RUDNO,

gm. Michów, woj. lubelskie. Stara ta wieś w 1334 r. wymieniona przy erygowaniu parafii w Drążgowie (za Wieprzem) jako do niej należąca (DKK 40). Parafia powstała tu przed 1417 r., gdy w aktach pojawia się pleban rudnicki (KzL 10 143). W 1419 r. były tu już dwie wsie, w dokumencie z tą datą jest bowiem mowa o dziesięcinach in utraque Rudno (DM V 1313). O granicach Rudna informują zapisy z l. 1462 i 1468 (AS V 18, 20, 22). W 1462 r. dzierżawił je Grot z Ostrowa (Koz. z.lub. 20692 9). U Długosza zapisane jako Rudno Maior (D II 556), zaś w 1474 r. wieś tę nazwano Antiqua Rudno (KzL 9 3, 16). W 1496 r. wytyczono granice posiadłości wsi Sowokląski (zob. Sarnoklęski) cum Maiori Rudno (LKP 116). W 1529 r. (LR 435, 439) i 1531 r. (ZD XIV 349) też było to Rudno Maior, Rudno Magna w 1565 r. (L 36), Rudno w l. 1611 (Vis.KM 65 543), 1626 (RL 144), 1721 (Vis.KM 20 110), 1748, 1787 (SLDK 439). W 1676 r. zapisano je jako Rudno Wielkie. Kiedy już w XVIII w. dawne Rudno Minor, Małe, Mniejsze zaczęto nazywać Rudzienkiem, przy nazwie wsi Rudno nie było już potrzebne dodatkowe określenie i Rudno pozostało do dzisiaj (WU III 159).