ŚWIRŻE

(1409 Swirzze, 1417 Swircze, 1418 n. Szwirsze, 1441 Swyrsow, 1442 n. Swyrze, 1443 Swerze, 1447 Suirze, 1463 Antiqua Swyrze, 1470 Antiqua Szwirsze, 1485 Swyrsche, 1486 Swyrsze, 1507 Swirze, 1529 Swyrze), dziś Świerże, 10 km SE od Koziegorynku-Radzynia. → Wiry.

1. Pow. lub., par. Czemierniki m.

2. Granice: 1447 z Miłkowem, Glinnymstokiem i Branicą [Suchowolską]: od narożnicy z tej strony rz. Branki podzielono brzeg po połowie. Od Świrskiego pola mają wymierzyć 3 staje łanu aż do boru pod Branicą, „prout campos Swuirzkye potest stare”. Łąki na końcu pola podzielone po połowie, jak idą na długość. Za łąkami przez bór do Babich mostów (LP 19-20). 1466 z Miłkowem i Glinnymstokiem (ZL V 479). 1463 granice Starych Ś.: od miedzy kułakowskiej do miedzy mierzwiskiej, poniżej rz. Tyśmienicy, do rz. Branki, łącznie z 19 1/2 ł. dąbrowy (ZL V 367).

3. Własn. szlach. 1417 w dziale m. cc. śp. Adama z Charlęża Annie i Dzichnie przypada m. in. Ś. (ZL X 173). 1418 Hanna ż. Jakuba Ciołka z Kłodnicy zastawia połowy w. Ś. i Branicą za 80 grz. Więchnowi z Nowogrodu (ZL X 206). 1441-51 dz. Anna-Hanka (ZL I 147, V 218, X 58, 145, LP 19-20). 1463 w dziale rodzinnym Stare Ś. przypada Świętochnie (ZL V 367); wyst. do 1479 (ZL V 190, 479, VIII 148). 1485-9 i 1507-8 dz. Mikołaj Pszonka (AS II 188, BŁ 46 or., ZL IX 573, XI 47-8, PŁ 63-73). 1531-3 pobór z cz. Krzysztofa Pszonki 3 1/2 ł. i młyna dziedz. o 1 kole walnym (RP).

1409 kmieć Sobek (TA VII 320). a. 1448 we wsi dziedzic osadził Rusinów (ZDM III 789). 1507 Józef [kmieć?] (PŁ 43-4).

5. 1448 dzies. plebanowi w → Czemiernikach m. 1529 dzies. snop. z całej wsi wart. 4 grz. w/w plebanowi. Czynsz roczny 1 grz. od dz. ołtarzowi ś. Jakuba Większego w kośc. par. w Lublinie (LR 421, 430).