/382/, część m. Lublina. Była to wieś królewska położona na południowy zachód od Lublina nad rzeką Bystrzycą. W 1349 r. zapisano ją Wrothcow (AS II 17). W 1383 r. mówi się o przysądzeniu łąki we Wrotkowie Dziersławie z Tarnowa kasztelanowej wiślickiej (AS II 60). W 1418 r. wspomniano Wrotków przy okazji nadania młyna w Chłopiu (zob.): Chrosthni cmetho de Vrothkow (DM I 327). W 1439 r. Wrotków lokowany był na prawie niemieckim (L 1570 28 in.). W 1469 r. występuje wójt wrotkowski (Koz. z. lub. 20694 107). Długosz wspomniał przy Dziesiątej, że grunta jej graniczyły z królewską wsią Wrotkowicze (D I 199). Od 1497 r. część dochodów z Wrotkowa pobierali mansjonarze z zamku lubelskiego (MHL 25). Wymieniany w l. 1502 i 1504 jako gwarancja pożyczek królewskich (MHL 26, 28). W 1511 r. opisywano jego granice z Abramowicami (ibid. 35). Notowany też Wrothkow w l. 1529 (LR 34, 433), 1531 (ZD XIV 347). W 1535 r. zanotowano, że wodociąg lubelski zaczynał się od miejsca zwanego Kilowskie we Wrotkowie (MHL 49). Opisywany w l. 1563 i 1564 (KsP 33 409, 495v, 541-542), 1565 (L 32-34), 1570 (L 28-33), 1626 (RL 8), 1676. Figuruje jako wieś w l. 1786 (Perth), 1787 i 1801 aż do 1959 r., kiedy to w październiku został włączony do m. Lublina (DL 22). Dzisiaj nazwę Wrotków nosi część m. Lublina (UN 114 33), gdzie powstało osiedle mieszkaniowe im. Nałkowskich.