/331/. Zostały zlokalizowane przez Semkowicza na podstawie zapiski sądowej z 1390 r. w sąsiedztwie innych wsi darowanych w XIII w. przez Awdańców cystersom koprzywnickim w okolicy źródeł rzeki Bystrzycy (Semk 182). Lokalizacja ta budzi jednak wątpliwości. Kolejne informacje o tej wsi wskazują, iż leżała ona nad środkowym biegiem tej rzeki w parafii Wilkołaz. W 1399 r. bowiem Jan z Kiełczewic protestował przeciwko sprzedaży przez jego brata Mściszka Strzyżowic, Bystrzyczki oraz wsi Wilcouice (SP VIII 8422). W 1466 r. właściciele Strzyżowic pozwali właścicieli Iżyc do rozgraniczenia między tą wsią a ich dziedzictwem Vylkouicze (KzL 5 450v). Dane powyższe pozwalają stwierdzić, iż zaginione Wilkowice należały do jednego kompleksu majątkowego wraz z Bystrzyczką i Strzyżowicami. Pozew o rozgraniczenie od Iżyc bliżej je lokalizuje: na prawym brzegu Bystrzycy poniżej wsi Bystrzyczka. Ostatni raz notowane w 1473 r. jako Vilkowyecz (MRPS I 1009), później zapewne wchłonięte przez sąsiednie osady.