(1317 Rynischdorff, Rynischdorf, Reynisdorff, Rynysdorf, 1570 Kurkoczyn) 10 km na SE od Wąbrzeźna.

1. 1414 wieś, komt. kow. (Br. 146); 1437-8 komt. gol. (GZ 90); 1570 pow. chełm., stwo gol., par. K. (Bi. 32, 78).

2. 1319 R. graniczy z Dębową Łąką (Pr U 2/1, nr 226).

3. 1437-8 własn. Zak., 39 ł. czynsz, os. i opust., płacą po 15 szk. czynszu, sołtys ma 6 ł., daje z nich po 1/2 wiard., a z 2 ł. po 1/2 grz. (GZ 90); bez daty: 4 ł. pleb., karczma (PlO 137); 1570 własn. król., 19 chłopów, 4 ł. sołt., karczma, 1 zagr., 4 komornice, 4 luźnych, kowal, sołtys warzy piwo (ŹD 13).

4. 1317 komtur kow. Henryk nadaje przyw. na pr. chełm. wsi R. założonej przez jego poprzedników na 47 ł.; sołtys ma 4 ł. wolne, karczmę, 1/3 opłat z sądownictwa; wieś ma dawać czynszu rocznie 28 grz. bez 4 szk. i 80 kur bez 2 (Pr U 2/1 nr 188; PlG 334); 1319 komtur kow. Henryk Thuvel nadaje sołtysowi Lutholfowi i całej wsi R. las i rolę między granicami B. i Dębową Łąką za czynsz 1 grz. z łanu po upływie 8 lat wolnizny, oraz dzies. plebanowi z R. po korcu owsa z łanu; w okresie wolnizny drewno dębowe lepsze zastrzeżone dla Zak., gorsze dla użytku wsi, po czym wszelkie drewno ma być dla wsi, sołtys otrzymuje 1 ł. lasu (PrU 2/1, nr 226).

5. 1445 par. w R. w planie synodu laickiego bpstwa chełm. (UC nr 578); kościół z początku XIV w., odnawiany (BK 2, 449-52; Kat. Zab. pow. wąbrzeskiego); 1647 pod wezw. Ś. Bartłomieja (DCh 297).

6. 1414 szkody woj. w E. o 47 ł., wieś spalona, strat na 2000 grz., kościoła na 100 grz. (Br. 152); inny zapis podaje 1100 grz., kościół 300 grz. (ibid. 146).