krzyżowej [„Grzysowa” kop.] drogi idącej z Siestrzewitowa do dąbrowy i tą drogą do kopca m. Łysołajami a Opatowicami (Mp IV 1482). 1429 droga do Chwalisławic (ZL II 249).

3. Własn. bpstwo krak. Kmiecie: 1416- 9 Jakub (ZL X 109, 314). 1441 Piotr Smarz (ZL I 3). 1470-80 w. nad rz. Gielczew. 9 1/2 z ł. km. (DLB II 549).

4. 1470-80 sołectwo z 3 ł., karczmą i zagr. (DLB II 549).

5. 1444 n. → Biskupice m. 1470-80 dzies. bpowi (DLB II 549).