/90/, część m. Lublina. Na gruncie należącym do rodziny Gorajskich, położonym na południowy zachód od Bramy Krakowskiej m. Lublina, tuż pod jego murami, powstała w II połowie XVI w. jurydyka (Juryd 30, 37). Nie była ona duża, ale posiadała własnego wójta a nawet własne cechy (ibid. 43, 86, 94). Mimo formalnego zniesienia jej w 1670 r. (ibid. 59) utrzymała się jeszcze przez 100 lat. Stale była nazywana Gorajszczyzną. W XVIII w. należała do Tarłów i w 1768 r. została przez sejm uznana za dobra ziemskie (ibid. 102). Zanikła dopiero pod koniec XVIII w. Nazwa się nie zachowała.